ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

 

Ἡ ζωή μας πάνω στὴ γῆ, πορεία κοπιαστικὴ σὲ ὁδὸ ἀνηφορικὴ καὶ δύσβατη. Ταξίδι σὲ πέλαγος ταραγμένο. Ἀγώνας διαρκὴς καὶ πάλη μὲ ἐχθροὺς ποὺ ἐπιβουλεύονται τὴν ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα μας. Θλίψεις, δοκιμασίες, ἀσθένειες, ἀποτυχίες, ἀδικίες, στερήσεις, πτώσεις σὲ λάθη καὶ ἁμαρτίες μικρὲς καὶ μεγάλες. Πόλεμος μὲ τὸν κόσμο τῆς ματαιότητος καὶ ἁμαρτίας, πόλεμος μὲ τὸν προαιώνιο ἐχθρό μας, τὸν πονηρὸ διάβολο, πόλεμος μὲ τὸν ἀδύναμο ἑαυτό μας, ποὺ συχνὰ μᾶς προδίδει μὲ τὴ διαρκὴ καὶ ἰσχυρὴ ροπή του πρὸς τὰ χαμηλὰ καὶ ἀνάξια τοῦ ἀνθρώπου. Συχνὰ ἕνας ὀλέθριος λογισμὸς μᾶς ἐνοχλεῖ: Δὲν γίνεται τίποτε· δὲν μπορεῖς νὰ ἀνταποκριθεῖς στὶς ἀνάγκες τῆς ζωῆς, δὲν μπορεῖς νὰ ὑπερβεῖς τὸν κατώτερο ἑαυτό σου, δὲν μπορεῖς νὰ ἀντιμετωπίσεις αὐτοὺς ποὺ σὲ ἀδικοῦν. Δὲν μπορεῖς... Καὶ ἡ βαθιὰ αἴσθηση τῆς ἀδυναμίας καταλήγει σὲ ἀπογοήτευση καὶ ἀπελπισία. Σὲ παραίτηση. «Ἐν πυρὶ δοκιμάζεται χρυσὸς καὶ ἄνθρωποι δεκτοὶ ἐν καμίνῳ ταπεινώσεως», διδάσκει ὁ αἰώνιος λόγος τοῦ Θεοῦ (Σοφ. Σειρ. β΄ 5). Ὅλα ὅσα ὑποφέρεις δὲν εἶναι χωρὶς κάποιον ἀνώτερο σκοπό, χωρὶς μιὰ μεγάλη ὠφέλεια. Τὸ χρυσάφι καθαρίζεται καὶ γίνεται δόκιμο καὶ γνήσιο μέσα στὴ φωτιά. Μέσα στὸ καμίνι θὰ λιώσει, γιὰ νὰ ἀπομακρυνθοῦν ὅλες οἱ ἄχρηστες προσμίξεις ὥστε νὰ μείνει ὁλοκάθαρο. Κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο καὶ οἱ ἄνθρωποι καθαρίζονται καὶ γίνονται δεκτοὶ καὶ ἀρεστοὶ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, καθὼς περνοῦν ἀπὸ τὸ καμίνι τῶν δοκιμασιῶν καὶ τῆς ταπεινώσεως. Στὴ συνέχεια ὁ σοφὸς συγγραφέας τοῦ βιβλίου Σοφία Σειρὰχ ἀπευθύνει τρεῖς ἔντονες προτροπὲς σ’ αὐτοὺς ποὺ περνοῦν τὸ καμίνι τῶν θλίψεων καὶ τῶν δοκιμασιῶν καὶ διατηροῦν τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ στὴν ψυχή τους: «Οἱ φοβούμενοι τὸν Κύριον», λέει, «ἀναμείνατε», περιμένετε τὸ ἔλεός Του καὶ μὴν ξεφύγετε ἀπὸ τὸν δρόμο Του, γιὰ νὰ μὴν πέσετε καὶ πάθετε κακό. «Οἱ φοβούμενοι Κύριον πιστεύσατε αὐτῷ», ἔχετε πίστη καὶ ἐμπιστοσύνη στὸν Κύριο, καὶ γιὰ τὴν ὑπομονὴ ποὺ θὰ δείξετε στὴ δοκιμασία σας, δὲν θὰ χαθεῖ ὁ μισθός σας. «Οἱ φοβούμενοι Κύριον ἐλπίσατε» στὰ ἀγαθὰ ποὺ σᾶς ἑτοιμάζει Ἐκεῖνος, στὴν αἰώνια εὐφροσύνη καὶ στὸ ἔλεός Του. Τρεῖς προτροπές: «Ἀναμείνατε». «Πιστεύσατε». «Ἐλπίσατε». Κάνετε λίγη ὑπομονὴ ἀκόμη. Δὲν χάθηκαν ὅλα, δὲν ἦλθε τὸ τέλος. Ἀναμείνατε. Τὴν ὑπομονή σας αὐτὴ νὰ τὴ στηρίζετε στὴν πίστη σας, ποὺ θὰ ἐμπνέει τὴν ἐμπιστοσύνη στὸν Θεό. Καὶ ἡ ἐμπιστοσύνη αὐτὴ θὰ γεννᾶ τὴν ἐλπίδα τῆς αἰωνίου ζωῆς καὶ σωτηρίας. «Ἀναμείνατε». «Πιστεύσατε». «Ἐλπίσατε». Συγκινεῖ τὴν ψυχή μας ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Τῆς δίνει φτερὰ νὰ ξεκολλήσει ἀπὸ τὶς γήινες σκέψεις καὶ φροντίδες, νὰ ξεφύγει ἀπὸ τὰ δίχτυα τῆς ἀπελπισίας καὶ νὰ σταθεῖ ἀκλόνητη στὶς θύελλες τῆς ζωῆς, ἀποφασισμένη νὰ παλέψει μὲ ὅλες τὶς δυνάμεις της καὶ μὲ πλήρη τὴν πεποίθηση στὴν πολύτιμη βοήθεια τοῦ παντοδυνάμου Θεοῦ. Ὁ θεόπνευστος συγγραφέας προβάλλει καὶ ἕνα ἀτράνταχτο ἐπιχείρημα σ’ ἐκείνους ποὺ κλονίζονται καὶ ἀμφιβάλλουν γιὰ τὴ συμπαράσταση καὶ τὴ σωτήρια ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ: «Ἐμβλέψατε εἰς ἀρχαίας γενεὰς καὶ ἴδετε· τίς ἐνεπίστευσε Κυρίῳ καὶ κατῃσχύνθη; ἢ τίς ἐνέμεινε τῷ φόβῳ αὐτοῦ καὶ ἐγκατελείφθη; ἢ τίς ἐπεκαλέσατο αὐτόν, καὶ ὑπερεῖδεν αὐτόν;». Ἀμφιβάλλετε ἂν ὁ Θεὸς θὰ σᾶς λυτρώσει ἀπὸ τὴ δοκιμασία καὶ τοὺς πειρασμούς σας; Κάνετε μιὰ ἁπλὴ κίνηση: Στραφεῖτε στὸ παρελθόν. Κοιτάξτε τὶς παλιὲς γενιὲς τῶν ἀνθρώπων. Μελετῆστε τὴν ἱστορία τους. Καὶ ἀπαν τῆστε στὰ ἑξῆς τρία ἐρωτήματα: Ποιὸς ἐμπιστεύθηκε τὸν Κύριο καὶ ντροπιάσθηκε, διότι διαψεύσθηκαν οἱ ἐλπίδες του; Ἢ ποιὸς ἔμεινε σταθερὸς καὶ ἀσάλευτος στὸν φόβο Του καὶ ἐγκαταλείφθηκε ἀπὸ Αὐτόν; Ἢ ποιὸς Τὸν ἐπικαλέσθηκε καὶ ὁ Κύριος τὸν παρέβλεψε καὶ τὸν περιφρόνησε; Κανείς! Ψάξτε καλὰ σ’ ὅλη τὴν ἱστορία τῶν ἀνθρώπων, καὶ δὲν θὰ βρεῖτε κανέναν ποὺ νὰ μπορεῖ νὰ παραπονεθεῖ. Κανέναν ποὺ νὰ δηλώνει ὅτι ἔμεινε ἀβοήθητος, ἐγκαταλελειμμένος, ἀθωράκιστος ἀπὸ τὴ Χάρι τοῦ Θεοῦ, ἀβοήθητος στὴ θλίψη του καὶ στὴ δύσκολη ὥρα. Διότι εἶναι «οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων ὁ Κύριος καὶ ἀφίησιν ἁμαρτίας καὶ σῴζει ἐν καιρῷ θλίψεως». Συγχωρεῖ τὶς ἁμαρτίες καὶ σώζει τοὺς ἀνθρώπους στὸν καιρὸ τῶν θλίψεων καὶ τῆς ἀνάγκης τους ὁ σπλαχνικὸς καὶ ἐλεήμων Θεός (βλ. Σ. Σειρ. β΄ 5­11). Τὸν Ἰωσὴφ ποὺ ἔμεινε καθαρός, διότι εἶχε τὸν ἅγιο φόβο τοῦ Θεοῦ στὴν ψυχή του, τὸν λύτρωσε ἀπὸ τὴ φυλακὴ καὶ τὸν ἀνέδειξε ἄρχοντα ὅλης τῆς γῆς Αἰγύπτου. Τὸν λαό Του, ὅταν κατέφυγε μὲ θερμὴ προσευχὴ πρὸς Αὐτόν, τὸν ἔσωσε μὲ ἀλλεπάλληλα καταπληκτικὰ θαύματα ἀπὸ τὴ δουλεία στοὺς Αἰγυπτίους. Καὶ ἀπαντοῦσε ἄμεσα καὶ μὲ θαυμαστοὺς τρόπους στὶς θερμὲς ἱκεσίες τοῦ Μωυσῆ γιὰ τὸν Ἰσραηλιτικὸ λαό. Ὅλη ἡ ζωὴ τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ εἶναι γεμάτη ἀπὸ θαυμαστὲς ἐπεμβάσεις καὶ σωτήριες ἐπισκέψεις τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἔσωζε ὅσους κατέφευγαν σ’ Αὐτὸν μὲ πίστη καὶ ἐλπίδα. Ἄν μελετήσουμε καὶ τὴ δική μας ζωή, θὰ δοῦμε ὅτι εἶναι γεμάτη μὲ τέτοιες ἐπεμβάσεις ποὺ ἀποδεικνύουν ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι πάντοτε ἕτοιμος νὰ μᾶς λυτρώνει ἀπὸ κάθε κίνδυνο καὶ ταλαιπωρία. Νὰ μὴ λυγίζουμε ἑπομένως σὲ καμιὰ δυσκολία. Νὰ στρεφόμαστε στὸ παρελθὸν καὶ νὰ παίρνουμε μαθήματα. Νὰ γυρνᾶμε σ’ ὅλες ἐκεῖνες τὶς περιπτώσεις ποὺ καταφύγαμε στὸν Θεὸ καὶ βρήκαμε λύση στὰ προβλήματά μας. Νὰ ἐνισχύουμε ἔτσι τὴν πίστη μας καὶ μὲ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη νὰ καταφεύγουμε σ’ Ἐκεῖνον ποὺ ἐπεμβαίνει ἄμεσα καὶ λυτρωτικά, διότι εἶναι ὁ μόνος ποὺ ἀγαπᾶ ἀληθινὰ καὶ μπορεῖ νὰ μᾶς σώζει στὴ ζωὴ αὐτὴ καὶ νὰ μᾶς ὁδηγεῖ στὴν αἰωνιό τητα.ΟΣΩΤΗΡ2219