Ήταν δίδυμα αδέλφια, μα εντελώς διαφορετικά. Δεν έμοιαζαν ούτε εξωτερικά αλλά ούτε και εσωτερικά. Ο λόγος για τον Ησαύ και τον Ιακώβ. Πέρασαν τα χρόνια και τα δύο αδέλφια μεγάλωσαν… Ο μεγάλος θυμός του Ησαύ για μια αδικία που του είχε κάνει ο αδελφός του ανάγκασε μια μέρα τον Ιακώβ να φύγει για τη Χαρράν της Μεσοποταμίας, στο θείο του Λάβαν…
***
Πέρασαν είκοσι ολόκληρα χρόνια από τότε που ο Ιακώβ είχε φύγει από την Χαναάν… Ο Θεός τού φανερώνεται και του μηνάει να επιστρέψει πίσω, στη χώρα που τους είχε υποσχεθεί, τη Χαναάν.
–Γύρισε πίσω στη γη των πατέρων σου. Και μη φοβάσαι. Εγώ, ο παντοδύναμος και πανάγαθος Θεός, θα είμαι μαζί σου και στο μέλλον.
Υπακούοντας στα λόγια του Θεού παίρνει το δρόμο της επιστροφής… Μέσα του όμως νιώθει λίγο δυσκολεμένος…
–Τι να αισθάνεται για μένα ο αδελφός μου ο Ησαύ; Άραγε να με έχει συγχωρήσει; Η μήπως το μίσος φωλιάζει στην καρδιά του και θα με σκοτώσει μόλις μ’ αντικρίσει;… Ο Θεός όμως, που με στέλνει πίσω, είμαι σίγουρος, θα φροντίσει και για μένα!
Με αυτές τις σκέψεις πορεύεται και προχωρεί έχοντας την ελπίδα του στον αγαθό Θεό. Μα δεν αφήνεται μόνο στα χέρια Του· κάνει κι αυτός ό,τι μπορεί.
Πρώτα πρώτα καλεί κοντά του μερικούς από τους δικούς του ανθρώπους και τους παραγγέλλει:
–Θα πάτε απεσταλμένοι δικοί μου, να βρείτε τον κύριό μου Ησαύ και θα του πείτε: «Ο δούλος σου Ιακώβ, όλα αυτά τα χρόνια που έλειπε απέκτησε μεγάλη περιουσία κοντά στον Λάβαν. Τώρα γυρίζει πίσω στη Χαναάν. Τα αναγγέλλουμε αυτά σε σένα, τον κύριο και εξουσιαστή του. Ο κύριός μας ζητάει να βρει από σένα χάρη».
Στη συνέχεια, στο δρόμο προς τη συμφιλίωση, ο Ιακώβ δεν μένει μόνο στους απεσταλμένους, αλλά σοφά σκέφτεται να αποστείλει στον αδελφό του ως δώρα και κάποια ζώα. Στέλνει λοιπόν στον Ησαύ πλήθος ζώα! Γίδες, πρόβατα, κριάρια, καμήλες, βόδια, ταύρους, γαϊδούρια, πουλάρια… Ο Ιακώβ δεν τα στέλνει όλα μαζί, αλλά αποφασίζει να τα χωρίσει σε τρεις ομάδες. Ταυτόχρονα οι δούλοι που οδηγούσαν τα ζώα έπρεπε κατά την εντολή του Ιακώβ να μιλήσουν στον Ησαύ με γλυκύτητα και ταπείνωση.
Ώρα πια για την τελική ευθεία της αντάμωσης! Πώς θα τον δεχθεί άραγε ο Ησαύ;
Πρώτος απ’ όλη τη συνοδεία του πορεύεται, εμπιστευμένος στην αγάπη του Θεού, ο ίδιος. Από μακριά αναγνωρίζει τον Ησαύ να έρχεται προς το μέρος του συνοδευόμενος από 400 άνδρες! Ταπεινά ο Ιακώβ σκύβει έως τη γη και προσκυνά τον αδελφό του. Ωσότου τον ανταμώσει, έσκυψε στη γη επτά φορές! Μεγάλη ήταν η ταπείνωση που έκρυβε στην καρδιά του!
Με αυτόν τον τρόπο ο Ιακώβ απέδωσε τον σεβασμό που του όφειλε ως μικρότερός του και ταπεινώνεται σαν δούλος μπροστά σε κύριο. Ποια καρδιά δεν θα λύγιζε; Ποια καρδιά δεν θα μαλάκωνε;
Ούτε κι ο Ησαύ άντεξε. Η σκληρή σαν πέτρα καρδιά του μεταμορφώθηκε, μαλάκωσε. Τόσο πολύ συγκινήθηκε, που έτρεξε και σφιχταγκάλιασε τον αδελφό του, καταφιλώντας τον…
Είκοσι ολόκληρα χρόνια με καρδιές παγωμένες… Τώρα τα δύο αδέλφια ενώνονται!
Μεγάλη η αρετή της συμφιλίωσης! Μας ειρηνεύει με τους γύρω μας, ειρηνεύει και το μέσα μας! Μας χαρίζει την ευλογία του Θεού!
Φοίβη
Ολόκληρη την ιστορία των Ησαύ και Ιακώβ μπορεί κανείς να τη διαβάσει στο βιβλίο «Γένεσις» της Παλαιάς Διαθήκης, στα κεφάλαια κε΄, κζ΄, λα΄, λβ΄ και λγ΄.
«Πρός τή ΝΙΚΗ», Οκτώβριος 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου