Ὁ Αγιος Βασιλευς Θεοδόσιος Β’ ὁ Νέος ἢ Μικρός

Βασίλευσε τὸ ἔτος 408 σὲ ἡλικία μόλις ἑπτὰ χρονῶν, διάδοχός τοῦ πατέρα του Ἀρκαδίου. Ὀνομάστηκε Μικρὸς γιὰ νὰ διακρίνεται ἀπὸ τὸν παπποὺ του τὸν μεγάλο.

Είναι περισσότερο γνωστός για την εξαγγελία του Θεοδοσιανού κώδικα, καθώς και για την κατασκευή των Θεοδοσιανών Τειχών της Κωνσταντινούπολης. Επί των ημερών του ξέσπασαν επίσης δύο μεγάλων Χριστολογικές έριδες, ο Νεστοριανισμός και ο Ευτυχιανισμός,οι οποιες καταδικάστηκαν αργοτερα απο τις Δ΄  και Ε΄Οικουμενικες Συνόδους.

Η αδελφη του η Πουλχερια τοῦ μετέδωσε τὴ χριστιανικὴ εὐσέβεια  καὶ ἔτσι ἔτρεφε μεγάλη εὐλάβεια καὶ ἀφοσίωση στὴν ὀρθόδοξη πίστη. Ὅταν ὁ Θεοδόσιος ὁ Μικρὸς ἀνέλαβε τὸ βασιλικὸ σκῆπτρο, μὲ τὴ βοήθεια τῆς ἀδελφῆς του Πουλχερίας, ὑποστήριξε θερμὰ τὴν ἀλήθεια τῆς Ὀρθόδοξης Πίστης καὶ τὴν ἀσφάλεια τοῦ συμβόλου της. Ἔτσι, μὲ βασιλικὸ θέσπισμα τῆς 19ης Νοεμβρίου τοῦ 430, συνῆλθε τὴν 22α Ἰουνίου τοῦ 431 στὴν Ἔφεσο ἡ Γ’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος, ποὺ κατεδίκασε τὶς αἱρετικὲς δοξασίες τοῦ Νεστορίου.
Ἡ Ἐκκλησία, γιὰ τὴ θερμὴ εὐσέβεια καὶ τὴν σπουδαία αὐτὴ ὑπηρεσία τοῦ Θεοδοσίου Β’ πρὸς τὴν Ὀρθοδοξία, τὸν κατάταξε στὸν χορὸ τῶν Ἁγίων της.