Κατά τη διάρκεια της σύσκεψης του Πότσνταμ των Τρούμαν, Τσώρτσιλ και Στάλιν, πέρα από την αντιπαράθεση Στάλιν-Τσώρτσιλ, εκτυλίχθηκε ένα άλλο πολύ σημαντικό κεφάλαιο της παγκόσμιας ιστορίας. Στις 14 Ιουλίου 1945, ενώ συζητούσε με τον Τρούμαν και τον Στάλιν ο Τσώρτσιλ είδε να παραδίδεται ένα σιβυλλικό μήνυμα: << Ο τοκετός υπήρξε ικανοποιητικός >>. Ο Χένρυ Στίμσον, Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, του εξήγησε ότι την προηγούμενη ημέρα είχε δοκιμασθεί ένα νέο τρομερό όπλο: η ατομική βόμβα.
Συμπληρώνονται σήμερα 77 χρόνια από την πρώτη χρησιμοποίηση πυρηνικών όπλων. Συγκεκριμένα στις 08.15 ώρα το πρωί της 6ης Αυγούστου 1945 το βομβαρδιστικό Enola Gay της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ έρριχνε τη βόμβα ουρανίου στη Χιροσίμα της Ιαπωνίας. Τα αποτελέσματα της πυρηνικής έκρηξης, ωστικό κύμα, θερμική ακτινοβολία και άμεση και παραμένουσα πυρηνική ακτινοβολία, ήταν πρωτοφανή και καταστροφικά με εκατοντάδες χιλιάδες άμεσα και έμμεσα ανθρώπινα θύματα και ανυπολόγιστες υλικές ζημιές σε κτίρια, εγκαταστάσεις και έργα υποδομής. Παρά ταύτα η Ιαπωνία δεν συνθηκολόγησε άνευ όρων και την 9η Αυγούστου 1945 μία βόμβα πλουτωνίου σκόρπισε τον όλεθρο στο Ναγκασάκι της Ιαπωνίας με ανάλογα αποτελέσματα. Η Ιαπωνία συνθηκολόγησε και ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο πιο αιματηρός στον πλανήτη, έληξε.
Μέχρι και σήμερα οι απόψεις για χρήση ή μη πυρηνικών όπλων στην Ιαπωνία διίστανται με λογικά επιχειρήματα της κάθε πλευράς. Ο Βρετανός Πρωθυπουργός Τσώρτσιλ, ο Πρωθυπουργός της Νίκης, στο βιβλίο του <<Ιστορία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου>> θεωρεί επιβεβλημένη και ορθή την απόφαση της χρήσης των πυρηνικών βομβών κατά της Ιαπωνίας, γιατί υπολογίζει ότι αν γινόταν απόβαση, οι απώλειες των Αμερικανών θα ανέρχονταν σε 1.000.000 και των Βρετανών σε 500.000 μαχητές. Ο Πρόεδρος δε των ΗΠΑ Τρούμαν είχε δηλώσει στις 3 Οκτωβρίου 1945 στο Κογκρέσο: << Η ατομική βόμβα έσωσε τη ζωή αναρίθμητων χιλιάδων Αμερικανών και Συμμάχων στρατιωτικών >>. Η τελική απόφαση ανήκε περισσότερο από κάθε άλλον στον Πρόεδρο Τρούμαν, που διέθετε το όπλο.
Ο Ναύαρχος Λήχυ, στρατιωτικός σύμβουλος του Τρούμαν, που είχε αποτρέψει τον Ρούζβελτ να καταφύγει στο βακτηριακό πόλεμο, αντιτάχθηκε απόλυτα στη χρησιμοποίηση της ατομικής βόμβας. Έγραψε: << Προσωπικά είχα πεισθεί ότι χρησιμοποιώντας την πρώτοι, αποδεχόμαστε έναν κανόνα ηθικής αξίας των βαρβάρων του Μεσαίωνα. Δεν με είχαν διδάξει να πολεμώ μ΄αυτόν τον τρόπο και σκεφτόμουν ότι δεν είναι σωστό να κερδίζονται οι πόλεμοι με την εξόντωση γυναικών και παιδιών >>. Κατά τον ίδιο ο πραγματικός λόγος, που χρησιμοποιήθηκε η βόμβα στην Ιαπωνία, ήταν ότι: << Οι ειδικοί και άλλες προσωπικότητες ήθελαν να κάνουν αυτή τη δοκιμή, επειδή για την κατασκευή της βόμβας είχαν διατεθεί δύο δισεκατομμύρια δολάρια >>.
Ο Στρατηγός Αϊζενχάουερ και οι Ναύαρχοι Κίνγκ, Ανώτατος Διοικητής του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, και Νίμιτς πίστευαν ότι δεν ήταν απαραίτητη η χρήση βόμβας για να συνθηκολογήσει η Ιαπωνία. Μάλιστα ο Κίνγκ έγραψε ότι ο ναυτικός αποκλεισμός και επομένως η στέρηση των πρώτων υλών και του εφοδιασμού σε τρόφιμα θα αρκούσαν << να αναγκάσουν τους Ιάπωνες να παραδοθούν από την πείνα, αρκεί να ήμασταν διατιθεμένοι να περιμένουμε >>. Επίσης μια ομάδα από ατομικούς επιστήμονες, με επικεφαλής τον Τζέιμς Φρανκ, συνιστούσαν να μην χρησιμοποιηθεί η ατομική βόμβα, για το λόγο ότι θα προκαλούσε στον υπόλοιπο κόσμο ένα κύμα τρόμου και οργής. Οι επικρίσεις για τη χρήση της ατομικής βόμβας δεν σταμάτησαν ποτέ από τον Αύγουστο του 1945. Κατά τον Άγγλο στρατιωτικό ιστορικό αναλυτή Μπάζιλ Λίντελ Χάρτ οι σύμμαχοι δεν είχαν ανάγκη να χρησιμοποιήσουν την ατομική βόμβα, γιατί με τα 9/10 της εμπορικής ναυτιλίας βυθισμένα ή αχρηστευμένα, της αεροπορικής και ναυτικής δύναμης σε κατάσταση παράλυσης, τις βιομηχανίες κατεστραμμένες και τα αποθέματα τροφίμων σχεδόν εξαντλημένα η Ιαπωνία ήταν καταδικασμένη και δεν θα αργούσε να συνθηκολογήσει.
Γιατί λοιπόν χρειάσθηκε να χρησιμοποιηθεί η ατομική βόμβα με κάθε θυσία: Μόνο για να σωθούν οι ζωές των Αμερικανών και των Άγγλων; Ο αληθινός λόγος πιθανόν να ήταν ο φόβος ότι οι Σοβιετικοί, που ήταν έτοιμοι να κηρύξουν τον πόλεμο κατά της Ιαπωνίας, όπως και έπραξαν, θα έφθαναν στο Τόκιο πρίν από τους συμμάχους. Ο ίδιος ο Τσώρτσιλ έγραψε ότι αυτός και ο Τρούμαν διατύπωσαν την άποψη αυτή στη συζήτηση που είχαν στις 18 Ιουλίου 1945, αμέσως μόλις έμαθαν την επιτυχία της ατομικής βόμβας και επομένως δεν είχαν την ανάγκη βοήθειας των Σοβιετικών για το τερματισμό του πολέμου.
Μετά την κατασκευή πυρηνικών όπλων και από άλλες χώρες της γης, πολλές φορές κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου ο πλανήτης μας βρέθηκε στο χείλος μιας βιβλικής καταστροφής από μία πιθανή χρησιμοποίησή τους. Μήπως κατά τη διάρκεια της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία δεν διαβάζουμε απειλές από επίσημους της πρώτης για πιθανή χρήση πυρηνικών όπλων, έστω και τακτικών; Πολλές συμφωνίες μεταξύ των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ένωσης ή της διαδόχου της Ρωσίας έχουν υπογραφεί, όπως για τη μείωση των υπόγειων πυρηνικών δοκιμών, για τις υπόγειες πυρηνικές εκρήξεις για ειρηνικούς σκοπούς, για την εξάλειψη των βαλλιστικών βλημάτων εδάφους-εδάφους και άλλες. Στο πλαίσιο του ελέγχου των πυρηνικών όπλων και της μη διάδοσής των παρακολουθούνται ενέργειες του Ιράν και της Βόρειας Κορέας, που επιδιώκουν την απόκτηση πυρηνικών όπλων. Ο έλεγχος των πυρηνικών όπλων και ο αφοπλισμός αποτελούν κατά την παρούσα περίοδο κορυφαία ζητήματα στην παγκόσμια πιλιτικο-διπλωματική ατζέντα. Το όραμα για έναν κόσμο απαλλαγμένα από πυρηνικά όπλα δεν θα πρέπει να ληφθεί ως μία μακρινή ελπίδα, αρκεί να υποστηριχθεί από όλους τους ηγέτες των κρατών, ιδιαίτερα των μεγάλων.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ.
Ο δρόμος για έναν κόσμο απαλλαγμένο από την απειλή χρησιμοποίησης πυρηνικών όπλων, είτε από κράτη που διαθέτουν πυρηνικά όπλα, είτε από τρομοκρατικές οργανώσεις ή ομάδες, θα είναι μακρύς, δύσβατος και δύσκολος. Απαιτείται συνεχής αγώνας, διαρκής προσπάθεια και υπευθυνότητα από όλα τα κράτη, μεγάλα και μικρά. Οι ηγέτες των κρατών, που διαθέτουν πυρηνικά όπλα, οφείλουν να λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα, για την εξάλειψη από τη γη και του τελευταίου πυρηνικού όπλου και να υποχωρούν προ του συμφέροντος του συνόλου, της ανθρωπότητας. Γιατί σε έναν πυρηνικό ολοκαύτωμα δεν θα χαθούν οι μεν και θα επιζήσουν οι δε, αλλά θα χαθούμε όλοι, πλούσιοι και πτωχοί, ισχυροί και αδύνατοι. Ο πλανήτης μας, η Γη, με άλλα λόγια το σπίτι όλων μας, χρειάζεται ειρήνη, ασφάλεια, δικαιοσύνη, πρόοδο και ανάπτυξη και μέλημα όλων μας, ιδιαίτερα των υπεύθυνων ηγετών, είναι η εξασφάλιση των.
ΠΗΓΕΣ.
1. Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος του Ουίνστον Τσώρτσιλ.
2. Εθνικές Επάλξεις του Συνδέσμου Επιτελών Εθνικής Αμύνης.
Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Πατιαλιάκας.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Ο ναυαρχος Ληχυ επεδειξε ευγενεια και ηθος,μας διδαξε οτι ακομη και στον πολεμο πρεπει να υπαρχουν αρχες και κανονες.ΑΠ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου