Δὲν μπορῶ νὰ κλείσω μάτι! Δὲν μὲ πιάνει ὁ ὕπνος μὲ τίποτε! Τί φοβερὸ μαρτύριο! Νὰ νυστάζεις καὶ νὰ μὴν μπορεῖς νὰ κοιμηθεῖς. Νὰ πέφτεις κατάκοπος στὸ κρεβάτι καὶ νὰ μὴν μπορεῖς νὰ κλείσεις μάτι. Νὰ ὑποφέρεις ἀμέτρητες νύχτες περιμένοντας μέσα στὸ σκοτάδι πότε νὰ ξημερώσει. Στὴν ἐποχή μας τὸ πράγμα ἔχει παραγίνει. Ἀμέτρητοι ἄνθρωποι ὑποφέρουν ἀπὸ τὸ φοβερὸ μαρτύριο τῆς ἀϋπνίας. Κι ὅταν τὸ πρωὶ σηκώνονται, κουβαλοῦν μαζί τους σῶμα κουρασμένο, μυαλὸ θολωμένο καὶ ψυχὴ ταλαιπωρημένη ἀπὸ τὴν ἀϋπνία. Δὲν εἶναι μικρὸ τὸ μαρτύριο τῆς ἀϋπνίας. Ὁ ὕπνος ἀποτελεῖ μιὰ ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες ἀνάγκες τοῦ ἀνθρώπου. Ὅπως λέει χαρακτηριστικὰ ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, «ὁ ὕπνος εἶναι γλυκύτερος καὶ ἀναγκαιότερος ἀπὸ κάθε ἄλλη ἀπόλαυση καὶ χρησιμότερος ἀπὸ κάθε τροφή... Δὲν εἶναι τόσο σπουδαῖο νὰ κοιμᾶσαι πάνω σὲ ἁπαλὸ στρῶμα, ὅσο τὸ νὰ κοιμᾶσαι ἐπειδὴ νυστάζεις» (PG 54, 674). «Ὁ ὕπνος τῆς νύχτας εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ καλύτερα φάρμακα. Θεραπεύει ἀρρώστιες καὶ μᾶς ἁπαλλάσσει ἀπὸ μύριους πόνους καὶ κόπους. Δὲν ἀποτελεῖ φάρμακο μόνο γιὰ τὸ σῶμα μας ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ψυχή, γιατὶ ἀναπαύει τὶς πονεμένες ψυχές (PG 49, 98). Τί φταίει ὅμως καὶ δὲν μᾶς πιάνει ὁ ὕπνος, δὲν μποροῦμε νὰ κλείσουμε τὰ βλέφαρά μας, νὰ κοιμηθοῦμε; Ἕνας λόγος εἶναι τὰ καθημερινὰ προβλήματα τῆς ζωῆς μας. Εἶναι διάφορα θέματα ποὺ φαντάζουν ἄλυτα καὶ μᾶς δημιουργοῦν ἔνταση καὶ νευρικότητα, ποὺ δὲν μποροῦμε νὰ ξεπεράσουμε τὴ νύχτα. Αὐτὰ μᾶς κάνουν νὰ ἀσχολούμαστε στὸ κρεβάτι μὲ λογαριασμοὺς ἢ νὰ προγραμματίζουμε τὰ σχέδια τῆς ἄλλης ἡμέρας. Κατ’ ἀνάγκην κατόπιν στριφογυρίζουμε στὸ κρεβάτι, πάσχουμε, ὑποφέρουμε, γινόμαστε κουρέλι. Ὅταν μάλιστα ὅλα αὐτὰ συνδυάζονται μὲ τὸ στρές, τὸ ἄγχος καὶ τὴν ἀγωνία ποὺ κυριαρχεῖ στὴν ψυχή μας ὅλη τὴν ἡμέρα, τότε τὰ πράγματα δυσκολεύουν ἀκόμη περισσότερο. Ἂν τὴν ἡμέρα ἔχουμε ἀγωνία γιὰ τὸ πῶς θὰ προλάβουμε τὶς δουλειές, πῶς θὰ πληρώσουμε τοὺς λογαριασμούς, πῶς θὰ τὰ βγάλουμε πέρα, τότε παραλύουμε τελείως. Ἡ ὑπερκόπωση, σωματικὴ καὶ ψυχική, δὲν ὁδηγεῖ σὲ βαθύτερο ὕπνο ἀλλὰ σὲ ἀϋπνία. Ὑπάρχουν βέβαια καὶ περιπτώσεις ποὺ οἱ ἄνθρωποι χρειάζονται ἰατρικὴ βοήθεια καὶ φαρμακευτικὴ ὑποστήριξη. Ὅταν ὅμως δὲν ὑπάρχουν παθολογικὰ αἴτια, πῶς μποροῦμε νὰ λύσουμε τὸ πρόβλημα τῆς ἀϋπνίας; Αὐτὸ ποὺ πρέπει κυρίως νὰ καταλάβουμε εἶναι ὅτι ὅλη μας ἡ ζωὴ εἶναι στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς ζητᾶ καθημερινὰ νὰ τὴν ἐναποθέτουμε στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ! «Πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα», μᾶς λέει. Ὁλάκερη τὴ ζωή μας νὰ τὴν παραθέτουμε μὲ ἐμπιστοσύνη στὸν Κύριό μας. Εἶναι χαρακτηριστικὸ τὸ παράδειγμα τοῦ βασιλιᾶ Δαβίδ, ὁ ὁποῖος ἐνῶ περνοῦσε φοβερὴ δοκιμασία, ὅπου κινδύνευε νὰ θανατωθεῖ, ἐμπιστευόταν ἀπόλυτα τὴ ζωή του στὸν Θεὸ κι ἔγραφε στὸν 3ο Ψαλμό: «Ἐγὼ ἐκοιμήθην καὶ ὕπνωσα· ἐξηγέρθην, ὅτι Κύριος ἀντιλήψεταί μου» (γ΄ 6-7). Στὶς δύσκολες δηλαδὴ στιγμὲς ποὺ περνῶ δὲν ἔχασα τὸ θάρρος μου καὶ τὴν εἰρήνη μου, ἀλλὰ μολονότι μὲ ἔχουν κυκλώσει τόσοι ἐχθροί, κοιμήθηκα τὴ νύχτα ἥσυχος μὲ ἤρεμο καὶ βαθὺ ὕπνο. Καὶ τὸ πρωὶ σηκώθηκα γεμάτος θάρρος καὶ ἐλπίδα, διότι εἶμαι βέβαιος ὅτι ὁ Κύριος θὰ μὲ βοηθήσει καὶ θὰ μὲ προστατεύσει. Ἀλλὰ καὶ τὸ παράδειγμα τοῦ ἀποστόλου Πέτρου εἶναι πολὺ διδακτικό. Ἐκεῖνος, ἐνῶ ἦταν ἐπὶ μέρες φυλακισμένος στὰ δεσμωτήρια τοῦ Ἡρώδη, τὴν τελευταία νύχτα πρὶν ἀπὸ τὴν ὁρισμένη ἡμέρα τῆς θανατικῆς του ἐκτελέσεως, κοιμόταν ἀτάραχος. «Τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ ἦν ὁ Πέτρος κοιμώμενος». Καὶ ἑρμηνεύει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος τὸ γεγονὸς λέγοντας: «Δὲς τὸν Πέτρο πῶς κοιμᾶται καὶ δὲν βρίσκεται σὲ ἀγω- νία καὶ φόβο. Ἀκριβῶς ἐκείνη τὴ νύχτα ποὺ τὴν ἑπομένη ἐπρόκειτο νὰ ὁδηγηθεῖ στὸν θάνατο, κοιμόταν. Διότι εἶχε ἀφήσει τὰ πάντα στὸν Θεό». Ἕνα μόνο βῆμα τὸν χώριζε ἀπὸ τὸν θάνατο, αὐτὸς ὅμως ἦταν εἰρηνικός. Γι’ αὐτὸ καὶ μετὰ ἀπὸ χρόνια θὰ γράψει πρὸς τοὺς πιστούς: «Πᾶσαν τὴν μέριμναν ὑμῶν ἐπιρρίψαντες ἐπ’ αὐτόν, ὅτι αὐτῷ μέλει περὶ ὑμῶν» (Α΄ Πέτρ. ε΄ 7). Ὅλες δηλαδὴ τὶς ἀγωνίες σας ἀφῆστε τες μὲ ἐμπιστοσύνη στὸν Κύριο, διότι Αὐτὸς νοιάζεται γιὰ σᾶς. Θὰ μπορούσαμε ἐμεῖς ἄραγε νὰ μοιά- σουμε ἔστω καὶ λίγο στὸν ἀπόστολο Πέτρο ἢ στὸν βασιλιὰ Δαβίδ; Νὰ ἐμπιστευθοῦμε τὰ βάσανά μας καὶ τὰ προβλήματα τῆς κάθε ἡμέρας στὸν Κύριό μας; Ἂς τὸ κάνουμε. Καὶ μὲ θερμὴ προσευχὴ νὰ Τὸν παρακαλοῦμε νὰ πάρει ἀπὸ πάνω μας τὸ μαρτύριο τῆς ἀϋπνίας ἢ τουλάχιστον νὰ μᾶς κρατᾶ εἰρηνικοὺς κατὰ τὶς δύσκολες ὧρες τῆς ἀϋπνίας μας. Ἡ Ἐκκλησία μας στὸ ἱερὸ Εὐχολόγιο ἔχει εἰδικὴ εὐχὴ γιὰ τὸν ὕπνο. Ἀλλὰ καὶ στὸ ἱερὸ Ἀπόδειπνο προσευχόμαστε καθημερινὰ στὸν Κύριο νὰ χαρίσει σὲ μᾶς ποὺ ἑτοιμαζόμαστε νὰ κοιμηθοῦμε, «ἀνάπαυσιν σώματος καὶ ψυχῆς» καὶ «ὕπνον ἐλαφρόν». Μὲ πίστη λοιπὸν καὶ προσευχὴ νὰ πέφτουμε κάθε βράδυ νὰ πλαγιάσουμε. Καὶ ὁ ἅγιος Θεὸς θὰ εἰρηνεύει τὴν καρδιά μας, θὰ ἔρχεται νὰ μᾶς συντροφεύει στοργικὰ στὶς τυχὸν ὧρες τῆς ἀϋπνίας μας καὶ θὰ μᾶς χαρίζει ὕπνο γλυκὺ καὶ εἰρηνικό.ΟΣΩΤΗΡ2066
ΠΑΤΜΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου