12 Δεκεμβρίου, 2022

Η ΠΡΩΤΗ ΕΝΤΟΛΗ

 «Ἐγώ εἰμι Κύριος ὁ Θεός σου, ὅστις ἐξήγαγόν σε ἐκ γῆς Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλείας. οὐκ ἔσονταί σοι θεοὶ ἕτεροι πλὴν ἐμοῦ» (Ἐξ. κ΄ [20] 2-3). Ἐγὼ εἶμαι, λαέ μου, ὁ Κύριος ὁ Θεός σου, ὁ Ὁποῖος σὲ ἔβγαλα ἐλεύθερο ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο καὶ σὲ λύτρωσα ἀπὸ τὸν τόπο τῆς σκληρῆς δουλείας. Ἐκτὸς ἀπὸ Μένα, δὲν πρέπει νὰ ἔχεις ἄλλους θεοὺς γιὰ νὰ τοὺς λατρεύεις, ὅπως κάνουν οἱ ἄλλοι λαοί. 

Ἡ πρώτη ἐντολὴ τοῦ Δεκαλόγου ὑπογραμμίζει τὴ μοναδικότητα τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ μέσα στὴν πολυθεΐα τῶν ἀνθρώπων. Διακηρύσσει ὅτι ἕνας εἶναι ὁ Κύριος καὶ ὁ Θεός μας καὶ ὁ Κύριος ὅλων καὶ Βασιλεύς· Αὐτὸς ποὺ ὁρίζει τὰ πάντα καὶ ἔχει ἐξουσία ἀπεριόριστη σὲ ὅλα· ὁ Δημιουργός, ὁ Προνοητής, ὁ Κυβερνήτης τοῦ Σύμπαντος. Ἕνας εἶναι ὁ ἄπειρος, ὁ ὑπερτέλειος, ὁ ἀναλλοίωτος Θεός. Αὐτὸς ὅμως ὁ ἕνας καὶ μόνος ἀληθινὸς Θεός, ὅπως ἀποκαλύπτεται σκιωδέστερα στὴν Παλαιὰ Διαθήκη καὶ σαφέστερα στὴν Καινὴ Διαθήκη, εἶναι Τριαδικὸς Θεός: Πατήρ, Υἱὸς καὶ Ἅγιον Πνεῦμα. Κι ὅταν λέμε ὅτι εἶναι Τριαδικὸς Θεός, δὲν ἐννοοῦμε ὅτι εἶναι τρεῖς Θεοί, ἀλλὰ ἕνας Θεὸς μὲ τρεῖς Ὑποστάσεις. Εἶναι «Μονὰς» κατὰ τὴν ἑνιαία καὶ ἀδιαίρετη οὐσία Του καὶ «Τριὰς» κατὰ τὶς Ὑποστάσεις, ποὺ διακρίνονται ἡ μία ἀπὸ τὴν ἄλλη, ἐνῶ ταυτόχρονα εἶναι ἑνωμένες ἀχώριστα καὶ ἀδιαίρετα καὶ ἔχουν καὶ οἱ τρεῖς μία οὐσία καὶ ἐνέργεια. Τὰ τρία πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος ἔχουν τὴν ἴδια Φύση, ἀλλὰ κάθε πρόσωπο ἔχει τὸ ὑποστατικό Του ἰδίωμα, τὸ διακριτικό Του γνώρισμα. Ὁ Πατὴρ εἶναι ἀγέννητος, ὁ Υἱὸς γεννητὸς καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορευτό. Ὁ Πατὴρ γεννᾶ τὸν Υἱὸ ἐκ τῆς οὐσίας αὐτοῦ ἀϊδίως, ἀχρόνως καὶ ἀνερμηνεύτως. Ὁ Υἱὸς γεννᾶται ἀπὸ τὸν Πατέρα, καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται «ἐκ τοῦ Πατρὸς» καὶ πέμπεται διὰ τοῦ Υἱοῦ στὸν κόσμο. Γιὰ μᾶς τοὺς ἀνθρώπους ὁ ἕνας καὶ μόνος Τριαδικὸς Θεὸς εἶναι ὁ Κύριος, ὁ Θεός μας, ὅπως Τὸν ὁμολόγησε ὁ ἀπόστολος Θωμᾶς λέγοντας: «Ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου» (Ἰω. κ΄ [20] 28). Ὅταν βαπτιζόμαστε, μὲ τὶς ἐπίσημες ὑποσχέσεις ποὺ δίνουμε, βάζουμε ὑπεύθυνα τὴν ὑπογραφή μας στὸ ὅτι Τὸν ἀναγνωρίζουμε Κύριο καὶ Θεό μας. Ἐπίσης γιὰ μᾶς τοὺς ἀνθρώπους ὁ ἕνας καὶ μόνος Τριαδικὸς Θεὸς εἶναι ὁ Ἐλευθερωτής μας· Αὐτὸς ποὺ μᾶς ἔβγαλε ἐλεύθερους ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο καὶ μᾶς λύτρωσε ἀπὸ τὸν τόπο τῆς σκληρῆς δουλείας. Δὲν δούλευαν μόνο οἱ ἀπόγονοι τοῦ πατριάρχη Ἰακὼβ στὸν Φαραώ. Δουλεύαμε κι ἐμεῖς σὲ ἕνα Φαραώ, πολὺ πιὸ σκληρὸ καὶ ὀλέθριο ἀπὸ τοὺς παλαιοὺς ἐκείνους Φαραὼ τῆς Αἰγύπτου. Δουλεύαμε στὸν νοητὸ Φαραώ, τὸν διάβολο, ποὺ μᾶς χώρισε ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ κρατοῦσε τὶς ψυχές μας στὴν ἐξουσία του. Ἀλλὰ ὁ Κύριος μᾶς ἐλευθέρωσε ἀπὸ τὴ δουλεία τῆς ἁμαρτίας καὶ μᾶς ὁδήγησε στὴν ἐλευθερία τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ. Μᾶς ἔκανε «κατὰ χάριν» υἱοὺς τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ ἀπολαμβάνουμε τὰ ἐπουράνια ἀγαθὰ τῆς αἰώνιας Βασιλείας Του. Καὶ μάλιστα μᾶς ἐλευθέρωσε ὄχι στέλνοντας ἀντιπρόσωπό Του, ὅπως τότε τὸν Μωυσῆ καὶ τὸν Ἀαρών, ἀλλὰ ἔστειλε τὸν Μονογενὴ Υἱό Του, «τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν» (ἐννοεῖται «εἰς θάνατον»· Ἰω. γ΄ 16), ὁ Ὁποῖος «ἔπαθεν ὑπὲρ ἡμῶν» καὶ ἔχυσε τὸ τίμιο Αἷμα Του ἐπάνω στὸν Σταυρὸ γιὰ τὴ σωτηρία μας. Μὲ τὸν ἑκούσιο θάνατό Του καὶ τὸ τίμιο Αἷμα τῆς σταυρικῆς θυσίας Του μᾶς ἐλευθέρωσε ἀπὸ τὴν ὀλέθρια δουλεία τοῦ νοητοῦ Φαραώ. Τώρα εἴμαστε «ἀπελεύθεροι Κυρίου» (Α΄ Κορ. ζ΄ 22). Ἀνήκουμε στὸν Κύριο καὶ Θεό μας καὶ ὀφείλουμε Αὐτὸν μόνο νὰ προσκυνοῦμε καὶ νὰ λατρεύουμε καὶ κανέναν ἄλλον. 

«Οὐκ ἔσονταί σοι θεοὶ ἕτεροι πλὴν ἐμοῦ»! Βεβαίως στὴν ἐποχή μας ἡ εἰδωλολατρία ὡς ἐπίσημη θρησκεία δὲν ὑφίσταται πλέον. Ἔχουμε ὅμως τὴν ἀπειλὴ τῆς πανθρησκείας ποὺ ἐξισώνει τὸν Κύριό μας μὲ τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν διαφόρων θρησκειῶν: τὸν Μωάμεθ, τὸν Βούδα, τὸν Λάο Τσέ, τὸν Κομφούκιο. Ἔχουμε καὶ τὶς ἀπόψεις τῆς Νέας Ἐποχῆς ὅτι «δὲν ὑπάρχει σωστὸ καὶ λάθος», ὅτι «ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι τὸ ἴδιο καὶ δὲν πρέπει νὰ εἴμαστε φανατικοὶ μὲ μία θρησκεία», ὅτι «μπορεῖ ὁ καθένας ἀπὸ τὴ δική του θρησκεία νὰ βρεῖ τὸν Θεό» κ.λπ. Ὅλα αὐτὰ τὰ συνθήματα ποὺ προωθοῦνται μὲ τὴν ψηφιακὴ τεχνολογία καὶ τὰ νέα προγράμματα τῶν Θρησκευτικῶν στὰ πλαίσια τῆς παγκοσμιοποίησης εἶναι διαστρέβλωση τῆς ἀλήθειας, ψεύτικα ἐπινοήματα τῆς φαντασίας τῶν ἀνθρώπων καὶ τοῦ διαβόλου. Μὴν πιστεύετε στοὺς ψεύτικους θεούς, λέει ὁ Κύριος στὴν πρώτη ἐντολὴ τοῦ Δεκαλόγου, παρὰ μόνο σὲ Μένα, τὸν Κύριο καὶ Θεό σας, τὸν Ἐλευθερωτὴ καὶ Σωτήρα σας! Ἡ μοναδικότητα τοῦ Χριστιανισμοῦ δὲν πρόκειται νὰ καταργηθεῖ, ὅσοι δαιμονικοὶ ἄνεμοι τῆς πανθρησκείας καὶ ἂν πνεύσουν. Ἕνας εἶναι ὁ μόνος ἀληθινὸς Θεός, ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Ὁποῖος σώζει τοὺς ἀνθρώπους, ὅταν βαπτίζονται «εἰς τὸ Ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» καὶ γίνονται συνειδητὰ Μέλη τῆς Ἐκκλησίας Του. Δὲν ὑπάρχει πουθενὰ ἀλλοῦ σωτηρία παρὰ μόνο κοντὰ στὸν Χριστό: «Οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία· οὐδὲ γὰρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπὸ τὸν οὐρανὸν τὸ δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς» (Πράξ. δ΄ 12).ΟΣΩΤΗΡ2210

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου