«Κατάπεμψον τὸ Πνεῦμά Σου τὸ Ἅγιον ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τὰ προκείμενα δῶρα ταῦτα»

 Στὴν Ἁγία Ἀναφορά, τὴν ἱερότερη στιγμὴ τοῦ καθαγιασμοῦ τῶν Τιμίων Δώρων, ὁ Λειτουργὸς ἱερέας εὔχεται: «Ἔτι προσφέρομέν Σοι τὴν λογικὴν ταύτην καὶ ἀναίμακτον λατρείαν, καὶ παρακαλοῦμέν Σε καὶ δεόμεθα καὶ ἱκετεύομεν· κατάπεμψον τὸ Πνεῦμά Σου τὸ Ἅγιον ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τὰ προκείμενα δῶρα ταῦτα». Ἔπειτα σφραγίζει τρεῖς φορὲς τὰ Ἅγια Δῶρα λέγοντας μὲ βαθύτατη κατάνυξη τοὺς λόγους τοῦ καθαγιασμοῦ: «Καὶ ποίησον τὸν μὲν ἄρτον τοῦτον Τίμιον Σῶμα τοῦ Χριστοῦ Σου. Τὸ δὲ ἐν τῷ ποτηρίῳ τούτῳ Τίμιον Αἷμα τοῦ Χριστοῦ Σου. Μεταβαλὼν τῷ Πνεύματί Σου τῷ Ἁγίῳ. Ἀμήν, Ἀμήν, Ἀμήν». Ἔτσι ἂς γίνει, Κύριε. Ὅλοι οἱ πιστοὶ παρακαλοῦμε καὶ δεόμεθα καὶ ἱκετεύουμε τὸν Ἅγιο Θεὸ διὰ τοῦ Λειτουργοῦ ἱερέως νὰ στείλει τὸ Ἅγιον Πνεῦμα σὲ μᾶς καὶ στὰ προσφερόμενα Τίμια Δῶρα. Ὅλοι οἱ πιστοὶ προσ φέρουμε τὸν ἑαυτό μας θυσία στὸν Θεὸ καὶ παρακαλοῦμε νὰ ἔλθει ἡ Χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος πρῶτα σὲ μᾶς, γιὰ νὰ μᾶς ἁγιάσει καὶ νὰ μᾶς μεταβάλει. Νὰ ἁγιασθοῦν καὶ νὰ μεταβληθοῦν οἱ καρδιές μας, γιὰ νὰ νιώσουμε τὴ μεταβολὴ ποὺ θὰ ἐπέλθει στὰ Τίμια Δῶρα. Ὁ ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος κάθε φορὰ ποὺ λειτουργοῦσε, πόσο πολὺ αἰσθανόταν τὴν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος! Ἔλεγε κρύβοντας τὸν ἑαυτό του ὅτι ἄκουσε κάποιον ἄλλον νὰ λέει: «Οὐδέποτε ἐλειτούργησα, μὴ ἰδὼν τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον...». Ποτὲ δὲν λειτούργησα χωρὶς νὰ δῶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα (PG 120, 688). Ἀλλὰ καὶ γιὰ τὰ Τίμια Δῶρα παρακαλοῦμε τὸν Ἅγιο Θεὸ διὰ τοῦ Λειτουργοῦ ἱερέως νὰ κατέλθει τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον καὶ νὰ τὰ μεταβάλει, γιὰ νὰ μποροῦμε οἱ πιστοὶ Χριστιανοὶ νὰ προσερχόμεθα στὸ Ποτήριον τῆς ζωῆς καὶ νὰ κοινωνοῦμε τοῦ θείου Σώματος καὶ Αἵματος τοῦ Κυρίου μας «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ ζωὴν τὴν αἰώνιον», γιὰ νὰ ἀφθαρτοποιούμεθα. Τὴν ὥρα τοῦ καθαγιασμοῦ τῶν Τιμίων Δώρων συντελεῖται εὐχαριστιακὴ Πεντηκοστή. Κατέρχεται τὸ Ἅγιον Πνεῦμα καὶ τὰ μεταβάλλει σὲ Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ. Οἱ πιστοὶ δὲν ἔχουμε καμιὰ ἀμφιβολία ὅτι «ὁ μὲν ἄρτος γίνεται Σῶμα Χριστοῦ, ὁ δὲ οἶνος Αἷμα Χριστοῦ», διότι ὅ,τι ἀγγίζει τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, ἁγιάζεται καὶ μεταβάλλεται: «οὗ ἂν ἐφάψηται τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, τοῦτο ἡγίασται καὶ μεταβέβληται» (Κυρίλλου Ἱεροσολύμων, Μυσταγωγικαὶ Κατηχήσεις, PG 33, 1072, 1116). Ὁ ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας στὸ ἐξ - αίρετο ἔργο του «Ἑρμηνεία τῆς θείας Λειτουργίας» σημειώνει ὅτι «αὐτὸ τὸ Μυστήριο εἶναι ἔργο τῆς καθόδου τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Διότι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα δὲν κατέβηκε μία μόνο φορὰ καὶ μετὰ μᾶς ἐγκατέλειψε, ἀλλὰ εἶναι καὶ θὰ εἶναι μαζί μας γιὰ πάντα... Αὐτὸ τελεσιουργεῖ τὰ Μυστήρια μὲ τὸ χέρι καὶ τὴ γλώσσα τῶν ἱερέων» (PG 150, 428). Κατέρχεται λοιπὸν τὸ Ἅγιον Πνεῦμα σὲ κάθε θεία Λειτουργία καὶ ἐκχύνει τὶς θεῖες δωρεές Του. Κι ἐμεῖς γινόμαστε δέκτες τῶν χαρισμάτων Του. Τί ἐξαίρετα χαρίσματα μᾶς δωρίζει! Τί θεῖες εὐλογίες μᾶς ἐπιδαψιλεύει! Τὸ Ἅγιον Πνεῦμα κατέρχεται καὶ ἁγιάζει τὶς καρδιές μας. Τὸ αὐτὸ Ἅγιον Πνεῦμα καθαγιάζει καὶ τὰ Τίμια Δῶρα καὶ τὰ μεταβάλλει σὲ Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ. Τὸ Ἅγιον Πνεῦμα μεταβάλλει τὶς καρδιές μας σὲ ναὸ καὶ κατοικητήριο τοῦ Θεοῦ. Τὸ αὐτὸ Ἅγιον Πνεῦμα μεταβάλλει καὶ τὸν προσφερόμενο ἄρτο σὲ οὐράνιο Ἄρτο. Κι ὅπως ὁ Λειτουργὸς ἱερέας μὲ βαθιὰ ταπείνωση καὶ ψυχικὴ συντριβὴ ὑψώνει τὰ χέρια του στὸν οὐρανὸ καὶ παρακαλεῖ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα νὰ κατέλθει καὶ νὰ ἁγιάσει κι ἐμᾶς καὶ τὰ προσφερόμενα Τίμια Δῶρα, ἔτσι κι ἐμεῖς μὲ βαθιὰ ταπείνωση καὶ ψυχικὴ συντριβὴ κλίνουμε τὸν αὐχένα τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος καὶ ἱκετεύουμε τὸν Ἀγαθὸ Παράκλητο νὰ κατέλθει καὶ νὰ ἁγιάσει κι ἐμᾶς καὶ τὰ Τίμια Δῶρα. Γιὰ νὰ γίνει ἡ θεία Κοινωνία ποὺ θὰ μεταλάβουμε, ὅπως λέει τὸ τελευταῖο τμῆμα τῆς Εὐχῆς τοῦ καθαγιασμοῦ τῶν Τιμίων Δώρων, «εἰς νῆψιν ψυχῆς, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, εἰς κοινωνίαν τοῦ Ἁγίου Σου Πνεύματος, εἰς βασιλείας οὐ ρανῶν πλήρωμα, εἰς παρρησίαν τὴν πρὸς Σέ (πρὸς τὸν Θεό), μὴ εἰς κρῖμα ἢ εἰς κατάκριμα».ΟΣΩΤΗΡ2207