Στη ζωή της ανθρωπότητας σύντομα –ξεκινώντας από εμπειρικές διαδικασίες– αναπτύχθηκε η ιατρική επιστήμη και δημιουργούσε πάντα μια έλξη στους λειτουργούς της. Το να βοηθάς τους δυσκολεμένους συνανθρώπους σου και να βλέπεις το χαμόγελο να ανθεί και πάλι στο πρόσωπό τους ήταν και είναι ένα ισχυρό κίνητρο προσφοράς στην κοινωνία.
Στον χριστιανισμό αυτή η κλίση ενισχύθηκε από τον Καλό Σαμαρείτη, τον Χριστό μας, που θεράπευε από αγάπη και με αγάπη τους ασθενείς που κατέφευγαν σε Αυτόν. Ήδη από τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους αναφέρεται ο Λουκάς ο ιατρός, ο Ευαγγελιστής, που πρόσφερε πολύτιμες υπηρεσίες στον Απόστολο Παύλο, τον άνθρωπο με την τόσο καταπληκτική δραστηριότητα αλλά και την τόσο ευαίσθητη υγεία.
Εντύπωση κάνει ότι στην Εκκλησία μας υπάρχουν και γυναίκες Χριστιανές Άγιες, που άσκησαν την ιατρική στους πρώτους μάλιστα χρόνους του χριστιανισμού, και αναργύρως.
Έτσι αναφέρονται στον πρώτο ακόμη αιώνα μ.Χ. δύο αδελφές γιατροί, η Ζηναίδα και η Φιλονίλλα.
Κατάγονταν από την Ταρσό της Κιλικίας, την πατρίδα του αποστόλου Παύλου, λέγεται δε ότι ήταν συγγενείς του. Το βέβαιο είναι ότι το ευαγγελικό μήνυμα, που πρόσφερε στον κόσμο μας ο απόστολος Παύλος, είχε αγγίξει τις καρδιές τους και ήθελαν και αυτές να βοηθήσουν στο ιερό του έργο με τον δικό τους τρόπο.
Ήταν πλούσιες, έξυπνες, φιλομαθείς και με προπορευόμενη την Ζηναίδα έγιναν κάτοχοι της ιατρικής, όπως και όσο προσφερόταν στην εποχή τους. Παρέμειναν για λίγο στην Ταρσό, ακολούθησαν τον Απόστολο Παύλο στις περιοδείες του και κάποτε εγκαταστάθηκαν στην πόλη Δημητριάδα. Εκεί έμεναν σε ένα σπήλαιο ζώντας ασκητικά και αθόρυβα. Όμως, έγινε γρήγορα γνωστή η φιλάνθρωπη και ευεργετική δραστηριότητά τους και άρχισαν να συρρέουν ασθενείς. Οι αδελφές γιατροί βοηθούσαν με αγάπη τους ασθενείς –ιδιαίτερα μάλιστα τις γυναίκες– και τους θεράπευαν με τις γνώσεις τους αλλά και με τη θερμή προσευχή τους. Αμοιβή τους θεωρούσαν το να γνωρίσουν οι άνθρωποι τον Σωτήρα Χριστό, τον Ιατρό των ψυχών και των σωμάτων.
Κοιμήθηκαν ειρηνικά, όταν ο Θεός τις κάλεσε. Η Εκκλησία μας τις εορτάζει στις 11 Οκτωβρίου.
Τους τελευταίους χρόνους τιμώνται ιδιαιτέρως στον Βόλο, την αρχαία Δημητριάδα, όπου υπάρχει και παρεκκλήσιο προς τιμήν τους και προς τιμήν της επίσης αναργύρου αγίας ιατρού Ερμιόνης*.
Τιμώνται όμως και στην Κύπρο, στην Πάφο, όπου υπάρχει παράδοση ότι πέρασαν από εκεί και έμειναν στη τοποθεσία Κισσόνεργα. Μάλιστα εδώ αναφέρεται και Ναός προς τιμήν τους, στα ερείπια του οποίου σήμερα τελείται υπαίθρια θεία Λειτουργία την ημέρα της εορτής τους.
Μέσα στην Εκκλησία του Χριστού η γυναίκα μπορεί να μορφώνεται και να προσφέρει στην κοινωνία. Έχει τη δυνατότητα ελεύθερα να προσλάβει τη γνώση και να την αξιοποιήσει σε έργα αγάπης προς τον συνάνθρωπο.
Λυχνάρι
*Η αγία Ερμιόνη εορτάζεται από την Εκκλησία μας στις 4 Σεπτεμβρίου.
Περιοδικό «ΠΡΟΣ ΤΗ ΝΙΚΗ», Οκτώβριος 2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου