Ορθόδοξα θέματα – Γερόντισσα Σωφρονία: Ο Δεκαπενταύγουστος είναι μια υπερευλογημένη περίοδος χάριτος που μας προσφέρεται η δυνατότητα μέσω της νηστείας αλλά και μέσω των θερμών προσευχών προς την Παναγία μας να έλθουμε πιο κοντά στην αληθινή πίστη.
Νηστεία στην κυριολεξία αν ανατρέξουμε στην ετυμολογία της λέξεως (από το νη+εσθίω=δεν τρώω) σημαίνει αποχή από το φαγητό και το ποτό. Η νηστεία δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά ένα μέσον για σωματική άσκηση και πνευματική καλλιέργεια για να μπορέσει ο άνθρωπος να δείξει έμπρακτα την αγάπη του στο Θεό και στους αδελφούς του και να προετοιμαστεί κατάλληλα για να μετάσχει στα Μυστήρια ειδικά στη Θεία Κοινωνία.
Ανάμεσα στις γνωστές καθιερωμένες νηστείες (Μεγάλης Τεσσαρακοστής, Χριστουγέννων, Αγίων Αποστόλων) συμπεριλαμβάνεται και η νηστεία του ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΓΟΥΣΤΟΥ (από τη 1 έως και τη 14η του μηνός) που γίνεται προς τιμήν της Υπεραγίας Θεοτόκου. Στη διάρκειά της δεν καταλύεται ούτε το λάδι (και φυσικά ούτε το κρέας, το ψάρι και όλα τα τυροκομικά ) πλην του Σαββάτου και της Κυριακής που καταλύουμε λαδερά φαγητά. Εξαίρεση γίνεται την 6η Αυγούστου (εορτή της Μεταμορφώσεως) οπότε καταλύεται ψάρι. Στις 15 Αυγούστου εάν τύχει Τετάρτη ή Παρασκευή καταλύεται ψάρι και όχι κρέας.
Τις μέρες αυτές παράλληλα με τη νηστεία ψάλλονται καθημερινώς οι δύο Παρακλητικοί κανόνες, ο Μεγάλος και ο Μικρός, προς την Παναγία μας, που όπως το λέει και η ονομασία τους σκοπό έχουν να παρηγορήσουν την βαριά από τα ψυχικά και σωματικά άλγη ψυχή του σύγχρονου ανθρώπου. Κατακερματισμένος έρχεται ο πιστός προς την Παναγία γεμάτος στενοχώριες και πειρασμούς και ζητεί την ίαση και την παρηγοριά του. Και είναι σίγουρος ότι θα τη βρεί στη στοργική αγκαλιά της Παναγίας.
Ξέρει ότι ακόμα και αν όλοι τον έχουν απορρίψει, Εκείνη η Μεγάλη και μοναδική Μητέρα όχι μόνο του Χριστού αλλά και κάθε πιστού δεν θα τον απορρίψει. Ακόμα και αν φουρτούνες μεγάλες συνταράσσουν την ψυχή του ξέρει ότι σε Εκείνη θα βρεί την ειρήνη και τη γαλήνη. Μπορεί να νιώθει τα πάθη των αμαρτιών του ριζωμένα μέσα του, αλλά ξέρει ότι η Παναγία δεν θα τον τιμωρήσει και δεν θα τον κρίνει αυστηρά. Νιώθει βαθιά μέσα στην ψυχή του ο πιστός ότι δεν θα βρεί πουθενά άλλη βαθύτερη κατανόηση και άλλη βοήθεια παρά μόνο στη Θεοτόκο, στην Παναγία μας. «Και που λοιπόν άλλην ευρήσω αντίληψιν;; Που προσφύγω; Θλίψεσι του βίου και ζάλαις οίμοι κλονούμενος;;».
Ποιος ανθρωπος μπορεί να πεί ότι δεν κλονίστηκε στη ζωή του από απρόσμενες θλίψεις, από συκοφαντίες, από τον αναπάντεχο θάνατο, από τις αρρώστιες, από τις καταστροφές οικονομικές και συντρίμμια των ονείρων και των επιδιώξεών του;; Η ζωή μας είναι μια κοιλάδα κλαυθμώνος. Πάντα θα συναντήσουμε τη θλίψη και τον πόνο στο σκαλοπάτι της καρδιάς μας. Και θα νιώσουμε την ψυχή μας να καίγεται και την ελπίδα μας να χάνεται. Μέσα στον εξωτερικό καύσωνα της φύσεως κατά το μήνα Αύγουστο ακούμε στον παρακλητικό κανόνα:
«Τον ποταμόν, τον γλυκερόν του ελέους σου, τον πλουσίαις δωρεαίς δροσίσαντα, την παναθλίαν και ταπεινήν, Πάναγνε ψυχήν μου, των συμφορών και των θλίψεων, καμίνω φλογισθείσαν, μεγαλύνω, κηρύττω και προστρέχω τη σκέπη σου∙ σώσον με». Η αμαρτία και οι συμφορές «καίνε» αλύπητα την ψυχή μας και τη γεμίζουν άγχος και βάρος. Αλλά η Παναγία μας σαν δροσερός ποταμός έρχεται να δροσίσει και να δώσει ελπίδα σε κάθε πονεμένη και απελπισμένη ψυχή ότι τίποτε δεν τελειώνει εδώ. Τα πάντα ΞΑΝΑΡΧΙΖΟΥΝ. Αρχίζει μια νέα ζωή με την πρεσβεία της Θεοτόκου. Μια ζωή μετανοίας και προσευχής.
Συχνά οι άνθρωποι ρωτάνε: Τι να κάνω;; Γιατί ΟΛΑ μου πάνε στραβά;; Γιατί ΟΣΑ όνειρα έχω κάνει ναυάγησαν;; Γιατί δεν ξεκινήσαμε μια αληθινή φιλία και σχέση με τον Χριστό. Καρδιακή και όχι επιφανειακή. Αύριο αρχίζει η νηστεία ναί. Αλλά μη μείνεις μόνο στη νηστεία και στην τυπική προσέλευσή σου στις παρακλήσεις έτσι «για το καλό».
Να προχωρήσεις λίγο παραπέρα, λίγο πιο βαθιά. Να κόψεις την κατάκριση. Να κόψεις την ενασχόληση με το κακό του άλλου. Εστίασε το βλέμμα σου στο μέσα σου. Να είναι ήρεμο. Να μην έχει τύψεις. Να μην έχει κακίες. Πικρίες. Αλλά να βλέπεις στην καρδιά σου συνέχεια να ανθίζουν λουλούδια. Να ευωδιάζει η καρδιά μας καλούς λογισμούς. Να στέλνει αγάπη η καρδιά μας, γιατί ΑΓΑΠΗ είναι ο Χριστός μας και η Παναγία μας. Διαφορετικά τι νόημα έχει η πίστις μας;; Να θέλουμε να μοιάσουμε στην Παναγία μας. Στην αγνότητά της, στη σιωπή της, στην αρετή της.
Ας σταθούμε μπροστά στην εικόνα της μόνοι μας και ας σιωπήσουμε όπως εκείνη ταπεινά ήξερε να σιωπά και να πούμε : «Να, Παναγία μου, εδώ στέκομαι, πιστός δούλος σου. Λάλει μοι». Ας αφήσουμε λίγο χώρο μέσα μας να μιλήσει ο Κύριος, να μιλήσει η Παναγία μας για να δούμε καθαρά τι φταίει, τι συμβαίνει και δεν μπορούμε να βρούμε την αληθινή γαλήνη και την ηρεμία της ψυχής μας. Ποτέ τα λόγια του Κυρίου μας δεν είναι ψεύτικα. Ποτέ δεν μας υπόσχεται κάτι και δεν το κάνει. «Ουδείς προστρέχων επί σοι κατησχυμμένος από σου εκπορεύεται Αγνή Παρθένε Θεοτόκε».
Φτάνει να το πιστέψουμε. Με τη θέλησή μας και τη διάθεσή μας.
Η πίστις είναι ένα προσωπικό μονοπάτι που το ανοίγει η καρδία η απλώς και παιδικώς αφοσιωμένη προς το Δημιουργό της Πατέρα Θεόν. Είναι ένα μονοπάτι γεμάτο δροσερά ποτάμια, λουλούδια, ευλογίες, στιγμές χάριτος και παρακλήσεων που στηρίζουν τον βίον των συμφορών και των θλίψεων του ανθρώπου. Αλλά τόσο ο Κύριος όσο και η Θεοτόκος στέκονται ευγενείς απέναντι στην ψυχή του κάθε ανθρώπου: «Όστις θέλει οπίσω Μου ελθείν».
Ελεύθερα, με χαρά, με διάθεση μπαίνουμε στην πίστη αλλά όταν θα μπούμε να τη ζήσουμε σωστά, αδελφοί μου. Όχι νηστεύοντας να τρώμε τις σάρκες των άλλων με την κατάκριση. Όχι νηστεύοντας το λάδι να στάζουμε δηλητηρίο από το στόμα μας. Όχι να βαττολογούμε στις προσευχές και μέσα μας να μη βρίσκει κατοικητήριο ο Θεός και η Παναγία μας.
Ο Δεκαπενταύγουστος είναι μια υπερευλογημένη περίοδος χάριτος που μας προσφέρεται η δυνατότητα μέσω της νηστείας αλλά και μέσω των θερμών προσευχών προς την Παναγία μας να έλθουμε πιο κοντά στην αληθινή πίστη, στην πίστη της μετάνοιας, της ταπείνωσης και του ελέους και να δώσουμε την ευκαιρία στον εαυτό μας και στους άλλους να ζήσουμε την ΑΛΗΘΙΝΗ ΖΩΗ εδώ επί γης καλλιεργώντας το έδαφος για την ΟΥΡΑΝΙΑ ΖΩΗ.
Γερόντισσα Σωφρονία
Ηγουμένη Ι.Μ. Αγίας Τριάδος Ακράτας
https://orthodoxia.online/orthodoxa-themata/gerontissa-sofronia-dekapentavgoustos-i-nea-zoi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου