Η Χρυσὴ κάθε πρωί, μόλις ὁ σύζυγος φύγει γιὰ
τὸ γραφεῖο του καὶ τὰ τρία παιδιά της γιὰ τὸ
σχολεῖο – τὸ μεγαλύτερο πηγαίνει ἤδη στὸ
Γυμνάσιο -αρχίζει το συγύρισμα
τοῦ σπιτιοῦ. Θέλει όλα να
εἶναι καθαρὰ μέσα στὸ σπίτι
της καὶ τὸ κάθε πράγμα νὰ εἶναι στὴ θέση
του. Ἔχει ἰδιαίτερη ἀδυναμία στὴ νοικο-
κυροσύνη. Αὐτὸ τὸ πνεῦμα μεταδίδει καὶ
στὰ καλά της τὰ παιδιὰ καὶ σιγά-σιγὰ συν-
ηθίζουν καὶ αὐτὰ νὰ τακτοποιοῦν τὰ πρά-
γματά τους ὅπως πρέπει.
Ἀρκετὲς φορὲς ποὺ ἡ Χρυσὴ βρίσκε-
ται γιὰ δουλειὰ στὸ μπαλκόνι, βλέπει τὴ
γνωστή της κυρία Μαρία νὰ κρατάει μιὰ
τσάντα μὲ περιοδικὰ καὶ νὰ τὰ μοιράζει σὲ
σπίτια τῆς γειτονιᾶς της. Τὴ γνωρίζει καλὰ
καὶ τὴν ἀγαπάει τὴ Μαρία ἡ Χρυσή. Συν-
αντιοῦνται πολλὲς φορὲς στὴν ἐκκλησία
τὶς Κυριακές, κάποτε καὶ στὴν ἀγορὰ ποὺ
βγαίνουν γιὰ ψώνια. Ἡ σεμνὴ ἐμφάνισή
της, ἡ καλοσύνη της, ἡ εἰλικρινὴς ἀγάπη
μὲ τὸν καλὸ λόγο ποὺ πάντοτε ἔχει στὸ
στόμα της γιὰ τὸν καθένα, σὲ κάνει νὰ τὴ
συμπαθήσεις καὶ νὰ ἐπιζητεῖς τὴ
συντροφιά της.
Προβληματίζεται ὅμως ἡ Χρυσὴ μ’ αὐτὸ
ποὺ βλέπει νὰ κάνει ἡ Μαρία στὴ γειτονιά
της· μὲ τὰ περιοδικὰ δηλαδὴ ποὺ μοιράζει
κατὰ τακτὰ χρονικὰ διαστήματα. Μήπως
τὴν παρέσυραν τίποτε αἱρετικοὶ καὶ τὴ
στέλνουν στὰ σπίτια νὰ μοιράζει τὰ ἔντυ-
πά τους;
Αὐτὰ καὶ ἄλλα παρόμοια σκέ-
φτεται... Μιὰ μέρα λοιπὸν ποὺ τὴν εἶδε
πάλι στὴ γειτονιά της, πῆρε τὴν ἀπόφαση
νὰ τῆς μιλήσει καθαρὰ γι’ αὐτὸ τὸ ζήτημα.
–Μαρία μου, τῆς φώναξε ἀπὸ τὸ μπαλ-
κόνι τῆς διώροφης μονοκατοικίας, καλῶς
ἦρθες πάλι στὴ γειτονιά μας.
–Καλημέρα, Χρυσή μου! Χαίρομαι ποὺ
σὲ ξαναβλέπω. Νὰ εὐλογεῖ ὁ Θεὸς τὸ
σπίτι σου καὶ τὴν καλή σου οἰκογένεια.
Ἡ Παναγία μας νὰ φυλάει τὸν ἄνδρα σου
καὶ τὰ καλά σου παιδιά.
–Καὶ σένα ὁ Θεὸς νὰ σὲ φυλάει, Μαρία
μου, γιατὶ καταλαβαίνω ὅτι κουράζεσαι
πολύ. Σὲ βλέπω πολλὲς φορὲς νὰ ἔρχε-
σαι στὴ γειτονιά μας καὶ νὰ μοιράζεις πε-
ριοδικά. Ἀλλά, ἂν μπορεῖς, πέρνα λίγο νὰ
τὰ ποῦμε. Νά, κατεβαίνω ἀμέσως κάτω.
Πραγματικὰ κατέβηκε ἀμέσως, ἄνοιξε
τὴν ἐξώπορτα καὶ κάλεσε τὴ Μαρία νὰ ξε-
κουραστεῖ λίγο στὸ ἰσόγειο τοῦ σπιτιοῦ
της, ποὺ τὸ εἶχε διαμορφώσει σὲ καθι-
στικό. Τῆς πρόσφερε κέρασμα καὶ συνέ-
χισαν τὴ συζήτηση γιὰ λίγη ὥρα. Ἡ Μα-
ρία ἀναφέρθηκε πρώτη στὸ θέμα ποὺ ἡ
Χρυσὴ τὸ εἶχε ἀναφέρει στὸ καλημέρισμά
της.
–Χρυσή μου, εἶπες κάτι προηγουμένως
γιὰ τὰ περιοδικὰ ποὺ μὲ βλέπεις νὰ μοι-
ράζω. Τὰ περιοδικὰ αὐτὰ εἶναι Ὀρθόδοξα
καὶ τὰ δίνω σὲ καθορισμένα σπίτια, ποὺ
εἶναι συνδρομητές.
–Ὀρθόδοξα! Δόξα τῷ Θεῷ, γιατί, νὰ
σοῦ πῶ τὴν ἀλήθεια, μ᾿ ἔτρωγε μέσα μου
αὐτὸ τὸ θέμα. Ἀλλὰ γιατί δὲν τὰ στέλνουν
μὲ τὸ Ταχυδρομεῖο τὰ περιοδικὰ στοὺς
συνδρομητές τους καὶ ἀναγκάζεσαι νὰ
τρέχεις ἐσὺ ἄλλοτε μὲ ἀρκετὸ κρύο καὶ
ἄλλοτε μέσα στὴ ζέστη; Σὲ πληρώνουν
γι᾿ αὐτὴ τὴ δουλειά;
Γέλασε πλατιὰ ἡ Μαρία...
–Νὰ μὲ πληρώνουν... Ὄχι, Χρυσή μου!
Ἢ μᾶλλον... τί εἶπα; Λάθος! Καὶ βέβαια μὲ
πληρώνουν, καὶ μάλιστα μὲ τὴν καλύτε-
ρη πληρωμή: Μὲ χαρὰ τόσο μεγάλη, ποὺ
δὲν μπορῶ νὰ σοῦ τὴν περιγράψω! Νιώ-
θω τόση εὐτυχία, ποὺ οὔτε κρύο οὔτε ζέ-
στη αἰσθάνομαι οὔτε ὁ κόπος μὲ κουρά-
ζει! Ἀλλὰ μὲ ρώτησες γιατί δὲν τὰ στέλ-
νουν μὲ τὸ Ταχυδρομεῖο... Νὰ σοῦ τὸ ἐξη-
γήσω. Μὲ τὸ Ταχυδρομεῖο στέλνονται τὰ
περισσότερα. Ὅμως τὰ τελευταῖα χρόνια,
τὸ ξέρεις καὶ σὺ καλά, ἀνέβηκαν πάρα
πολὺ τὰ ταχυδρομικὰ τέλη. Κατ᾿ ἀνάγκην
καὶ τὸ Περιοδικὸ αὔξησε τὴν ἐτήσια συν-
δρομή. Ὅμως γιὰ νὰ εἶναι αὐτὴ ἡ αὔξη-
ση ὅσο γίνεται μικρότερη καὶ νὰ μὴ δυσ-
κολευτοῦν καὶ οἱ πιὸ φτωχοὶ νὰ τὴν πλη-
ρώνουν, προσφέρθηκαν μερικοὶ νὰ βοη-
θοῦν ὅσο μποροῦν στὴ διανομή του. Ἀ-
μέσως ἀνταποκρίθηκαν πρόθυμα κι ἄλ-
λοι πολλοί, ἄνδρες καὶ γυναῖκες. Ἔτσι ἡ
συνδρομὴ κρατήθηκε ἀρκετὰ χαμηλὴ καὶ
μποροῦν νὰ τὸ παίρνουν ὅλοι μὲ λίγα
μόνο χρήματα καὶ νὰ ὠφελοῦνται.
Κι ἐγὼ συγκινήθηκα, ὅταν ἔμαθα γιὰ τὶς
δυσκολίες ποὺ ὑπάρχουν στὴν κυκλοφο-
ρία του καὶ εἶπα ὅτι κάτι πρέπει νὰ κάνω,
παρὰ τὴν ἡλικία μου – πλησιάζω, ὅπως
ξέρεις, τὰ ἑβδομήντα. Δὲν μπορεῖς ὅμως
νὰ φανταστεῖς πόση χαρὰ μοῦ δίνει αὐτὴ
ἡ ἐργασία. Ἀνάβω κι ἐγὼ ἕνα μικρὸ κερά-
κι, γιὰ νὰ διαλύεται τὸ σκοτάδι τῆς ἄγνοι-
ας ποὺ ὑπάρχει γύρω μας γιὰ τὴν ἀλή-
θεια τοῦ Εὐαγγελίου.
–Νὰ μὲ συγχωρεῖς, Μαρία μου, ποὺ
ἔβαλα ἄλλα μὲ τὸ νοῦ μου... Μένω κατά-
πληκτη μὲ τὰ ὅσα μοῦ εἶπες... καὶ γιὰ νὰ
εἶμαι εἰλικρινής, σὲ ζηλεύω κιόλας.
–Νὰ προσεύχεσαι νὰ μοῦ δίνει δυνά-
μεις ὁ Κύριος. Θέλω νὰ τὸ συνεχίσω αὐτὸ
τὸ ἔργο γιὰ πολλὰ χρόνια ἀκόμα. Νὰ σοῦ
πῶ καὶ κάτι ἀκόμη, Χρυσή μου. Σήμερα
πολλοὶ ἀπὸ μᾶς γκρινιάζουμε ὅτι δὲν πάει
καλὰ ὁ κόσμος. Τί κάνουμε ὅμως γιὰ νὰ
καλυτερέψει; Ἕνας τρόπος δὲν εἶναι καὶ
αὐτός; Νὰ βάλουμε δηλαδὴ τὸ λόγο τοῦ
Θεοῦ στὰ σπίτια ὅσο γίνεται περισσότε-
ρων ἀνθρώπων... Αὐτὸ κάνει καὶ τοῦτο τὸ
Περιοδικό.
–Μαρία μου, σ᾿ εὐχαριστῶ γιὰ ὅλα αὐτὰ
ποὺ μοῦ εἶπες. Καὶ σὲ παρακαλῶ νὰ φέρ-
νεις καὶ σὲ μένα αὐτὸ τὸ περιοδικό. Νὰ
σοῦ δώσω τὴ συνδρομὴ καὶ νὰ μοῦ τὸ
φέρνεις ἐδῶ. Θὰ χαίρομαι τόσο πολὺ νὰ
σὲ βλέπω καὶ νὰ λέμε τὴν καλημέρα μας
κάθε φορὰ ποὺ θὰ ἔρχεσαι στὴ γειτονιά
μας γι’ αὐτὸ τὸ τόσο σπουδαῖο ἔργο.
ΟΣΩΤΗΡ2262
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου