Του Μακαριστου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ
Εγκωμιάζοντας ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς τον θαυματουργό μυροβλήτη της Θεσσαλονίκης, Άγιο Μεγαλομάρτυρα Δημήτριο, και παρουσιάζοντας τον πνευματικό στολισμό της αγίας του μορφής, διακρίνει ιδιαιτέρως την απειρόδωρο χάρη του Θεού.
Γράφει χαρακτηριστικά : «Ποιος είναι ο κόσμος του»; Και διευκρινίζει: «η ακαθαίρετη πίστη, η απειρόδωρη χάρη, ο θείος και αναφαίρετος πλούτος των θεοειδών αρετών που τώρα είναι θησαυρισμένος στους ουρανούς... Μολονότι γεννήθηκε από ανθρώπους, είναι μεγάλη προσθήκη στα αιώνια καλά και συγχρόνως καλλονή παγκόσμιος μαζί και υπερκόσμιος».
Έτσι, κατά τον θεοφόρο Πατέρα της Εκκλησίας, οι Άγιοι δεν είναι απλώς οι καλοί άνθρωποι. Καλοί άνθρωποι υπάρχουν και στις διάφορες θρησκείες που είναι ανθρώπινα κατασκευάσματα.
Αγίους έχει μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησία που είναι η αποκάλυψη του Θεού προς το ανθρώπινο γένος.
Άρα, Άγιος είναι αυτός που είδε τη δόξα του Θεού, που έχει μέσα στην καρδιά του ζωντανή την παρουσία του Θεού, που ενοικεί μέσα του η χάρη του Θεού η οποία διαποτίζει ολόκληρη την ύπαρξή του· και ο θεούμενος αυτός επαναλαμβάνει μαζί με τον Απόστολο Παύλο : «ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός».
Είναι δύσκολο να δώσουμε ένα «λογικό» ορισμό της θείας χάριτος, αφού και ο Χριστός ως Θεός είναι αδύνατον να περικλείεται σ’ έναν ορισμό, παρά αποκαλείται άπλά Θεάνθρωπος: «τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, Θεός όλως υπάρχων, όλως βροτός γέγονας, όλην την Θεότητα μίξας την ανθρωπότητα», όπως υπογραμμίζει ο Ιερός Δαμασκηνός.
Θεία Χάρη, μπορούμε να πούμε, ότι είναι η θεία και υπερφυά ενέργεια, η άκτιστος ενέργεια (κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά) δια της οποίας γίνεται η ένωση του Θεού με τον άνθρωπο.
Είναι η έλευση του Χριστού μέσα στην καρδιά του ανθρώπου.
Είναι η ένθεος ζωή, την οποία βιώνει ο άνθρωπος με την παρουσία του Χριστού μέσα του.
Είναι η δόξα της Μεταμορφώσεως την οποία αμυδρά είδαν οι Μαθητές «καθώς ηδύναντο» στο όρος Θαβώρ.
Είναι η πνοή της Πεντηκοστής στις ψυχές εκείνες που δια της καθάρσεως έφθασαν στο φωτισμό και στη θέωση κι έγιναν ψαλτήρια του Παναγίου Πνεύματος.
Έναν ωραίο συμβολισμό της θείας χάριτος βρίσκουμε σε ένα κείμενο των πρώτων χριστιανικών αιώνων που ονομάζεται Ποιμήν του Ερμά : «Πάρε ως παράδειγμα μία δύναμη που έρχεται από πάνω. Το χαλάζι είναι ένας μικρός κόκκος, όμως μπορεί, όταν πέσει στό κεφάλι του ανθρώπου να προκαλέσει μεγάλο πόνο.
Ή σκέψου τη σταγόνα της βροχής που πέφτει από τα κεραμίδια στο έδαφος, όμως έχει τέτοια δύναμη που μπορεί να τρυπήσει την πέτρα.
Έτσι και το Πνεύμα του Θεού που έρχεται από πάνω, είναι δυνατό. Αυτό το Πνεύμα να πιστεύεις και όχι άλλα».
https://kirigmata.blogspot.com/2016/10/blog-post_26.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου