ΦΘΑΣΑΜΕ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ ....

Πέρασαν τὰ χρόνια τῆς ζωῆς μας. Σὰν ποτάμι ποὺ γρήγορα κυλοῦν τὰ νερά του, ἔτσι πέρασαν τὰ χρόνια τῆς ζωῆς μας. 60, 70, 80 χρόνια ζωῆς, δὲν καταλάβαμε πῶς πέρασαν. 

Διαπιστώνουμε τώρα πὼς πολλοὶ φθάσαμε στὴν τρίτη ἡλικία. Ὁ νόμος τῆς φθορᾶς λειτουργεῖ ἀμείλικτα γιὰ ὅλους καὶ γιὰ ὅλα. 

Τὰ χρόνια ἀφήνουν τὰ σημάδια τους στὸ σῶμα, καθὼς ἀσπρίζουν τὰ μαλλιά, κυρτώνει τὸ σῶμα, οἱ δυνάμεις, ἡ ἀντίληψη, ἡ μνήμη δὲν εἶναι ὅπως πρίν. Νοσταλγικὰ γυρίζουμε στὸ παρελθόν. Ἀλήθεια, πότε ἤμασταν παιδιά, τότε ποὺ πηγαίναμε στὸ σχολεῖο, μὲ τ᾿ ἀνέμελα καὶ ἀτελείωτα παιχνίδια μας, μὲ τὴ λαχτάρα γρήγορα νὰ μεγαλώσουμε. Ἀργότερα νέοι, φοιτητές, ἐργαζόμενοι μὲ πόθο νὰ κάνουμε τὰ πρῶτα πετάγματα στὴ ζωὴ καὶ ν᾿ ἀλλάξουμε τὸν κόσμο. Κατόπιν ἕτοιμοι μὲ ἀποφάσεις γιὰ τὸν δρόμο τῆς ζωῆς ποὺ θ’ ἀκολουθήσουμε. Ἡ δημιουργία τῆς οἰκογένειας, ἡ χαρὰ στὴν ἀπόκτηση τῶν παιδιῶν, ἡ ἀγωνία καὶ ὁ ἀγώνας γιὰ τὴν ἀνατροφή τους. Ἡ ἐπαγγελματικὴ ἀποκατάσταση, τὰ χρόνια στὴν ἐργασία. Νύχτα καὶ μέρα στὴν ὑπηρεσία, ἀπὸ νωρὶς πρὶν ἀκόμη χαράξει, βάρδιες μὲ ὑπερωρίες, κόπος σωματικὸς καὶ ψυχικός. Δυσκολίες στὴ συνεργασία, ὑπομονὴ στὶς ἀδικίες, πόσοι μόχθοι, θυσίες καὶ στερήσεις, δάκρυα καὶ στεναγμοί. Καὶ τώρα; Καθὼς τὰ παιδιά μεγάλωσαν καὶ σὰν πουλιὰ ἔβγαλαν φτερὰ καὶ πέταξαν ἀπ᾿ τὴν οἰκογένεια δημιουργώντας τὴ δική τους ζωή, καθὼς ἡ ἐργασία σταμάτησε, ἀφοῦ μάλιστα συμπληρώθηκαν τὰ χρόνια... 

Διαπιστώνουμε λοιπὸν πὼς φθάσαμε στὴν τρίτη ἡλικία.  Καὶ τώρα ἕνας φόβος, μιὰ ἀνασφάλεια εἶναι πιθανὸ νὰ μᾶς κυριεύσουν. Λοιπὸν ἀπόμαχοι τώρα; Θὰ καθίσουμε στὴν ἄκρη, στὸ περιθώριο; Δὲν ἔχουμε νὰ δώσουμε τίποτε ἄλλο στὴν κοινωνία, στοὺς γύρω μας; Ἄεργοι καὶ ἄπραγοι θὰ φθάσουμε στὸ τέλος τῆς ζωῆς μας; 

 Ἐρωτήματα βασανιστικὰ ποὺ δημιουργοῦν λογισμούς, ἀναστατώνουν καὶ ἀποκαρδιώνουν τὴν ψυχή. Χρειάζεται πνευματικὴ ἀντιμετώπιση. Ποιὰ εἶναι αὐτή; Ἂς σκεφθοῦμε ψύχραιμα καὶ λογικὰ πὼς κάτι ἄλλο ξεκινᾶ στὴ ζωή μας. Ἕνα ἄλλο στάδιο, ἕνας ἄλλος κύκλος ζωῆς, ὄμορφος καὶ αὐτός, ποὺ μπορεῖ νὰ γίνει πολὺ δημιουργικός, μὲ ἐσωτερικὴ πνευματικὴ ἐργασία ἀλλὰ καὶ ἐξωτερικὴ δραστηριότητα. Στὴν Ἁγία Γραφὴ καθὼς καὶ στοὺς χαριτωμένους Βίους τῶν Ἁγίων μας, ἡ ἡλικία αὐτὴ ἐπαινεῖται, τιμᾶται καὶ θεωρεῖται στεφάνι καυχήσεως καὶ δόξας: «Στέφανος καυχήσεως γῆρας, ἐν δὲ ὁδοῖς δικαιοσύνης εὑρίσκεται» (Παρ. ις΄ [16] 31). Ἂς συνεχίσουμε στὴν ἡλικία αὐτὴ δοξάζοντας τὸ ὄνομα τοῦ Ἁγίου Θεοῦ, διότι μᾶς χάρισε αὐτὰ τὰ χρόνια τῆς ζωῆς. Πόσοι ἀντίθετα ἀπὸ τοὺς γνωστοὺς καὶ φίλους μας δὲν ἔφθασαν στὴ δική μας ἡλικία. Δὲν χάρηκαν τὴν πρόοδο τῶν παιδιῶν τους, τὰ ἐγγόνια τους, δὲν εἶδαν καρποὺς πνευματικοὺς στὴν ἐργασία τους, συνέχεια καὶ διαδοχὴ στὰ ἔργα τους. Ἀκόμη νὰ Τὸν εὐχαριστήσουμε, διότι, ὡς Θεὸς παντοδύναμος καὶ πανάγαθος, ἦταν συνεχῶς δίπλα μας σ᾿ ὅλες τὶς φάσεις τῆς ζωῆς μας, σὲ εὔκολες ἀλλὰ καὶ σὲ δύσκολες, σὲ περιπέτειες καὶ δοκιμασίες, σὲ πειρασμούς. Ἐκεῖνος μᾶς ἔδωσε τὴ δύναμη καὶ τὴν Χάρι ν’ ἀντέξουμε. Στὴν ἡλικία αὐτὴν μποροῦμε νὰ δώσουμε πολλὰ στοὺς γύρω μας. Σὰν μεγαλύτεροι ζήσαμε, μάθαμε καὶ πολλὰ γνωρίσαμε ἀπὸ τὴ ζωὴ καὶ μποροῦμε νὰ προσφέρουμε τὶς ἀνεκτίμητες ἐμπειρίες μας. Νά μεταδώσουμε τὶς παραδόσεις, τὶς ἀξίες τῆς ζωῆς, τὴν ἀγάπη γιὰ τὴν πατρίδα, γιὰ τὴν πίστη, γιὰ τὴν οἰκογένεια, τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμα τοῦ Γένους μας. Παράλληλα, ὅσο οἱ σωματικές μας δυνάμεις ἐπαρκοῦν, μποροῦμε νὰ στηρίζουμε τὰ παιδιά μας καὶ νὰ βοηθᾶμε τοὺς γύρω μας μὲ ἀγάπη καὶ διάκριση, ἀλλὰ καὶ τὰ ἔργα τῆς Ἐκκλησίας τὰ φιλανθρωπικὰ καὶ ἱεραποστολικὰ νὰ μᾶς βρίσκουν συμπαραστάτες καὶ ἀρωγοὺς προσφέροντας ἐθελοντικὰ τὴ δράση μας. Ἀκόμη ἡ ὥριμη αὐτὴ ἡλικία προσφέρεται καὶ γιὰ τὴ δημιουργία καὶ καλλιέργεια βαθύτερης πνευματικῆς καὶ ἐσωτερικῆς ζωῆς. Νὰ ἀγαπήσουμε τὶς ἱερὲς Ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας, νὰ προστρέχουμε στὸν Ναό, ν᾿ αὐξήσουμε τὴν προσευχή μας γιὰ τὰ τόσα θέματα καὶ ἰδιαίτερα γιὰ τοὺς νέους ποὺ ἔχουν ἀνάγκη. Ἔτσι θὰ ζοῦμε μὲ πόθους ἱερούς, μὲ ἐπιθυμίες οὐράνιες. Τὸ παράδειγμα τοῦ γέροντος Συμεὼν τοῦ Θεοδόχου μπορεῖ νὰ μᾶς διδάξει. Ἀλλὰ καὶ ἡ προετοιμασία γιὰ τὴν ἄλλη ζωὴ νὰ εἶναι μέλημά μας. Τὸ γνωρίζουμε ὅτι ἤλθαμε στὸν κόσμο αὐτὸν καὶ κάποτε θὰ φύγουμε. Δεῖγμα συνετοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ ἀνάλογη προετοιμασία. Ἀπ᾿ ὅλα τὰ παραπάνω καταλαβαίνουμε πὼς ἔχουμε ἔργο σπουδαῖο ἀκόμη νὰ ἐπιτελέσουμε. Ὄχι ἀπογοήτευση, ὄχι ἀπραξία! Ἡ κάθε ἡλικία ἔχει τὴ χάρη της, ἂς τὴ χαιρόμαστε.ΟΣΩΤΗΡ2186