Ο Lev Gillet ειναι ο πνευματικος πατερας της μοναχης Γαβριηλιας Παπαγιαννη.
Ο Louis Gillet, επίσης ο Lev Gillet, ασπασθηκε την Ορθόδοξη πίστη στο χρονικο διαστημα μεταξύ των δυο παγκόσμιων πολέμων, μέσω της ουνιτικης ουκρανικής ελληνικής καθολικής εκκλησίας και τελικα έγινε δεκτός στην κανονικη Ορθόδοξη Εκκλησία στο Παρίσι. Διοργάνωσε την πρώτη γαλλική ορθόδοξη ενορία στη Γαλλία.
ΖΩΗ
Γεννημένος το 1893 στο Saint-Marcellin (Isère, Γαλλία), μετά από σπουδές φιλοσοφίας στο Παρίσι, ο Louis Gillet (Lev Gillet - Photo) κατατασσεται στο στρατο και κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, κρατειται φυλακισμένος το 1914 και περνά τρία χρόνια σε αιχμαλωσία, εκει στο διαστημα αυτο προσελκύεται από την πνευματικότητα των Ρώσων ορθοδοξων κρατουμένων.
Σπούδασε μαθηματικά και ψυχολογία στη Γενεύη και εντάχθηκε στους Βενεδικτίνους στο Clairvaux το 1919.
Εχοντας ελθει σε επαφη με τον ορθοδοξο ανατολικό χριστιανικό κόσμο, προσχωρει στην εκκλησιαστικη κινηση του Μητροπολίτη Andreas Szeptycki της ουνιτικης Ουκρανικής Ελληνικής Καθολικής Εκκλησίας στη Γαλικία, και γινεται ουνιτης μοναχος στο Studite Monastery of Ouniov στη Γαλικία.
Απογοητευμένος από τη στάση της Καθολικής Εκκλησίας απέναντι στην Ορθοδοξία, ο Πατέρας Λεβ έγινε δεκτός στην κανονικη Ορθόδοξη Εκκλησία στο Παρίσι τον Μάιο του 1928 και τον Νοέμβριο του 1928 έγινε προϊστάμενος της ενορίας Sainte-Geneviève-de-Paris, της πρώτης γαλλόφωνης Ορθόδοξης ενορίας.
Το 1938 φεύγει από το Παρίσι για να εγκατασταθεί στο Λονδίνο, στους κολπους της Κοινότητας του Αγίου Αλβάν και του Αγίου Σέργιου , μιας οικουμενικής οργάνωσης αφιερωμένη στη προωθηση της ενωσης της Αγγλικανικής Εκκλησίας και της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Παραμένει στην Αγγλία μέχρι το θάνατό του το 1980, εκανε πολλά ταξίδια στο εξωτερικό, ιδίως στη Γαλλία, την Ελβετία και το Λίβανο, όπου συμμετείχε στην πνευματική αναβίωση της Ορθοδοξίας του πατριαρχειου Αντιόχειας.
Οι κύριες δημοσιεύσεις στα γαλλικά (με το ψευδώνυμο "ένας μοναχός της Ανατολικής Εκκλησίας" - επίσης διαθέσιμες αγγλικές μεταφράσεις) περιλαμβάνουν, ''Την Προσευχή του Ιησού'', ''Εισαγωγή στην Ορθόδοξη Πνευματικότητα'', ''Το έτος χάριτος του Κυρίου: Ένα σχόλιο για τη Βυζαντινή λειτουργική χρονιά και ο Ιησούς , απλή ματιά στον Σωτήρα''.
Παραθέτω, αναφορά απο τις ιδεες του.
''Ω, παράξενη Ορθόδοξη Εκκλησία, τόσο φτωχή και αδύναμη, χωρίς ούτε την οργάνωση ούτε τον πολιτισμό της Δύσης, να μένει επιπλέουσα σαν ένα θαύμα μπροστά σε τόσες πολλές δοκιμασίες, δοκιμασίες και αγώνες. Μια Εκκλησία αντιθέσεων, τόσο παραδοσιακή όσο και τόσο ελεύθερη, τόσο αρχαϊκή και τόσο ζωντανή, τόσο τελετουργική -τυπολατρικη και τόσο προσωπική -ατομικη. Μια Εκκλησία στην οποια διατηρείται επιμελώς το ανεκτίμητο μαργαριτάρι του Ευαγγελίου, μερικές φορές κάτω από ένα στρώμα σκόνης. Μια Εκκλησία που σε σκιές και σιωπή διατηρεί πάνω από όλα τις αιώνιες αξίες της καθαρότητας, της φτώχειας, του ασκητισμού, της ταπεινότητας και της συγχώρεσης. Μια Εκκλησία που συχνά δεν γνωρίζει πώς να δράσει, αλλά που μπορεί να τραγουδάει την χαρά του Πάσχα όπως καμία άλλη εκκλησια. - Από τον επικηδειο λογο του Fr Lev το 1937 για τον Αρχιμανδρίτη Irénée (Louis-Charles) Winnaert, ιδρυτή της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Γαλλίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου