05 Ιουνίου, 2020

«Φλόγα ἀνθρωπιᾶς»...


«Τρία χρόνια ἄνεργος, γεγονὸς ποὺ τοῦ 
εἶχε προκαλέσει κατάθλιψη», ἦταν ὁ 50χρο-
νος πολίτης ποὺ αὐτοπυρπολήθηκε τὸ 
πρωὶ τῆς 13ης Ἀπριλίου 2013 στὰ Βριλήσσια 
Ἀττικῆς. Ἂς παρακολουθήσουμε τὴν ἀφήγη-
ση ἀπὸ τὸν κ. Τάσο Μυλωνίδη, ποὺ ἔπαιξε 
πρόθυμα τὸν ρόλο αὐτοσχέδιου διασώστη 
στὴν κρίσιμη ὥρα τοῦ κινδύνου:
«“Περνοῦσα ἀπὸ τὴ λεωφόρο Ἀναπαύσεως,
ὅταν παρατήρησα στὴν ἄκρη τοῦ δρόμου
ἕναν ἄνθρωπο νὰ φλέγεται. Δὲν γνώ-
ριζα γιατί τὸ ἔκανε, ἀλλὰ δὲν παρατήρησα 
καν  έναν ὁδηγὸ ἢ ἄλλον ἄνθρωπο νὰ βρίσκε-
ται δίπλα του. Σὲ ἀπόσταση δέκα μέτρων πιὸ 
κάτω ἀπὸ τὸ σημεῖο ὅπου φλεγόταν, σταμά-
τησα μὲ τὸ αὐτοκίνητο καὶ ἔτρεξα νὰ σβήσω 
τὶς φλόγες. Ὁ ἄνθρωπος εἶχε λαμπαδιάσει 
καὶ δὲν ἔλεγε τίποτα. Μετὰ ἔπεσε κάτω καὶ 
ἦταν κουλουριασμένος. (...) Εἶδα ὅτι ἀνέπνεε 
καὶ ἀμέσως τὸν κάλυψα μὲ τὴν ἡλιοπροστα-
σία τοῦ αὐτοκινήτου μου, ἀφοῦ δὲν εἶχα πυ-
ροσβεστήρα. Ἔτσι οἱ φλόγες ἔσβησαν (...)”. 
Πρὶν καλά-­καλὰ σταματήσει μὲ τὸ αὐτοκίνητό 
του, εἶχε καλέσει μὲ τὸ τηλέφωνό του τὸ Πυ-
ροσβεστικὸ Σῶμα. “ Ὅταν σταμάτησα ἐγώ, 
σταμάτησε καὶ ἕνας ἀκόμη ὁδηγός, ὁ ὁποῖος 
ἔτρεξε, μόλις ἔσβησα τὶς φλόγες, καὶ ἔβγα-
λε τὰ ροῦχα τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ πάνω του 
γιὰ νὰ μὴ συνεχίζει νὰ καίγεται. Μετὰ ἦλθε 
τὸ ἀσθενοφόρο καὶ τὸν διακόμισε στὸ Γενικὸ 
Κρατικὸ Νοσοκομεῖο τῆς Ἀθήνας”». 
Σὲ σχετικὴ ἐρώτηση δημοσιογράφου ὁ κ. 
Μυλωνίδης ἀπάντησε μὲ ἁπλότητα: «Τὸ   ­
κανα ἀπὸ ἀνθρωπιά. Εἶδα ἕναν ἄνθρωπο 
νὰ καίγεται. Δὲν μποροῦσα νὰ τὸν ἀφήσω» 
(«ΕΘΝΟΣ.gr» 14­4­2013).
Ὅπως ἀνακοινώθηκε μεταγενέστερα ἀπὸ 
τὰ δελτία εἰδήσεων, ὁ 50χρονος ὑπέκυψε 
τελικῶς στὰ τραύματά του, παρὰ τὶς φιλό-
τιμες προσπάθειες τῶν ἰατρῶν. Αὐτὸ ὅμως 
δὲν μειώνει καθόλου τὴν ἀγωνιώδη ­
προσφορὰ τόσο τοῦ κ. Μυλωνίδη ὅσο καὶ τοῦ 
ἄλλου ὁδηγοῦ, ποὺ κατέβαλαν κάθε δυνατὴ 
προσπάθεια γιὰ νὰ τὸν σώσουν. Βέβαια γιὰ 
ὅσους ἀπελπίζονται ἀπὸ τὶς    ἀπάνθρωπες 
συνέπειες τῆς βαθιᾶς οἰκονομικῆς κρίσεως 
ἔχουμε καθῆκον χριστιανικὸ νὰ τοὺς βοη-
θοῦμε νὰ συνδεθοῦν μὲ τὸν Κύριό μας Ἰη-
σοῦ Χριστό, ὁ Ὁποῖος ἐμπνέει τὴν ὑπομονὴ 
καὶ καρτερία στὶς θλίψεις τῆς ζωῆς. Ὅμως μὲ 
συγκίνηση διαπιστώνουμε ὅτι στὰ πρόσωπα 
τῶν φιλάνθρωπων ἀδελφῶν μας ἀναβίωσε 
γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ ἡ εὐαγγελικὴ παραβολὴ 
τοῦ «καλοῦ Σαμαρείτου» ποὺ διδάσκει τὴν 
ἀθάνατη ἐντολὴ τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν ­
συνάνθρωπο. Ὁ Κύριός μας νὰ τοὺς ἀνταμείψει 
καὶ τώρα καὶ στὴν αἰωνιότητα!ΟΣΩΤΗΡ2068

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου