Ο ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

''Ἡ εὐτυχία  εἶναι στὰ χέρια μας , ἀρκεῖ νὰ βάλουμε θεμέλιο τῆς ζωῆς μας τὸν Κύριο.''

    Τὴν ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλία Του κατακλείει ὁ Κύριος μὲ διδακτικότατη παραβολή: «Καθέναν ποὺ ἀκούει τοὺς λόγους μου αὐτούς», λέει ὁ Κύριος, «καὶ τοὺς ἐφαρμόζει, θὰ τὸν θεωρήσω ὅμοιο μὲ συνετὸ ἄνθρωπο, ποὺ ἔκτισε τὸ σπίτι του πάνω στὴν πέτρα· καὶ κατέβηκε ἡ βροχὴ καὶ ἦλθαν οἱ ποταμοὶ καὶ φύσηξαν οἱ ἄνεμοι, κι ἔπεσαν πάνω στὸ σπίτι. Κι αὐτὸ δὲν γκρεμίστηκε, διότι ἦταν θεμελιωμένο πάνω στὴν πέτρα. Ἀντίθετα ὅποιος ἀκούει τοὺς λόγους μου αὐτοὺς καὶ δὲν τοὺς ἐφαρμόζει, θὰ θεωρηθεῖ ὅμοιος μὲ ἀνόητο ἄνθρωπο, ποὺ ἔκτισε τὸ σπίτι του πάνω στὴν ἄμμο. Καὶ κατέβηκε ἡ βροχὴ καὶ ἦλθαν οἱ ποταμοὶ καὶ φύσηξαν οἱ ἄνεμοι, καὶ χτύπησαν τὸ σπίτι ἐκεῖνο, κι αὐτὸ ἔπεσε. Καὶ ἦταν ἡ πτώση του μεγάλη» (Ματθ. ζ´ 24-27) Οἱ δύο ἄνθρωποι τῆς παραβολῆς παρουσιάζουν ἕνα κοινὸ στοιχεῖο συγκλονιστικό, ἂν τὸ συνειδητοποιήσουμε: Καὶ οἱ δύο ἦταν «ἀκούοντες τοὺς λόγους τούτους»· δηλαδὴ καὶ οἱ δύο ἄκουγαν τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ, ὄχι μία φορὰ ἀλλὰ συχνά. Θὰ λέγαμε σήμερα, ἀκοῦν τακτικὰ κήρυγμα, μελετοῦν τὴν Ἁγία Γραφή, φροντίζουν καὶ οἱ δύο νὰ τρέφονται μὲ τὰ θεῖα λόγια. Ἄρα ὁ Κύριος στὴ συγκεκριμένη παραβολὴ δὲν ἀντιδιαστέλλει τὸν πιστὸ ἀπὸ τὸν ἄπιστο ἀλλὰ δύο κατηγορίες πιστῶν ποὺ γενικὰ ζοῦν καὶ οἱ δύο τὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας. Ὑπάρχει ὅμως καὶ ἄλλο κοινὸ στοιχεῖο: Καὶ οἱ δύο χτίζουν σπίτι, δηλαδὴ διαμορφώνουν τὸν ἑαυτό τους. Ὁ κάθε ἄνθρωπος, ὅσο ζεῖ, διαμορφώνει τὸν ἑαυτό του. Πῶς τὸν διαμορφώνει; Μὲ τὶς ἐπιλογές του· ὄχι μόνο μὲ τὶς κρίσιμες ἐπιλογὲς τῆς ζωῆς του, π.χ. τοῦ γάμου ἢ μεγάλων διλημμάτων, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν ἐπιλογὴ τῆς κάθε στιγμῆς. Ἀλλὰ ἀκριβῶς στὸ σημεῖο αὐτὸ διαφέρουν οἱ δύο αὐτοὶ ἄνθρωποι μεταξύ τους: Ὁ ἕνας ἐφαρμόζει αὐτὰ ποὺ ἀκούει, ἐνῶ ὁ ἄλλος ὄχι. Ὁ ἕνας ἔχει βάλει ρυθμιστικὸ κανόνα τῆς ζωῆς του τὶς ἅγιες ἐντολές. Μάλιστα «ποιεῖ», ὄχι «ἐποίησε». Δηλαδὴ συνέχεια ἀγωνίζεται νὰ ζεῖ σύμφωνα μὲ τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ· σὲ κάθε ἐπιλογή του ἀναζητᾶ τὸ τί θέλει ὁ Θεός. Αὐτὸς βάζει πολὺ στερεὸ θεμέλιο στὴν οἰκία του. Αὐτὸς χτίζει πάνω στὴν πέτρα. Ἡ πέτρα εἶναι ὁ Χριστός, ἡ διδασκαλία Του, τὸ παράδειγμά Του, ἡ χάρη Του. Ὁ δεύτερος, ἂν καὶ ἀκούει εὐχαρίστως τὰ θεῖα λόγια, δὲν ὑποβάλλει τὸν ἑαυτό του στὸν κόπο νὰ συμμορφώσει τὴ συμπεριφορά του πρὸς τὸν τέλειο νόμο τοῦ Θεοῦ. Ζεῖ ὅπως ἐκεῖνος νομίζει. Γι᾿ αὐτὸ δὲν ἑνώνεται μὲ τὴ θεία χάρη, ἡ ὁποία ἀναγεννᾶ καὶ δυναμώνει τὸν ἄνθρωπο. Ἔτσι χτίζει πάνω στὴν ἄμμο, σὲ ἔδαφος ἀσταθές, ἀκατάλληλο γιὰ χτίσιμο. Καὶ οἱ δύο οἰκίες ὅμως δοκιμάζονται ἀπὸ βίαια καιρικὰ φαινόμενα – οἱ ἴδιες ἀκριβῶς λέξεις χρησιμοποιοῦνται καὶ στὶς δύο περιπτώσεις – τὰ ὁποῖα εἶναι «πάντα τὰ ἐν τῷ βίῳ κακὰ» κατὰ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο (PG 57, 323)· οἱ ἀσθένειες, οἱ στερήσεις, οἱ ἀδικίες, οἱ δαιμονικοὶ πειρασμοί, τὸ πένθος καὶ γενικῶς οἱ θλίψεις, μὲ τὶς ὁποῖες εἶναι ζυμωμένη ἡ ζωή μας. Θὰ ἔλθουν λοιπὸν ὁπωσδήποτε πειρασμοὶ καὶ θλίψεις, ποὺ θὰ ἐλέγξουν τὴν ἀντοχὴ τῆς οἰκοδομῆς· καὶ μάλιστα θὰ τὴν ἐλέγξουν ἰσχυρά, καθολικά, δηλαδὴ σὲ ὅλα τὰ μέρη της: ἡ βροχὴ θὰ προσβάλει τὴ στέγη, οἱ ποταμοὶ τὰ θεμέλια, οἱ ἄνεμοι τοὺς τοίχους. Ποιὸς θ᾿ ἀντέξει; Μόνο ὅποιος εἶναι θεμελιωμένος πάνω στὴν πέτρα· μόνο ὅποιος ἔχει ζωντανὸ σύνδεσμο μὲ τὸν Κύριο, ὅποιος ἀγάπησε ἔμπρακτα τὸν Θεὸ καὶ τὸν νόμο Του.

                               πατμος

Αὐτὸς εἶναι ὁ «φρόνιμος», κατὰ τὸν χαρακτηρισμὸ τοῦ Κυρίου, ὁ πραγματικὰ ἔξυπνος τῆς ζωῆς, ὁ πραγματικὰ ἐπιτυχημένος. Αὐτὸς δὲν θὰ χάσει τοὺς κόπους του. Αὐτὸς θὰ ἔχει δείξει τὴν πιὸ σοφὴ προνοητικότητα, διότι θὰ ἔχει προνοήσει γιὰ τὸ αἰώνιο μέλλον του, ὅποιες κι ἂν εἶναι οἱ τυχὸν ἄλλες ἀποτυχίες καὶ στερήσεις ποὺ ἔχει ζήσει στὴ ζωή του, οἱ ὁποῖες, ἀκριβῶς ἐπειδὴ τὶς ἀντιμετωπίζει μὲ ζωντανὴ πίστη, δὲν τὸν τσακίζουν, δὲν τὸν ζημιώνουν πραγματικά. Ἀντίθετα «μωρὸς» εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἂν καὶ ἐνδεχομένως προνόησε γιὰ τὰ ἄλλα, τὰ ἐπίγεια, καὶ εἶχε τυχὸν ἄλλες ἐπιτυχίες καὶ ἐπιδόσεις, δὲν φρόντισε ὅμως τὴν ψυχή του· δὲν φρόντισε νὰ συνδεθεῖ μὲ τὸν Σωτήρα Χριστὸ ἀληθινὰ διὰ τῆς ὑπακοῆς στὸ θέλημά Του. Αὐτὸς θὰ λυγίσει στὶς δοκιμασίες. Καὶ θά ᾿ναι ἡ πτώση του μεγάλη, ὁλοκληρωτικὴ καὶ πλήρης. Ἡ ἀποτυχία του δὲν θὰ ἀφορᾶ κάποια πτυχὴ τῆς ζωῆς του ἀλλὰ τὸν σκοπὸ τῆς ζωῆς του, ποὺ εἶναι ἡ σωτηρία του. Λοιπὸν ἡ εὐτυχία δὲν βρίσκεται στὸν πλοῦτο, στὴν εὐφυΐα καὶ τὰ ζηλευτὰ χαρίσματα, τὴ μεγάλη μόρφωση, τὴν κοινωνικὴ καταξίωση ἢ ὅ,τι ἄλλο θαυμάζει ὁ κόσμος. Ἡ εὐτυχία βρίσκεται ἀλλοῦ. Καὶ εἶναι στὰ χέρια μας οὕτως ἢ ἄλλως, ἀρκεῖ νὰ βάλουμε θεμέλιο τῆς ζωῆς μας τὸν Κύριο καὶ ἐφαρμόζουμε τὶς ἅγιες ἐντολές Του στὴ ζωή μας! Ὁ φιλάνθρωπος Θεὸς ποὺ μᾶς τὸ ἀποκάλυψε, θὰ τὸ δώσει ὁπωσδήποτε σὲ ὅποιον τὸ ζητήσει μὲ ὅλη του τὴν καρδιά. ΟΣΩΤΗΡ2066