Στις Πράξεις τῶν Ἀποστόλων περιγραφονται δύο συγκλονιστικὰ θαύματα ποὺ ἐπιτέλεσε ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς διὰ
τοῦ ἀποστόλου Πέτρου.
Τὸ πρῶτο θαῦμα συνέβη στὴν πόλη Λύδδα, τὴν ὁποία εἶχε ἐπισκεφθεῖ ὁ Ἀπόστολος γιὰ νὰ στηρίξει στὴν πίστη τοὺς Χριστιανούς. Ἐκεῖ συνάντησε ἕναν παράλυτο ἄνθρωπο, τὸν Αἰνέα, ὁ ὁποῖος ἐπὶ ὀκτὼ χρόνια ἦταν κατάκοιτος, καὶ τοῦ εἶπε: «Αἰνέα, ἰᾶταί σε Ἰησοῦς ὁ Χριστός». Αἰνέα, σὲ θεραπεύει ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Σήκω ἐπάνω καὶ στρῶσε μόνος τὸ κρεβάτι σου. Καὶ ἔγινε ἀμέσως τὸ μεγάλο θαῦμα! Ὁ Αἰνέας σηκώθηκε τελείως ὑγιής! Μετὰ τὸ ἐντυπωσιακὸ αὐτὸ γεγονός, ὑπῆρχε ὁ κίνδυνος οἱ Χριστιανοὶ τῆς Λύδδας καὶ ὅσοι ἐπιπλέον προσῆλθαν στὴν πίστη νὰ ἀποδώσουν στὸν Ἀπόστολο τὴ δύναμη τῆς θεραπείας. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸν ὁ Ἀπόστολος δὲν εἶπε στὸν Αἰνέα «σὲ θεραπεύω», ἀλλὰ τοῦ εἶπε «σὲ θεραπεύει ὁ Ἰησοῦς Χριστός», τονίζοντας ἔτσι ὅτι ὁ Κύριος ἔκανε τὸ θαῦμα κι ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Ἀπόστολος ἦταν ἁπλῶς ἕνα ὄργανό Του. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ μᾶς ἀποκαλύπτει μιὰ μεγάλη ἀλήθεια: ὅτι τὰ πάντα στὴν Ἐκκλησία τὰ ἐνεργεῖ ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Ἐκεῖνος εἶναι ὁ Ἰατρὸς τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων μας. Ἐκεῖνος τελεῖ καὶ τὰ ἱερὰ Μυστήρια. Συγχωρεῖ τὶς ἁμαρτίες μας στὸ Μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως· μᾶς με ταδίδει διὰ τοῦ ἱερέως τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα Του ὅταν μεταλαμβάνουμε. Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἁγιάζει τὶς ψυχές μας.
Ἡ Ἰόππη ἦταν γειτονικὴ πόλη τῆς Λύδδας. Ἐκεῖ ὑπῆρχε μιὰ ἀφοσιωμένη μαθήτρια τοῦ Κυρίου, ἡ Ταβιθά, ἡ ὁποία ἀσκοῦσε τὴν ἀρετὴ τῆς ἐλεημοσύνης. «Αὕτη ἦν πλήρης ἀγαθῶν ἔργων καὶ ἐλεημοσυνῶν ὧν ἐποίει», μᾶς πληροφορεῖ τὸ ἱερὸ κείμενο. Ἦταν ἀμέτρητες οἱ ἀγαθοεργίες καὶ οἱ ἐλεημοσύνες της. Τὶς ἡμέρες ὅμως ἐκεῖνες ἡ Ταβιθὰ ἀρρώστησε βαριὰ καὶ πέθανε. Ἀμέσως οἱ Χριστιανοὶ τῆς Ἰόππης ἔστειλαν δύο ἄνδρες στὸν Ἀπόστολο Πέτρο νὰ τὸν παρακαλέσουν νὰ ἔλθει κοντά τους. Μόλις ἔφθασε στὴν Ἰόππη, τὸν ἀνέβασαν στὸ ἀνώγειο κι ἐκεῖ ἀντίκρισε ἕνα θέαμα συγκινητικό: Συγκεντρωμένες ὅλες οἱ χῆρες τῆς πόλεως ποὺ εἶχαν εὐεργετηθεῖ, ἔκλαιγαν γιὰ τὴν Ταβιθά, δείχνοντας στὸν Ἀπόστολο τοὺς χιτῶνες καὶ τὰ πανωφόρια ποὺ τοὺς εἶχε φτιάξει ὅταν ἦταν ζωντανή. Πόσα χρήματα θὰ εἶχε προσφέρει γιὰ νὰ ἀγοράσει τὰ ὑλικά! Ἀλλὰ καὶ τί προσωπικὸ κόπο καὶ πόσο χρόνο θὰ δαπανοῦσε γιὰ νὰ ἑτοιμάζει κάθε φορὰ τὰ ροῦχα ποὺ προσέφερε. Θυσίαζε ὅ,τι μποροῦσε γιὰ νὰ βοηθήσει ὅσους εἶχαν ἀνάγκη. Καὶ φοροῦσε ἔτσι ἡ ἴδια τὸ «μέγιστον τῆς ψυχῆς περιβόλαιον» καὶ τὸ «φαιδρὸν αὐτῆς ἱμάτιον» (PG 53, 184), ὅπως ὀνομάζει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος τὴ σπουδαία ἀρετὴ τῆς ἐλεημοσύνης. Τὸ καλύτερο, δηλαδή, καὶ λαμπρότερο ἔνδυμα τῆς ψυχῆς. Αὐτὸ τὸ πολύτιμο καὶ ὑπέρλαμπρο ἔνδυμα τῆς ἐλεημοσύνης θὰ φοροῦμε κι ἐμεῖς στὴν ψυχή μας κάθε φορὰ ποὺ ἁπλόχερα καὶ μὲ ἀγάπη ἐλεοῦμε τοὺς ἀναγκεμένους ἀδελφούς μας.
Μέσα στὸ συγκινητικὸ αὐτὸ κλίμα ποὺ ἐπικρατοῦσε, ὁ Ἀπόστολος Πέτρος ζήτησε ἀπὸ ὅλους νὰ ἐξέλθουν ἀπὸ τὸ δωμάτιο κι ἐκεῖνος γονάτισε καὶ ἀφοῦ προσευχήθηκε θερμά, στράφηκε ἔπειτα στὸ νεκρὸ σῶμα καὶ εἶπε: «Ταβιθά, ἀνάστηθι»! Καὶ τὸ θαῦμα ἔγινε! Ἡ Ταβιθὰ ἄνοιξε τὰ μάτια της, ὁ Ἀπόστολος τὴ βοήθησε νὰ σηκωθεῖ καὶ παρουσίασε στοὺς Χριστιανοὺς τῆς Ἰόππης ζων τανὴ τὴν προστάτιδά τους. Ἡ νεκρὴ Ταβιθὰ ἀναστήθηκε! Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Νικητὴς τοῦ θανάτου ἔδωσε παράταση στὴν ἐπίγεια ζωή της, ἀμείβοντάς την ἔτσι γιὰ τὶς πολλὲς ἐλεημοσύνες της. Τὴ χάρισε καὶ πάλι στοὺς πονεμένους πιστούς. Ἡ μεγαλύτερη ἀμοιβή της ὅμως εἶναι ἡ αἰώνια ζωή. Ἡ αἰώνια εὐτυχία ποὺ χάρισε στὴν πιστὴ μαθήτριά Του, ἁγία Ταβιθά. Τόσο πλούσια ἀμείβει ὁ Κύριος ὅσους γίνονται μιμητές Του στὴν ἀγάπη. Αἰώνια καὶ ἀτίμητα ἀγαθὰ χαρίζει σὲ ὅποιον ἐλεεῖ τοὺς συνανθρώπους του. Αὐτὴ θὰ εἶναι καὶ ἡ δική μας ἀμοιβή, ὅταν πλουτίζουμε σὲ ἔργα φιλανθρωπίας καὶ ἀγάπης. Ἀμοιβὴ αἰώνια: ἡ ἔνδοξη ἀνάσταση κατὰ τὴ Δευτέρα Παρουσία καὶ ἡ ἀτελεύτητη μακαριότητα τῆς οὐρανίου Βασιλείας τοῦ Κυρίου.ΟΣΩΤΗΡ2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου