«Μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε» Λουκ. ι΄ 38-42, ια΄ 27-28
Ο Κύριος βρέθηκε κοντά σε αγαπημένα Του πρόσωπα! Στη Βηθανία στο σπίτι του Λαζάρου. Η αδελφή του Λαζάρου Μάρθα Τον υποδέχθηκε στο σπιτικό της. Και ο Κύριος άρχισε να διδάσκει τους ανθρώπους που βρίσκονταν εκεί.
Η Μαρία, η άλλη αδελφή του Λαζάρου, αφού κάθισε κοντά στον Κύριο σαν απλή και ταπεινή μαθήτρια, άκουγε με πολλή προσοχή τη διδασκαλία Του. Την ώρα όμως που συνεπαρμένη παρακολουθούσε η Μαρία, η αδελφή της η Μάρθα έκανε ό,τι μπορούσε για να προετοιμάσει το τραπέζι της φιλοξενίας.
Είχε πραγματικά πνιγεί στις δουλειές, αφού ήθελε με τον καλύτερο τρόπο –έως υπερβολής– να περιποιηθεί τον Διδάσκαλο.
Κουρασμένη όπως ήταν, εξέφρασε το παράπονό της: «Κύριε, δεν σε νοιάζει που η αδελφή μου με έχει αφήσει μόνη να ετοιμάσω το τραπέζι; Πες της να με βοηθήσει!».
Για να λάβει την απάντηση του Κυρίου: «Μάρθα, Μάρθα, αγωνίζεσαι πραγματικά και κουράζεσαι να ετοιμάσεις πολλά φαγητά. Ένα όμως είναι το ουσιαστικό και χρήσιμο! Η ακρόαση της διδασκαλίας μου, του λόγου μου. Η αδελφή σου η Μαρία αυτό διάλεξε, την πνευματική τροφή, την οποία κανείς δεν μπορεί να της την αφαιρέσει».
Ο Κύριος συνέχισε να διδάσκει τα πλήθη που βρίσκονταν κοντά Του. Τα λόγια Του, τι λόγια! Ήταν τόσο ελκυστικά, αληθινά θεϊκά λόγια, που ενθουσίασαν μια άγνωστη γυναίκα μέσα από το πλήθος, ώστε να φωνάξει γεμάτη από χαρά προς τον θείο Διδάσκαλο: «Ευλογημένη και μακαρία είναι η γυναίκα που σε γέννησε και σε ανέθρεψε»!
Και ο Κύριος δικαίωσε την γυναίκα αυτή που φώναξε αυτά τα τόσο αληθινά λόγια. «Πράγματι, μακαρία είναι η Μητέρα μου! Μακάριοι όμως είναι και εκείνοι που ακούνε τον λόγο του Θεού και τον εφαρμόζουν στη ζωή τους». Γι’ αυτό ακριβώς κι αυτή η Γυναίκα που με γέννησε και με ανέθρεψε, η Παναγία, αξιώθηκε αυτής της μεγάλης τιμής. Γιατί σε όλη της τη ζωή εφάρμοζε σε τέλειο βαθμό τον λόγο του Θεού.
Αυτά τα τελευταία λόγια του Ευαγγελικού αναγνώσματος αποτελούν πραγματικά έναν μοναδικό έπαινο του Κυρίου μας προς το πρόσωπο της υπερευλογημένης Μητέρας Του, και δικής μας Μητέρας.
Με αυτό το εγκώμιο ο Κύριος μακαρίζει την Παναγία μας για δύο λόγους: Την μακαρίζει γιατί αξιώθηκε να γίνει Μητέρα του Θεού. Την μακαρίζει όμως και διότι περισσότερο από κάθε άλλο άνθρωπο πάνω στη γη ήταν Εκείνη που φύλαξε μέσα Της τον λόγο του Θεού και που τον έκανε πράξη στη ζωή της. Γι’ αυτό και μέχρι σήμερα όλες οι γενιές των ανθρώπων Την μεγαλύνουμε και Την παρακαλούμε.
Με οδηγό τον λόγο του Θεού σε όλη Της τη ζωή και στον προσωπικό πνευματικό Της αγώνα, αξιώθηκε να ξεπεράσει όλους τους ανθρώπους και να γίνει ανώτερη και ενδοξότερη ακόμα και από τους Αγγέλους, όπως ψάλλουμε στους ύμνους Της. Η αγιότητά Της είναι αξεπέραστη. Μία ταπεινή δούλη του Κυρίου ήταν! Μία πάναγνη Κόρη! Ένα λαμπρό υπόδειγμα υπακοής στο θέλημα του Θεού! Αυτή ήταν η Παναγία μας. Απέκτησε όλες τις αρετές, όλα τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος σε μέγιστο βαθμό.
Για μας τους νέους του σήμερα, η Παναγία παραμένει και είναι το καλύτερο παράδειγμα υπακοής στο θέλημα του Θεού, αγνότητας και καθαρότητας. Παράδειγμα ταπεινώσεως και αγάπης προς τον Θεό.
Μας καλεί όλους εμάς να μιμηθούμε το Άγιο παράδειγμά Της, εφαρμόζοντας και μεις τον λόγο του Θεού στη ζωή μας και ακολουθώντας πιστά την παναγία ζωή Της.
«Πρός τή ΝΙΚΗ», Αύγουστος-Σεπτέμβριος 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου