Ἀληθινὰ στολίδια γιὰ κάθε τόπο

Κάθε γωνιὰ τῆς πατρίδας μας κρύβει  μιὰ ξεχωριστὴ ὀμορφιά, μιὰ μοναδικὴ ἱστορία. Κάθε της τόπος εἶναι δεμένος μὲ τὴν ἀνάμνηση μιᾶς νίκης, ἑνὸς ἥρωα, ἑνὸς μαρτυρίου. Ὅλα αὐτὰ 

στολίζουν τὴν κάθε περιοχὴ καὶ τὴν ξεχωρίζουν.

Ὑπάρχουν ὅμως σὲ κάθε τόπο καὶ κάποια ἄλλα στολίδια ποὺ τὸν διακρίνουν καὶ τὸν ὀμορφαίνουν.

Εἶναι οἱ Ἅγιοι τῆς περιοχῆς! Οἱ τοπικοὶ Ἅγιοι, ὅπως τοὺς ἀποκαλοῦμε. Οἱ Ἅγιοι ποὺ γεννήθηκαν στὸν τόπο αὐτόν, εἴτε  βρέθηκαν ἐκεῖ, εἴτε ἐργάσθηκαν καὶ ἔζησαν, εἴτε ἡ ἐπίγεια πορεία τους κατέληξε 

στὸν τόπο αὐτὸν καὶ τελείωσαν μὲ μαρτυρικὸ ἢ εἰρηνικὸ τρόπο τὴ ζωή τους.

Ἀστέρια πολύφωτα ποὺ λάμπουν καὶ φωτίζουν τὸ πνευματικὸ στερέωμα, μυρίπνοα ἄνθη ποὺ εὐωδιάζουν καὶ ὀμορφαίνουν τὸν τόπο μας. Ἀληθινὰ στολίδια  γιὰ κάθε περιοχή!

Βέβαια ὅλοι γνωρίζουμε πὼς οἱ Ἅγιοι εἶναι παγκόσμιοι. Ἀνήκουν σὲ ὅλη τὴν  οἰκουμένη, σὲ ὅλη τὴν Ὀρθοδοξία καὶ  τοὺς τιμοῦμε ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὸν τόπο  καταγωγῆς τους.

Ἐκτὸς ὅμως ἀπὸ παγκόσμιοι εἶναι καὶ  ἰδιαίτεροι γιὰ κάθε τόπο οἱ Ἅγιοι.

Οἱ πιστοὶ χαιρόμαστε καὶ τιμοῦμε τοὺς τοπικοὺς Ἁγίους μας. Αἰσθανόμαστε ὅτι  ἔχουμε κάποια ἰδιαίτερη σχέση μ’ αὐτούς.

Ἡ ἐντοπιότητα μᾶς συνδέει. Θεωροῦμε εὐλογία τὸ ὅτι γεννήθηκαν στὸν τόπο μας, ἔζησαν, περπάτησαν στοὺς ἴδιους  δρόμους. Ἀκόμη μεγαλύτερη εὐλογία τὸ  ὅτι τελείωσαν τὴ ζωή τους στὴν ἰδιαίτερη πατρίδα μας καὶ προσέφεραν τὴ ζωή

τους στὸν Χριστὸ καὶ μὲ τὸ αἷμα τους πότισαν καὶ ἁγίασαν τὴ γῆ μας. Ἀνεγείρουμε ἱεροὺς Ναοὺς πρὸς τιμήν τους, δίνουμε τὰ ὀνόματά τους στὰ παιδιά μας, τοὺς  ὁρίζουμε ὡς πολιούχους καὶ προστάτες  μας, ἀφιερώνουμε ξεχωριστὴ ἡμέρα κοινοῦ ἑορτασμοῦ τους καὶ τοὺς τιμοῦμε μὲ  μεγαλοπρέπεια ὅπως τοὺς ἁρμόζει.

Ἀκόμη διαπιστώνουμε ὅτι ὅταν γιορτάζουν οἱ Ἅγιοι, ὁ τόπος μας ἔχει μιὰ ἰδιαίτερη χάρη καὶ χαρά. Γίνεται ἀφορμὴ ἡ  ἑορτή τους γιὰ ν᾿ ἀνεβοῦμε πνευματικά, γιὰ ἀποφάσεις καινούργιας ζωῆς.

Καθῆκον ἱερὸ λοιπὸν νὰ γνωρίζουμε καλὰ ποιοὶ εἶναι οἱ Ἅγιοι τοῦ τόπου μας. Νὰ μαθαίνουμε τὴ ζωή τους, νὰ τὴν προβάλλουμε ὡς πρότυπο στοὺς νέους, στὰ παιδιὰ καὶ στὰ ἐγγόνια μας καὶ νὰ ἐμπνεόμαστε ἀπὸ αὐτήν. Ἡ ζωή τους νὰ μᾶς μιλᾶ δυνατά. Ἡ ζωή μας νὰ εἶναι σύμφωνη μὲ τὸ ἅγιο παράδειγμά τους. Διότι ἡ παρουσία τους εἶναι μιὰ ἀπόδειξη πὼς δὲν μᾶς ἐγκατέλειψε ὁ Θεός. Εἶναι δίπλα μας  στὸν καθημερινὸ καὶ δύσκολο ἀγώνα μας. 

Ἔλεγε ὁ ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης: «Μὴ φοβᾶσαι, ἔχετε προστάτες μεγάλους κοντά σας· νὰ μὴν τοὺς  ἀφήνετε, νὰ τοὺς ἐνοχλῆτε συνέχεια. Αὐτὴ εἶναι καὶ ἡ  δουλειὰ ὅλων γενικὰ τῶν Ἁγίων· νὰ βοηθοῦν καὶ νὰ  προστατεύουν ἐμᾶς τοὺς ταλαίπωρους ἀνθρώπους  ἀπὸ τοὺς ὁρατοὺς καὶ ἀοράτους πειρασμούς. Σὲ αὐτὴ  τὴ ζωὴ ἔχουμε ἀνάγκη βοηθείας, γιὰ νὰ μπορέσουμε  νὰ πᾶμε κοντὰ στὸν Χριστό. Στὴν ἄλλη ζωή, ἐὰν ὁ Θεὸς μᾶς ἀξιώση καὶ πᾶμε κοντά Του, οὔτε καὶ τοὺς Ἁγίους 

θὰ «κουράζουμε», ἀλλὰ οὔτε καὶ θὰ ὑπάρχη λόγος νὰ  τοὺς παρακαλοῦμε νὰ μᾶς βοηθήσουν» (Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου, ΛΟΓΟΙ ΣΤ΄: Περὶ Προσευχῆς, σελ. 56).

Ἂς χαιρόμαστε γιὰ τοὺς τοπικούς μας Ἁγίους καὶ ἂς

πάρουμε σταθερὴ τὴν ἀπόφαση νὰ ἀγωνιζόμαστε γιὰ  τὸν προσωπικό μας ἁγιασμό, ποὺ θὰ εἶναι ἡ καλύτερη καὶ πιὸ ἀληθινὴ ἀπόδειξη ἀγάπης καὶ τιμῆς πρὸς  αὐτούς. OΣΩTHΡ2206