Οι επιστήμονες έχουν αποκτήσει πιά μια ολοκληρωμένη γενετική εικόνα για το βακτήριο που προκάλεσε την θανατηφόρα Πανούκλα/ πανώλη της εποχής τού ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΥ
{ η λέξη "πανώλης" είναι επίθετο
- η συνεκφορά είναι : "ΠΑΝΩΛΗΣ ΝΟΣΟΣ" -
& σημαίνει : η νόσος που τούς ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΟΛΟΥΣ } και η οποία υπολογίζεται ότι έστειλε στον θάνατο περίπου 50 εκατομμύρια ανθρώπους (το 15% του παγκόσμιου πληθυσμού), όχι μόνο στο Βυζάντιο και στη Μεσόγειο, αλλά και σε απομακρυσμένες περιοχές της Ευρώπης.
Η νέα μελέτη βασίσθηκε στην ανάλυση
ενός ΔΟΝΤΙΟΥ κάποιου θύματος της πανούκλας στο ΑΛΤΕΡΝΕΝΙΝΓΚ τής Γερμανίας τού 570 μΧ
- παραμένει άγνωστο πώς έφθασε έως εκεί ο παθογόνος μικροοργανισμός-
και εδειξε οτι πρόκειται για το βακτήριο "YERSINIA PESTIS". { "ΒΗΜΑ" :31/8/2016 }
Η πανώλη του Ιουστινιανού υπήρξε η πρώτη καταγραφείσα ΙΣΤΟΡΙΚΑ πανδημια
[χάρη στον ιστορικό ΠΡΟΚΟΠΙΟ]
της εν λόγω λοιμώδους νόσου στον κόσμο.
Προκλήθηκε, όπως προανέφερα,
από το ίδιο είδος βακτηρίου (Yersinia pestis) που προκάλεσε την κατοπινή ολέθρια πανδημία στην μεσαιωνική Ευρώπη του 14ου αιώνα, γνωστή και ως «Μαύρος Θάνατος».
Οι ερευνητές , τής εν λόγω μελέτης
(μεταξύ των οποίων η Ελληνίδα Μαρία Σπύρου), με επικεφαλής τον Γιοχάνες Κράουζε του γερμανικού Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ για την Επιστήμη της Ανθρώπινης Ιστορίας στην Ιένα
[ που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Molecular Biology and Evolution» ]
βρήκαν ότι τρία γονίδια του εν λόγω βακτηρίου, που έφεραν μοναδικές μεταλλάξεις, ήσαν πιθανώς τα κατ' εξοχήν «ένοχα» για την θεαματική εξάπλωση της πανώλους εκείνης τού Ιουστινιανού.
Αυτή η επιδημία ΠΑΝΟΥΚΛΑΣ τού 541 μΧ προήλθε από την ΑΙΘΙΟΠΙΑ και μέσω Αλεξάνδρειας διεσπάρη σε ολη την Βυζαντινή Αυτοκρατορία & αποδεκάτισε την Κων/πολη.
Κατά τον ΑΥΤΟΠΤΗ ΜΑΡΤΥΡΑ
ιστορικό Προκόπιο η πανούκλα θέριζε 5.000-10.000 ζωές την ημέρα, αφανίζοντας τον μισό περίπου πληθυσμό της Βασιλεύουσας !
[ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ, ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ, ii,23,1 ]
Μεταφράζω :
" Εκείνα τα χρόνια έπεσε μεγάλος λοιμός,από τον οποίο κινδύνευσε να εξαφανιστεί όλο το ανθρώπινο γένος.
Ξεκίνησε από τους Αιγυπτίους που κατοικούν στο Πηλούσιο. Από εκεί η αρρώστια απλώθηκε σ' όλη τη γη και δεν άφησε ούτε νησί, ούτε σπηλιά ή βουνοκορφή όπου να ζούσε κάποιος άνθρωπος. Τους ανθρώπους τους έπιανε ξαφνικά πυρετός.
Ο πυρετός ήταν χαμηλός από την αρχή ως το βράδυ, ώστε δεν έδινε την εντύπωση πως ήταν κάτι επικίνδυνο. Την ίδια μέρα, σε μερικούς ασθενείς, σε άλλους την επομένη και στους υπόλοιπους ύστερα από λίγες μέρες, παρουσιαζόταν πρήξιμο, που αρχικά περιοριζόταν στη βουβωνική χώρα. Ύστερα επεκτεινόταν στη μασχάλη, σε ορισμένες, μάλιστα περιπτώσεις και στο πίσω μέρος των αφτιών και σε διάφορα σημεία των μηρών. Σε μερικές περιπτώσεις ο θάνατος ερχόταν αμέσως, ενώ σε άλλες ύστερα από μέρες. Σε μερικούς ασθενείς το σώμα γέμιζε με μαύρες φουσκάλες, μεγάλες σαν σπυριά φακής,αυτοί δεν ζούσαν ούτε μια μέρα, αλλά πέθαιναν αμέσως. Μερικοί, πάλι, έκαναν εμετό με αίμα, χωρίς καμιά φανερή αιτία, και αμέσως πέθαιναν...
Στην αρχή σημειώθηκαν θάνατοι κάπως περισσότεροι από τους συνηθισμένους. Ύστερα ο κακό μεγάλωσε και ο αριθμός των νεκρών έφτανε τις πέντε χιλιάδες την ημέρα, και αργότερα τις δέκα χιλιάδες και ακόμα παραπάνω. Κάθε είδος εργασίας είχε σταματήσει "
Παρόμοια αναφέρει & ο επίσης αυτόπτης ΕΥΑΓΡΙΟΣ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΟΣ [ εκδ. Budez, 4,29, Λονδίνο 1898 ]
Μεταφράζω :
«Η αρρώστια λέγεται πως άρχισε από την Αιθιοπία. Βήμα προς βήμα διέτρεξε ολόκληρη την οικουμένη, χωρίς να αφήσει ανέγγιχτο κανένα από τους ανθρώπους. Η νόσος εκδηλωνόταν με διάφορα συμπτώματα. Σε άλλους άρχιζε από το κεφάλι με κόκκινα από το αίμα τα μάτια και με πρησμένο πρόσωπο, κατέβαινε μέχρι το λαιμό και έστελνε όποιον είχε προσβάλει στο θάνατο. Σε άλλους προκαλούσε γαστρορραγία. Κάποιοι βουβώνες πρήζονταν και εξαιτίας τους ανέβαινε υψηλός πυρετός. Και πέθαιναν τη δεύτερη ή την τρίτη μέρα, έχοντας σώας τα φρένας και το σώμα ίδιο με εκείνους που δεν είχαν πάθει τίποτε. Άλλοι όμως έχαναν τη ζωή τους, αφού παραλογίζονταν. Υπάρχουν μάλιστα περιπτώσεις που κάποιοι προσβλήθηκαν και μια και δυο φορές και διέφυγαν τον κίνδυνο, αλλά πέθαναν μόλις προσβλήθηκαν ξανά. Και οι τρόποι μετάδοσης της νόσου ήταν πολλοί και πέραν κάθε λογικής. Άλλοι μεν χάνονταν απλώς ζώντας και τρώγοντας μαζί, άλλοι δε μόνο από την απλή επαφή, άλλοι όταν έμπαιναν μέσα στο σπίτι, άλλοι στην αγορά. Μερικοί φεύγοντας απρόσβλητοι από πόλεις που νοσούσαν μετέδωσαν τη νόσο σε άλλους που δεν νοσούσαν. Και όσοι ήταν πρόθυμοι να προσβληθούν, επειδή είχαν χάσει τα παιδιά τους ή το σπιτικό τους και είχαν ακριβώς γι' αυτό αναμιχτεί με τους νοσούντες, δεν προσβλήθηκαν,λες και η αρρώστια να αντιστρατευόταν τη θέλησή τους...».
Βέβαια σήμερα ειναι επιστημονικώς ανέφικτο να υπολογιστεί ο αριθμός τών θυμάτων κατά την περίοδο τής "Πανούκλας τού Ιουστινιανού"
(541-542)' ωστόσο αν θεωρήσουμε
-εξ άλλων ιστορικών στοιχείων -
τον πληθυσμό τής Κων/πολης σε 400.000 περίπου, τοτε ο αφανισμός τού 1/3 ή τού 1/2 τών κατοίκων της ΣΥΝΙΣΤΑ ΟΛΕΘΡΟ για το Βυζάντιο,
ιδιαιτέρως αν ληφθεί υπόψη οτι παρόμοιος αφανισμός ελαβε χώρα και στις άλλες μεγάλες πόλεις τής Αυτοκρατορίας - και πέραν αυτής [ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ, ΑΝΤΙΟΧΕΙΑ κλπ ]
Γράφει ο C. MANGO
[ " ΒΥΖΑΝΤΙΟ"- Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ, ΜΙΕΤ,1990 ,σ.87]
οτι εκείνη η Πανούκλα τού 6ου αι μΧ
-που επανερχόταν συχνά
& κατά τον επόμενο αιώνα-
υπήρξε
Ο ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ
για την ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία
κατά τον 6ο & 7ο αι.
_____
ΥΓ κάποιες φορές φαίνεται οτι υποτιμούμε το ΚΑΙΡΙΟ ρόλο που εχουν παίξει οι επιδημίες
[ οπως και οι φυσικές καταστροφές]
στην Ιστορία.
https://diamantiskoutoulas.blogspot.com/2020/03/541.html
Στην αρχή σημειώθηκαν θάνατοι κάπως περισσότεροι από τους συνηθισμένους. Ύστερα ο κακό μεγάλωσε και ο αριθμός των νεκρών έφτανε τις πέντε χιλιάδες την ημέρα, και αργότερα τις δέκα χιλιάδες και ακόμα παραπάνω. Κάθε είδος εργασίας είχε σταματήσει "
Παρόμοια αναφέρει & ο επίσης αυτόπτης ΕΥΑΓΡΙΟΣ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΟΣ [ εκδ. Budez, 4,29, Λονδίνο 1898 ]
Μεταφράζω :
«Η αρρώστια λέγεται πως άρχισε από την Αιθιοπία. Βήμα προς βήμα διέτρεξε ολόκληρη την οικουμένη, χωρίς να αφήσει ανέγγιχτο κανένα από τους ανθρώπους. Η νόσος εκδηλωνόταν με διάφορα συμπτώματα. Σε άλλους άρχιζε από το κεφάλι με κόκκινα από το αίμα τα μάτια και με πρησμένο πρόσωπο, κατέβαινε μέχρι το λαιμό και έστελνε όποιον είχε προσβάλει στο θάνατο. Σε άλλους προκαλούσε γαστρορραγία. Κάποιοι βουβώνες πρήζονταν και εξαιτίας τους ανέβαινε υψηλός πυρετός. Και πέθαιναν τη δεύτερη ή την τρίτη μέρα, έχοντας σώας τα φρένας και το σώμα ίδιο με εκείνους που δεν είχαν πάθει τίποτε. Άλλοι όμως έχαναν τη ζωή τους, αφού παραλογίζονταν. Υπάρχουν μάλιστα περιπτώσεις που κάποιοι προσβλήθηκαν και μια και δυο φορές και διέφυγαν τον κίνδυνο, αλλά πέθαναν μόλις προσβλήθηκαν ξανά. Και οι τρόποι μετάδοσης της νόσου ήταν πολλοί και πέραν κάθε λογικής. Άλλοι μεν χάνονταν απλώς ζώντας και τρώγοντας μαζί, άλλοι δε μόνο από την απλή επαφή, άλλοι όταν έμπαιναν μέσα στο σπίτι, άλλοι στην αγορά. Μερικοί φεύγοντας απρόσβλητοι από πόλεις που νοσούσαν μετέδωσαν τη νόσο σε άλλους που δεν νοσούσαν. Και όσοι ήταν πρόθυμοι να προσβληθούν, επειδή είχαν χάσει τα παιδιά τους ή το σπιτικό τους και είχαν ακριβώς γι' αυτό αναμιχτεί με τους νοσούντες, δεν προσβλήθηκαν,λες και η αρρώστια να αντιστρατευόταν τη θέλησή τους...».
Βέβαια σήμερα ειναι επιστημονικώς ανέφικτο να υπολογιστεί ο αριθμός τών θυμάτων κατά την περίοδο τής "Πανούκλας τού Ιουστινιανού"
(541-542)' ωστόσο αν θεωρήσουμε
-εξ άλλων ιστορικών στοιχείων -
τον πληθυσμό τής Κων/πολης σε 400.000 περίπου, τοτε ο αφανισμός τού 1/3 ή τού 1/2 τών κατοίκων της ΣΥΝΙΣΤΑ ΟΛΕΘΡΟ για το Βυζάντιο,
ιδιαιτέρως αν ληφθεί υπόψη οτι παρόμοιος αφανισμός ελαβε χώρα και στις άλλες μεγάλες πόλεις τής Αυτοκρατορίας - και πέραν αυτής [ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ, ΑΝΤΙΟΧΕΙΑ κλπ ]
Γράφει ο C. MANGO
[ " ΒΥΖΑΝΤΙΟ"- Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ, ΜΙΕΤ,1990 ,σ.87]
οτι εκείνη η Πανούκλα τού 6ου αι μΧ
-που επανερχόταν συχνά
& κατά τον επόμενο αιώνα-
υπήρξε
Ο ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ
για την ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία
κατά τον 6ο & 7ο αι.
_____
ΥΓ κάποιες φορές φαίνεται οτι υποτιμούμε το ΚΑΙΡΙΟ ρόλο που εχουν παίξει οι επιδημίες
[ οπως και οι φυσικές καταστροφές]
στην Ιστορία.
https://diamantiskoutoulas.blogspot.com/2020/03/541.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου