Ὁ Αγιος Ἐφραίμ ὁ Κατουνακιώτης . Ἱερολογ. Ἱεροδιακόνου π. Εὐσεβίου Ρασσιᾶ

Ὁ Αγιος Ἐφραὶμ ὁ Κατουνακιώτης γεννήθηκε τὸ 1912 στὸ Ἀμπελοχώρι Θηβῶν. 

Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Ἰωάννης Παπανικήτας καὶ ἡ μητέρα τοῦ Βικτωρία. 

Ὁ Γέροντας εἶχε ὡς κοσμικός το ὄνομα Εὐάγγελος. Στὴν Θήβα, ὅπου εἶχε μετακομίσει ἡ οἰκογένειά του, ὁ Εὐάγγελος γνώρισε τοὺς γεροντάδες του τὸν Ἐφραὶμ καὶ τὸ Νικηφόρο. 

Ἡ ζωὴ τοῦ Εὐάγγελου ἦταν καλογερική. Ἀγωνιζόταν πνευματικὰ μὲ τὴν εὐχὴ τοῦ Ἰησοῦ, τὶς μετάνοιες, τὴ νηστεία καὶ κυρίως μὲ τὴν ὑπακοή. 

Ἡ μητέρα του ἀξιώθηκε νὰ λάβει πληροφορία ἀπὸ τὸν Ὅσιο Ἐφραὶμ τὸν Σύρο, ὅτι τὸ θέλημα τοῦ υἱοῦ της νὰ γίνει μοναχὸς, ἦταν καὶ θέλημα Θεοῦ καὶ πώς ὁ Εὐάγγελος θὰ τιμήσει τὴ μοναχικὴ ζωή. 

Στίς 14 Σεπτεμβρίου 1933 ὁ Εὐάγγελος ἄφησε τὸν κόσμο, ἦλθε στὴν ἔρημο τοῦ Ἁγίου Ὅρους στὰ Κατουνάκια, στὸ ἡσυχαστήριο τοῦ Ὁσίου Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου καὶ ἔβαλε μετάνοια στὴν συνοδεία τῶν Γεροντάδων Ἐφραὶμ καὶ Νικηφόρου. 

Μετά τὴν δοκιμασία του, ἐκάρη μικρόσχημος μοναχὸς μὲ τὸ ὄνομα Λογγίνος. Το 1935 ἔγινε μεγαλόσχημος μοναχὸς ἀπὸ τὸ Γέροντα του Νικηφόρο καὶ ἔλαβε τὸ ὄνομα Ἐφραίμ. Τὸν ἑπόμενο χρόνο χειροτονήθηκε ἱερέας. 

Ὁ παπα-Ἐφραὶμ ἀξιώθηκε καὶ γνώρισε τὸν πρύτανη τῆς ἡσυχαστικῆς ζωῆς τὸ διορατικό, προορατικὸ καὶ ἅγιο Γέροντα Ἰωσὴφ τὸν Ἠσυχαστὴ (1898-1959) καὶ συνδέθηκε πνευματικὰ μαζί του μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Γέροντα του Νικηφόρου. 

Ὁ Γέροντας Ἰωσὴφ μὲ τὴν σειρὰ του εἶχε διδαχθεῖ τὴν ἀπλανῆ πνευματικὴ ζωὴ ἀπὸ τοὺς περίφημους ἡσυχαστὲς μοναχὸ Καλλίνικο καὶ Ἱερομόναχο Δανιήλ. 

Ὁ Γέροντας Ἰωσὴφ ὁ Ἡσυχαστὴς ἔδωσε ἕνα πρόγραμμα ἡσυχαστικῆς ζωῆς στὸν παπα-Ἐφραίμ, γιὰ νὰ καλλιεργεῖ τὴν εὐχὴ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με», νὰ ἔχει φυλακὴ τῶν αἰσθήσεων καὶ νά ὁδηγηθεῖ στὴν κάθαρση τῆς καρδίας καὶ τὸ θεῖο φωτισμό. 

Τὸ 1973 ἐκοιμήθη ὁ Ἱερομόναχος Νικηφόρος ὁ Γέροντας τοῦ παπα-Ἐφραίμ. Ὁ Γέροντας μετὰ τὸ 1980 εἶχε συγκροτήσει συνοδεία καὶ τήρησε τὴν ἐντολὴ τοῦ Γέροντος Ἰωσὴφ νὰ ἀποκτήσει συνοδεία μετὰ τὸν θάνατο τοῦ παπα-Νικηφόρου. 

Ὁ παπαἘφραὶμ πολέμησε τὸν μεγάλο ἐχθρό της πνευματικῆς ζωῆς τὴν κενοδοξία. Οι θυσίες του γίνονταν γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ ὄχι γιὰ προσδοκώμενο ἔπαινο ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους. 

Ἡ Θ. Λειτουργία γιὰ τὸν παπα-Ἐφραὶμ ἦταν ἔνα συγκλονιστικὸ καὶ βιωματικὸ γεγονός. 

Εἶχε ἐκμυστηρευτεῖ σὲ Ἱερομόναχο πνευματικὸ φίλο του, ὅτι ἀπὸ τὴν πρώτη Θεία Λειτουργία πού τέλεσε, ἔβλεπε αἰσθητὰ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ νὰ μεταβάλλει τὰ Τίμια δῶρα. 

Μάλιστα, μετὰ τὸν καθαγιασμὸ, ἔβλεπε τὸν ἴδιο τὸ Χριστὸ μέσα στὸ δισκάριο καὶ ἦταν ἀδύνατον νὰ συγκρατήσει τὰ δάκρυά του, ὅταν ἔφθανε στὸν τεμαχισμὸ τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ. 

 Ἔβρεχε μὲ τὰ δάκρυά του τὸ ἀντιμήνσιο κατὰ τὴ Θεία Λειτουργία καὶ ἔβλεπε δεξιὰ καὶ ἀριστερά τούς ἀγγέλους νὰ συλλειτουργοῦν. 

 Ὁ παπα-Ἐφραὶμ ἀναδείχθηκε μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ πρακτικὸς ὁδηγὸς στὴν ποιμαντική τοῦ γάμου καὶ τῆς οἰκογενείας, γιατί βοήθησε πολλοὺς νέους νὰ καταλήξουν στὸν γάμο, χωρὶς νὰ τοὺς πιέσει γι' αὐτὸ μέσω τῶν ἐπιστολών του, πού σώζονται, καί ἀποτελοῦν πνευματικὴ παρακαταθήκη καὶ «σχολὴ γονέων» χωρὶς ψυχολογικὲς καὶ φιλοσοφικὲς θεωρίες γιὰ τὶς ἀγωνιζόμενες πνευματικὰ οἰκογένειες. 

 Τὸ 1996 ὁ παπα-Ἐφραὶμ ἔπαθε ἐγκεφαλικὸ ἐπεισόδιο καὶ ἔπεσε σὲ ἀκινησία. Δέ γόγγυσε καθόλου, ἀλλὰ δοξολογοῦσε τὸ Θεό. Στὶς 14/27 Φεβρουαρίου 1998, παρέδωσε τὴν ἁγιασμένη ψυχή του στὰ χέρια τοῦ Δημιουργοῦ του, πού ὑπηρέτησε ἀπὸ τὴ νεότητά του. 

 Λόγοι γέροντος Ἐφραὶμ Κατουνακιώτου: 

 «Αὐτὸ πού λένε, ἀνοίγονται τὰ μάτια τῆς ψυχῆς, πατέρες, ξέρουν τί λένε οἱ ἅγιοι Πατέρες, ἤξεραν τί λένε οἱ ἅγιοι Πατέρες. Γι΄ αὐτὸ νὰ διαβάζουμε καὶ τὰ πατερικὰ βιβλία καὶ τὴ Θεία Γραφή. Μὰ δὲν ἀδειάζεις; Ἔστω μισή ὥρα κάθε μέρα νὰ διαβάζεις. Αὐτὴ ἡ κάθαρση, αὐτὸς ὁ φωτισμός, τὸν ὁποῖο θὰ πάρεις διαβάζοντας τὴ Θεία Γραφή, θὰ σοῦ κρατήσει ὅλη τὴν ἡμέρα καὶ τὴ νύχτα». 

 «Ἄνθρωπος ὁ ὁποῖος ἐπαινεῖ τὸν πλησίον του καὶ κατακρίνει τὸν ἑαυτό του, φθάνει σὲ μέτρα ἁγιότητος. Ἂν ζητᾶς ἐσὺ ἀπὸ τὸν ἄλλο, ἐπειδὴ σὲ λύπησε, νὰ σοῦ βάλει μετάνοια, δὲν εἶσαι καλά, δὲν εἶσαι ἐντάξει, δὲ βαδίζεις σωστά» 

 «Μὴν ἀφήνεις τὸν ἑαυτό σου ἀνεπίσκοπο κάθε ὥρα. Κάθε ὥρα νὰ ἐποπτεύεις, νὰ ἐξετάζεις, νὰ ἐλέγχεις τὸν ἑαυτό σου. Εἶσαι ἐντάξει αὐτὴν τὴν ὥρα;» ΟΣΙΟΣΝΙΚΩΝ183

Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΕΟΡΤΑΖΕΤΑΙ ΤΗΝ 27 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ.