ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ '' ΘΑ ΜΕ ΑΦΗΣΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΩ ; ''

 Σὲ μοναστήρι τῆς Αἰτωλοακαρνανίας· ἐκεῖ συνέβη τὸ θαυμαστὸ περιστατικό. .

Πλῆθος προσκυνητῶν στὴν ἱερὰ Μονή, ὅπως πάντοτε, γιὰ νὰ προσκυνήσουν τὴν τίμια εἰκόνα τῆς Θεοτόκου. Μεταξὺ αὐτῶν καὶ ἕνα Σχολεῖο· Δημοτικὸ μὲ πολλὰ παιδιὰ καὶ τοὺς δασκάλους τους. Τὰ ἔφεραν νὰ προσκυνήσουν καὶ αὐτά, νὰ λάβουν Χάρι, φωτισμὸ καὶ δύναμη. Ἔξω ἀπὸ τὴν ἐκκλησία (τὸ Καθολικό, ὅπως λέγεται, τῆς ἱερᾶς Μονῆς), οἱ δάσκαλοι προσπαθοῦν νὰ βάλουν τὰ παιδιὰ σὲ σειρά, ὥστε συνταγμένα νὰ προσέλθουν καὶ νὰ ἀσπασθοῦν τὴ χαριτόβρυτη εἰκόνα. Στὴν ἀρχὴ τὰ μικρὰ τῶν πρώτων Τάξεων καὶ ἔπειτα τὰ μεγαλύτερα, τῆς τετάρτης, πέμπτης καὶ ἕκτης. Κάθε Τάξη μὲ τὴ συνοδεία τῆς δασκάλας ἢ τοῦ δασκάλου τους προχωροῦν ἀργά, ὑπομονετικὰ πρὸς τὴν τίμια εἰκόνα. Μία ἀπὸ τὶς ἐκπαιδευτικοὺς βρίσκεται ἐκεῖ μπροστά γιὰ νὰ ἐπιβλέπει, ὥστε ἡ προσκύνηση ἀπὸ τὰ παιδιὰ νὰ γίνεται μὲ τὸν δέοντα τρόπο: ἥσυχα, εὐλαβικά, κάνοντας τὸν σταυρό τους καὶ ἀποχωρώντας πάλι μὲ τάξη καὶ ἡσυχία. Τώρα προσκυνάει ἡ τρίτη Τάξη. Πέμπτος στὴ σειρὰ βρίσκεται ὁ Κωνσταντίνος. Φθάνει κι αὐτὸς μπροστὰ στὴν εἰκόνα. Μισὸ μέτρο τὸν χωρίζει ἀπὸ αὐτήν... ἀλλὰ τὸ παιδὶ δὲν προχωράει. 

–Προχώρα, Κωνσταντίνε, προσκύνησε κι ἐσύ! 

–Δὲν μπορῶ, κυρία!

 –Τί θὰ πεῖ «δὲν μπορῶ»; προσκύνησε. 

Τὸ παιδὶ κάνει προσπάθεια, ἀλλά... νά, τὸ βλέπει κι ἡ δασκάλα... δὲν μπορεῖ νὰ φθάσει στὴν εἰκόνα. 

–Δὲν βλέπετε, κυρία; Δὲν μπορῶ νὰ προχωρήσω. Κάτι μὲ ἐμποδίζει. Λίγο παράμερα παρακολουθεῖ μὲ ἐνδιαφέρον καὶ ὁ ἡγούμενος. 

–Νά, κάνω καὶ δὲν μπορῶ... 

Ὤ, αὐτὸς ὁ Κωνσταντίνος! Συνέχεια προβλήματα. Ὁ «πονοκέφαλος» τῶν δασκάλων στὸ Σχολεῖο. Συμπεριφορὰ ἀπαράδεκτη, διαγωγὴ χείριστη. Δὲν ὑπάρχει οὔτε ἕνα παιδί, μὲ τὸ ὁποῖο νὰ μὴν ἔχει τσακωθεῖ. Καὶ ὅταν τσακώνεται... ξύλο, ὄχι ἀστεῖα. Κι ἕνα στόμα... τόσο βρώμικο δὲν συναντᾶς σὲ παιδὶ τέτοιας ἡλικίας. Τόσο ποὺ σκέφτεται ὁ Σύλλογος νὰ τὸ ἀποβάλουν μιὰ καὶ καλὴ ἀπὸ τὸ σχολεῖο: ἀλλαγὴ περιβάλλοντος. Ὅλα αὐτὰ ξανάρθαν στὸν νοῦ τῆς δασκάλας, μέσα σὲ μιὰ στιγμή, τώρα ποὺ πάλι παρουσιάζεται πρόβλημα μπροστά της μὲ τὸν Κωνσταντίνο. Τί εἶναι πάλι τοῦτο; Πῶς γίνεται νὰ μὴν μπορεῖ νὰ προχωρήσει; Παράξενα πράματα... 

–Καλά, Κωνσταντίνε, κάνε στὴν ἄκρη νὰ περάσει ὁ ἑπόμενος. 

Φεύγει ἀπ᾿ τὴ σειρά του τὸ παιδί. 

–Κωνσταντίνε, ἔλα, παιδί μου, ἐδῶ... ἡ φωνὴ τοῦ ἡγουμένου. 

Πλησιάζει ὁ μικρός. Ἀρχίζει τὴ συνομιλία μαζί του ὁ σεμνὸς ἱερομόναχος. Σὲ λίγο ἀποκαλύπτεται τό... «μυστικό». Ὁ Κωνσταντίνος, ὅταν θυμώνει, μέσα στὶς ὕβρεις ποὺ ξεστομίζει, βλασφημεῖ καὶ τὴν Παναγία!... Παιδὶ ὀκτὼ χρονῶν! Ποιὸς ξέρει πῶς καὶ τί... Ἴσως ν᾿ ἀκούει τὰ λόγια αὐτὰ στὸ σπίτι, στὴ γειτονιά, στὸν δρόμο, ἴσως... Ποιὸς ξέρει; 

–Παιδί μου Κωνσταντίνε, γι᾿ αὐτὸ δὲν μπορεῖς νὰ προσκυνήσεις. Δὲν σὲ ἀφήνει ἡ Παναγία, γιατὶ Τὴ βρίζεις. 

Μένει σιωπηλὸς ὁ μικρός. Τὸ βλέμμα του στραμμένο στὸ ἔδαφος. Περνοῦν λίγες στιγμὲς σιωπῆς καὶ ἔπειτα σηκώνει τὰ μάτια πρὸς τὸν ἡγούμενο: 

–Ἂν δώσω τώρα ὑπόσχεση ὅτι στὸ ἑξῆς θὰ εἶμαι καλὸ παιδὶ καὶ δὲν θὰ ξαναβρίσω, θὰ μὲ ἀφήσει ἡ Παναγία νὰ Τὴν προσκυνήσω; 

Ὁ ἡγούμενος ταλαντεύεται πρὸς στιγμὴν νὰ ἀπαντήσει. Ἀστραπιαῖα ὅμως τοῦ ἔρχεται στὸν νοῦ ἡ ἱστορία τῆς ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας. Πῶς, ὄντας βουτηγμένη στὴν ἁμαρτία, θέλησε νὰ προσκυνήσει τὸ τίμιο Ξύλο· πῶς δὲν μποροῦσε νὰ πλησιάσει· πῶς ἀπευθύνθηκε μὲ ζέση στὴν Παναγία καὶ Τῆς ὑποσχέθηκε ὅτι θὰ μετανοήσει, μόνο νὰ μπορέσει νὰ προσκυνήσει· πῶς ἡ Παναγία δέχθηκε τὴν ὑπόσχεσή της καὶ τῆς ἐπέτρεψε τὴν προσκύνηση;... 

–Ἄν, Κωνσταντίνε, δίνεις τὴν ὑπόσχεση μέσα ἀπ᾿ τὴν καρδιά σου καὶ εἶσαι διατεθειμένος νὰ τὴν τηρήσεις σὲ ὅλη σου τὴ ζωή, τότε, ναί, θὰ σὲ ἀφήσει ἡ Παναγία νὰ Τὴν προσκυνήσεις. 

–Δίνω τὴν ὑπόσχεση μὲ ὅλη μου τὴν καρδιά. 

–Πήγαινε λοιπὸν στὸ τέλος, πίσω ἀπ᾿ τὰ παιδιὰ τῆς ἕκτης, καὶ περίμενε τὴ σειρά σου. 

Πῆγε τὸ παιδὶ καὶ προχωροῦσε ἀργά, τελευταῖο στὴ σειρά, μὲ τὸ κεφάλι σκυμμένο. Ἔφτασε στὴν εἰκόνα. Πλησίασε καὶ προσκύνησε χωρὶς κανένα ἐμπόδιο! Ὁ ἡγούμενος σταυροκοπήθηκε. Τὰ μάτια του θόλωσαν. Τόσο λοιπὸν ζωντανὴ ἡ παρουσία τῆς Παναγίας! Καὶ τέτοια συγχώρηση σὲ τοῦτο τὸ παιδί, ποὺ ποιὸς ξέρει πῶς καὶ γιατί εἶχε φθάσει σ᾿ αὐτὸ τὸ κατάντημα, καὶ τώρα, μετὰ ἀπ᾿ αὐτὸ τὸ συγκλονιστικὸ ποὺ ἔζησε μπροστὰ στὴν εἰκόνα Της, ἀποφάσισε ν᾿ ἀλλάξει ζωή. Καὶ εἶναι ἡ ἀπόφασή του τόσο δυνατή· σὰν τῆς Ὁσίας ἐκείνης, στὰ πολὺ παλιὰ χρόνια...ΟΣΩΤΗΡ2210