Βίοι Αγίων-Θαύματα
Νύχτα κατασκότεινη, άγρια νύχτα του «μεγάλου διωγμού», όπως έμεινε στην ιστορία. Αυτοκράτορας ο Διοκλητιανός (284-305 μ.Χ.), κυρίαρχος στην Ανατολή, και συναυτοκράτορας στη Δύση ο Μαξιμιανός. Βοηθοί τους οι καίσαρες Γαλέριος στην Ανατολή και Κωνστάντιος Χλωρός (πατέρας του Μ. Κωνσταντίνου) στη Δύση. Ο αναρριχηθείς στο θρόνο Διοκλητιανός καθιερώνει την Τετραρχία, στην προσπάθειά του να ανασυγκροτήσει την απέραντη αλλά υπό κατάρρευση Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Άσημος και απαίδευτος περιβάλλει με θεοκρατικό κύρος το ολιγαρχικό του σύστημα. Αυτοανακηρύσσεται εκλεκτός του Δία. Καθιερώνει υποχρεωτική και αποκλειστική τη λατρεία του Δία, με την αλαζονική αποδοχή ότι για την επαναφορά στη ρωμαϊκή αίγλη χρειαζόταν η εξαφάνιση του Χριστιανισμού. Αυτή την εποχή στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, παρά τους σχεδόν συνεχείς σκληρότατους διωγμούς, το 10% των υπηκόων όλων των κοινωνικών τάξεων είναι Χριστιανοί.
Στην Ανατολή ο καίσαρας Γαλέριος αναδεικνύεται διώκτης ωμός και αδίστακτος. Με αφορμή τη διακήρυξη μάντεων ότι δεν μπορούν να διαβάσουν εντόσθια σφαγίων, επειδή οι Χριστιανοί κάνουν στα σπίτια τους τον σταυρό τους, ξεκινά ο λυσσώδης διωγμός των Χριστιανών, με διάταγμα που δημοσιεύτηκε στις 23 Φεβρουαρίου του 303 μ.Χ.
***
21 Απριλίου του 303 μ.Χ. Νύχτα, κατασκότεινη νύχτα σε κατασκότεινη φυλακή∙ και όμως λάμπει εκεί άστρο ολόφωτο, όπως τα λαμπρότερα άστρα, που γεννιούνται στο βαθύτερο σκοτάδι του σύμπαντος, η Αλεξάνδρα, η σύζυγος του Διοκλητιανού, η βασίλισσα, που τόλμησε να σταθεί μπροστά του, ικετευτική και ανδρεία, τολμηρή και αδούλωτη, να τον ελέγξει.
Στη διάρκεια του μαρτυρίου του μεγαλομάρτυρος αγίου Γεωργίου, ανδρός επισήμου, γενναίου και ήρωος, η πνοή της πίστεως αγγίζει την εύσπλαχνη ψυχή της. Ονομάζει ανάξιες του στέμματος τις ενέργειες του Αυτοκράτορα και ομολογεί την πίστη της στον Ιησού Χριστό. Γι’ αὐτό είναι τώρα κλεισμένη στη φυλακή αυτή την κατασκότεινη νύχτα και προσεύχεται. Επιθυμεί το μαρτύριο, αλλά δέεται και για τον διώκτη της σύζυγο. Παρακαλεί τον Κύριο να την πάρει πριν τη σκοτώσει ο αυτοκράτορας και φορτωθεί και το δικό της κρίμα, και ακόμη να τη συγχωρήσει, που άργησε τόσον καιρό ν’ ἀντιδράσει στις ανόσιες αιμοσταγείς πράξεις του.
Η προσευχή της εισακούεται. Στις 21 Απριλίου του 303 μ.Χ., δύο μέρες πριν από τη μαρτυρική θανή του μεγαλομάρτυρος αγίου Γεωργίου, η αυτοκράτειρα άφησε την τελευταία της πνοή στη φυλακή. Το παράδειγμα της βασίλισσας ακολούθησαν τρεις ακόλουθοί της, ο Απολλώ, ο Ισαάκιος και ο Κοδράτος. Ο Διοκλητιανός διέταξε τη θανάτωσή τους. Η Εκκλησία τους συνεορτάζει την ίδια ημέρα με την αγία Αλεξάνδρα, τη βασίλισσα.
Δυο χρόνια αργότερα, το 305 μ.Χ. ο Διοκλητιανός και ο Μαξιμιανός αποσύρρονται από την εξουσία. Πριν πεθάνει ο Διοκλητιανός, η Τετραρχία του διαλύεται. Ο γιος του Κωνστάντιου Χλωρού, ο Κωνσταντίνος, γίνεται Αύγουστος (306 μ.Χ.). Ο Γαλέριος βαριά άρρωστος από φρικτή δύσοσμη αρρώστια –τον τρώνε σκουλήκια που βγαίνουν από το σώμα του– ανακαλεί τον «μεγάλο διωγμό» (311 μ.Χ.) και παρακαλεί τους Χριστιανούς να ικετεύσουν τον Θεό τους να τον ελεήσει. Το 313 μ.Χ. δημοσιεύεται το Διάταγμα των Μεδιολάνων από τον Κωνσταντίνο και τον Λικίνιο, που αναγνωρίζει τον Χριστιανισμό ως μία από τις θρησκείες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Ο «μεγάλος διωγμός», που θα εξαφάνιζε τους Χριστιανούς, τελείωσε. Το 324 μ.Χ. ο Χριστιανισμός έγινε επίσημη θρησκεία της νέας Αυτοκρατορίας, της Βυζαντινής.
***
Στους αιώνες που ακολουθούν μέχρι σήμερα εμφανίζονται κατά καιρούς σκοτισμένοι ηγέτες και συστήματα, που επιχειρούν να «διορθώσουν», όπως ισχυρίζονται, τα λάθη του Διοκλητιανού και να επιτύχουν αυτοί την εξαφάνιση του Χριστιανισμού. Η αποτυχία τους είναι δεδομένη, δεν το ξέρουν;
Ποιοι θα βρεθούν άξιοι να τους φανερώσουν την πλάνη τους; Ποια άστρα ολόφωτα θα λάμψουν στη σύγχρονη αντίθεη νύχτα να φωτίσουν το σκότος τους; Ποιες μορφές ανδρείες και αδούλωτες θα αναδειχθούν σήμερα να τους ελέγξουν για τις ανόσιες πράξεις και τις αποφάσεις τους, σαν την αγία Αλεξάνδρα, τη βασίλισσα;
https://prostiniki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου