27 Φεβρουαρίου, 2020

ΤΟΥΣ ΣΑΤΡΑΠΕΣ ΜΗ ΦΟΒΗΘΕΙΣ !


Πασίγνωστο εἶναι τὸ περιστατικὸ ποὺ περιγράφει ἡ Ἁγία Γραφή, τῆς ρίψεως τοῦ Δανιὴλ στὸ λάκκο τῶν λεόντων καὶ πῶς αὐτὸς διαφυλάχθηκε μέσα ἐκεῖ σῶος καὶ ἀβλαβὴς ἀπὸ τὰ αἱμοβόρα στόματά τους. 
 Ἴσως ὅμως δὲν εἶναι γνωστὲς οἱ περιστάσεις κάτω ἀπὸ τὶς ὁποῖες ὁ Δανιὴλ ρίχθηκε στὸ λάκκο, καὶ ἡ αἰτία γιὰ τὴν ὁποία καταδικάσθηκε στὴν ἐσχάτη αὐτὴ ποινή. 
Ἡ Παλαιὰ Διαθήκη, ποὺ παραδίδει τὸ ἱστορικὸ αὐτὸ γεγονός, δίνει κάποιες ἐκπληκτικὲς λεπτομέρειες, πολὺ χρήσιμες καὶ γιὰ τὶς περιστάσεις ποὺ ἀντιμετωπίζουμε οἱ σύγχρονοι Χριστιανοί (βλ. Δαν., κεφ. ς΄). 
  Ὅταν στὰ μέσα περίπου τοῦ 6ου π.Χ. αἰώνα ὁ Δαρεῖος κατέλυσε τὸ πανίσχυρο βαβυλωνιακὸ καθεστὼς καὶ ἵδρυσε τὴν ἀκόμα ἰσχυρότερη μηδοπερσικὴ αὐτοκρατορία, ἕνα ἀπέραντο κράτος ποὺ ἐκτεινόταν ἀπὸ τὴ Μικρὰ Ἀσία μέχρι τὸν Ἰνδὸ ποταμὸ καὶ μέχρι τὴν Αἴγυπτο, προκειμένου νὰ διευκολύνεται στὴ διακυβέρνηση αὐτοῦ τοῦ ἀχανοῦς κράτους διόρισε ἑκατὸν εἴκοσι σατράπες (ἀνώτατους δηλαδὴ πολιτικοὺς ἄρχοντες τῶν ἐπιμέρους ἐπαρχιῶν) καὶ πάνω ἀπὸ αὐτοὺς τρεῖς διοικητές, στοὺς ὁποίους ἐκεῖνοι ἔπρεπε νὰ λογοδοτοῦν, ὅπως ἐξάλλου καὶ νὰ παίρνουν ἀπ’ αὐτοὺς ἐντολές. 
Ἕνας ἀπὸ τοὺς τρεῖς, καὶ πάνω ἀπὸ τοὺς ἄλλους δύο («ὑπὲρ αὐτούς» [στίχ. 3], μᾶς πληροφορεῖ τὸ ἱερὸ κείμενο), ἦταν ὁ Δανιήλ. Τέτοια ἱκανότητα κυβερνητικὴ διέθετε ὁ αἰχμάλωτος αὐτὸς θεοσεβὴς Ἰουδαῖος, ποὺ ὁ βασιλιὰς τὸν εἶχε καταστήσει – θὰ λέγαμε – πρωθυπουργό του. Ἔλα ὅμως ποὺ αὐτὸ δὲν μποροῦσαν νὰ τὸ σηκώσουν οἱ ἄλλοι ἑκατὸν εἴκοσι δύο... Ἕνας Ἰουδαῖος πάνω ἀπὸ ὅλους τους; Δὲν εἶναι δυνατόν! Πρέπει πάσῃ θυσίᾳ νὰ φύγει ἀπ’ τὴ μέση τὸ ὑποκείμενο αὐτό. 
 –Καὶ τί θὰ κάνουμε; ἀναρωτιόνταν. Δὲν μποροῦμε νὰ τοῦ βροῦμε τίποτε νὰ τὸν κατηγορήσουμε στὸ βασιλιά. Εἶναι ἀνεπίληπτος σὲ ὅλα του. 
 Τελικὰ βρῆκαν οἱ πανοῦργοι. Ἡ πλεκτάνη ποὺ θὰ τοῦ ἔστηναν θὰ εἶχε σχέση μὲ τὴ θρησκεία του... Πῆγαν στὸ βασιλιὰ καὶ τοῦ εἶπαν: 
–Βασιλιά, βγάλε ἕνα διάταγμα σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο στὸ ἑπόμενο διάστημα τῶν τριάντα ἡμερῶν κανεὶς ἀπὸ τοὺς ὑπηκόους σου δὲν θὰ ἐπιτρέπεται νὰ ζητήσει ὁτιδήποτε εἴτε ἀπὸ ἄνθρωπο εἴτε ἀπὸ θεό, παρὰ μόνο ἀπὸ σένα. (Μὲ ἄλλα λόγια τοῦ ἔλεγαν ὅτι ἐσὺ εἶσαι θεὸς καὶ ἄρα ἱκανὸς νὰ πραγματοποιεῖς ὅλες τὶς ἐπιθυμίες τῶν ἀνθρώπων· ὅλοι λοιπὸν θὰ ἀναφέρονται σὲ σένα καὶ μόνο σὲ σένα). Κι ὅποιος παραβεῖ τὸ νόμο αὐτό, τὴν ἴδια ἐκείνη στιγμὴ νὰ ρίχνεται στὸ λάκκο τῶν λεόντων. 
 Κολακεύτηκε ὁ ἀνόητος βασιλιάς, τό ’βγαλε τὸ διάταγμα. Ὁ Δανιὴλ κατάλαβε. Γι’ αὐτὸν τὸ εἶχαν κάνει· γιατὶ ἤξεραν ὅτι τρεῖς φορὲς τὴν ἡμέρα αὐτὸς προσευχόταν στὸ Θεό του, τὸν ἀληθινὸ Θεό. Καὶ νά τί ἔκανε ἡ ἀνδρεία ἐκείνη ψυχή. Πῆγε στὸ σπίτι του, ἀνέβηκε στὸ ὑπερῶο νὰ τὸν βλέπουν ὅλοι, ἄνοιξε καὶ τὰ παράθυρα δυτικά, πρὸς τὴν Ἱερουσαλήμ, γονάτισε καί, ὡς συνήθως, ἄρχισε νὰ προσεύχεται, εὐχαριστώντας καὶ δοξολογώντας τὸν ἅγιο Θεό. «Οὐ κρύβδην τὰς εὐχὰς ἐποιεῖτο ἀλλὰ προφανῶς, καὶ πάντων ὁρώντων, οὐ φι- λοτιμούμενος, ἀλλὰ τῆς δυσσεβείας τοῦ νόμου καταφρονῶν», παρατηρεῖ ὁ ἑρμηνευτὴς Θεοδώρητος. Προσευχόταν δηλαδὴ φανερὰ μπροστὰ στὰ μάτια ὅλων ὄχι ἀπὸ ματαιοδοξία καὶ ἐπίδειξη, ἀλλὰ γιὰ νὰ δείξει τὴν τέλεια περιφρόνησή του στὸ νόμο αὐτὸν τὸν δυσσεβή. Αὐτὸς ἦταν ὁ Δανιήλ! Ἀνυπότακτος! Οἱ ἄλλοι, οἱ πανοῦργοι, παραμόνευαν ἀπὸ κάτω. «Νά τος», εἶπαν. «Τὸν πιάσαμε». Πῆγαν καὶ τὸν κατέδωσαν στὸ βασιλιά. Καὶ κεῖνος ἔδωσε τὴν ἐντολὴ νὰ τὸν ρίξουν στὰ λιοντάρια. 
 Εἶναι γνωστὸ τὸ τί ἀκολούθησε· πῶς δηλαδὴ τὰ πεινασμένα θηρία στέκονταν μπροστά του σὰν ἄκακα πρόβατα... Γιατὶ δὲν εἶναι δυνατὸν ὁ Θεὸς νὰ ἄφηνε τὸν πιστὸ δοῦλο Του, ποὺ μάλιστα μὲ τέτοιο τρόπο ἔδειξε τὴν πίστη καὶ ὑπακοή του σ’ Αὐτὸν καὶ τὴν ἀνυποληψία του στοὺς ἀντίθεους νόμους τῶν ἀνθρώπων... 
    Ἂς ἔρθουμε τώρα σὲ μᾶς. Τότε ὅλοι ἔπρεπε νὰ προσκυνήσουν τὸν κοσμοκράτορα βασιλιὰ καὶ νὰ ἀναφέρονται μόνο σ’ ἐκεῖνον. Τώρα ὀργανώνεται ἔτσι τὸ σύστημα τῆς παγκόσμιας διακυβερνήσεως, ποὺ θὰ πρέπει ὅλοι νὰ ὑποκύψουν ἀναγκαστικὰ καὶ νὰ ἀναφέρονται ἀποκλειστικὰ καὶ μόνο στὸ σύστημα αὐτό, καὶ ἀργότερα στὸ κράτος τοῦ ἀντιχρίστου. Τί ἄλλο εἶναι ἡ διασάλευση τῆς οἰκονομικῆς ἰσορροπίας τῆς Εὐρώπης ποὺ ἄρχισε ἀπὸ τὴν πατρίδα μας καὶ ἐπεκτείνεται βαθμιαῖα στὸν πλανήτη ὁλόκληρο, παρὰ ἐπιχείρηση ἐκφοβισμοῦ ὅλου τοῦ κόσμου, προκειμένου νὰ ὑποταγεῖ στὴν παγκόσμια κυβέρνηση ποὺ ἑτοιμάζεται; «Ἂν δὲν συμμορφωθεῖτε στὶς ἐπιταγές μας, θὰ πεθάνετε», μᾶς λένε. Καὶ τὸ ἐγχείρημα αὐτὸ τὸ σατανικὸ ἀρχίζει ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη Ἑλλάδα, τὴ χώρα τὴν πάντοτε ἐλεύθερη καὶ ἀπροσκύνητη, ποὺ μὲ μύριους τρόπους βροντοφώναξε τὸ «ὄχι» στὸ διάβα τῆς ἱστορίας της. Λοιπόν, τί θὰ κάνουμε οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες; «Πάντ’ ἀνοιχτά, πάντ’ ἄγρυπνα τὰ μάτια τῆς ψυχῆς μας»! Μὴν ὑποκύψουμε σὲ νόμους καὶ διατάγματα ἀντίθεα. Ὁ ἅγιος Ἱππόλυτος Ρώμης, ποὺ σχολιάζει τὸ περιστατικὸ αὐτὸ τοῦ Δανιήλ, συμβουλεύει στὸ τέλος: «Τὸν οὖν Δανιὴλ μίμησαι, τοὺς σατράπας μὴ φοβηθεὶς καὶ ἀνθρωπίνῳ δόγματι μὴ ὑποταγείς, ἵνα βληθεὶς εἰς τὸν λάκκον τῶν λεόντων ὑπὸ τοῦ ἀγγέλου φρουρηθῇς»· μιμήσου τὸν Δανιὴλ μὲ τὸ νὰ μὴ φοβᾶσαι τοὺς σατράπες καὶ νὰ μὴν ὑποτάσσεσαι σὲ ἀνθρώπινες διαταγές. Ἔτσι ὥστε, ὅταν τυχὸν ριχτεῖς στὸν λάκκο τῶν λεόντων, νὰ προστατευ- θεῖς ἀπὸ τὸν ἄγγελο τοῦ Θεοῦ. Μὴ φοβηθεῖς τοὺς σατράπες. Δὲν μποροῦν νὰ σοῦ κάνουν τίποτε, ὅταν ἔχεις ὑπερασπιστή σου τὸν Δεσπότη τοῦ παντός. Τὸν παντοκράτορα Κύριο!ΟΣΩΤΗΡ2062

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου