ΚΑΜΠΑΝΑ ΕΡΕΙΠΩΜΕΝΗ

Το  δάκρυ  το πικρό  του πόνου

και ο εκ  βάθους στεναγμός,

αυτήν την άγια μέρα,

είναι άραγε φόρος αρκετός,

για να πενθήσω  τον χαλασμό,

να κλάψω για την συμφορά,

για το  βαρύ σκοτάδι ,

που αιώνες τώρα σκεπάζει ,

την Μεγάλη Εκκλησιά;

Το κτηνώδες  πρόσωπο των 

σκοτεινών  δυνάμεων

δανείστηκε χέρια  άγρια  λαού 

ομοίου του  και αιμοβόρου ,

που μέσα στην βαρβαρότητα του,

φύλαξε  άσβηστη  του μίσους την

δάδα αιώνες πολλούς.

Ενός λαού χωρίς εστία και ρίζα,

Ενός λαού που ποτίζει την μιζέρια του με φθόνο,

που ακόμη και σήμερα ουρλιάζει απαίσια σαν λύκος 

και καμαρώνει για την συμφορά που έφερε

ως  ψυχοπαθής δολοφόνος,

Και τώρα  με βία κρατάει  δέσμια

τα όσια  του Φωτός και της Ελπίδας,

Ακόμη και η ανάσα του όχλου αυτού,

είναι δηλητήριο για τον πολιτισμό της οικουμένης,

Το θράσος  των δειλών ,των τιποτένιων,

ξερίζωσε  σταυρούς από τα ύψη των ορέων,

αλλά  την Ανάσταση  κανένα μικρό  και θνητό φίδι

δεν την σταμάτησε ποτέ. 

Το θαύμα  συντελείται αθόρυβα,

ο λάκκος  που έσκαψαν ,σύντομα

θα τους δεχτεί στην αγκαλιά του.

Είναι ανώφελο να πολεμάτε

τον Κύριο του θανάτου.

''Χριστός Ανέστη'', λέει το θαύμα,

όλη η γη διαλαλεί το απίστευτο το πράγμα,

Όταν ο Κύριος  σταματήσει να ανέχεται 

τους υβριστές Του,

τότε ούτε οι στάχτες  από τα άθλια ερείπια σας 

δεν θα μείνουν, σαν μνημόσυνο ,

αισχροί ληστές και δολοφόνοι. 

Μόνο στις μαύρες σελίδες των βιβλίων 

θα βρίσκεται γραμμένη η κατάρα που κρύβατε μέσα σας. 

Α.ΠΕΤΡΙΤΗΣ 29ΜΑΙ2022