10 Μαΐου, 2024

Ομιλιες του Μητροπολίτου Πολυανής και Κιλκισίου Αποστόλου Μερος 11ο

 
γ. Η Θεία Λειτουργία ως τρόπος έκφρασης ευχαριστίας στο Θεό 

Στο συνόλο των κειμένων με τα οποία ασχοληθήκαμε διασώζεται η διδασκαλία της Εκκλησίας σύμφωνα με την οποία η Θεία Λειτουργία αποτελεί έκφραση της ευγνωμοσύνης της εκκλησιαστικής κοινότητας προς τον Κύριο για το σύνολο του έργο της Θείας Πρόνοιας. 174 Στις ομιλίες του ο Επίσκοπος συχνά επανέρχεται, από την ποιμαντική του ευθύνη να εμπεδώσουν οι πιστοί τί σημαίνει ευχαριστία και ποιος είναι ο λόγος που τελείται η Θεία Λειτουργία. Η επανάληψη αυτή στοχεύει στον επανευαγγελισμό, την αποτροπή της τυπολατρίας ίσως και της «μαγικής» αντίληψης του μυστηρίου. Τονίζει χαρακτηριστικά ότι ευχαριστούμε τον Χριστό «για όλες τις δωρεές που μας πρόσφερε για εκείνες που δε γνωρίζουμε και για εκείνες που γνωρίζουμε…κυρίως ευχαριστία για τη σωτηρία μας από την αμαρτία και τον θάνατο»175 . Η Εκκλησία ευχαριστεί τον Θεό αρχικά για τη δωρεά του σώματος και του αίματος του Χριστού αλλά συγχρόνως και για τα δώρα της δημιουργίας του για τον άνθρωπο.176 Γι αυτό άλλωστε, «η ζωή (του Χριστιανού που μετέχει του μυστηρίου) είναι γεμάτη σε κάθε στιγμή από δόξα και ευχαριστία στο Θεό για τις άπειρες ευεργεσίες του. Ο χρόνος του είναι γεμάτος από σχέδια και όνειρα και δράση και αγώνα για μια βιοτή πιο αληθινή για μια κοινωνία πιο ανθρώπινη». 177 Για τους παραπάνω λόγους ο επίσκοπος επαναλαμβάνει σχολιάζοντας την ευχή της αναφοράς, που ίσως δεν είναι και ιδιαίτερα γνωστή στο εκκλησίασμα, πως κατά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας «η σύναξη όλων των βαπτισμένων χριστιανών που σηκώνουμε τα μάτια και τα χέρια ψηλά στον ουρανό και τον ευχαριστούμε για όλες τις δωρεές του εκείνες που μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε και εκείνες που αγνοούμε. Κυρίως όμως τον ευχαριστούμε για το αδαπάνητο σώμα και αίμα του Υιού του, που μας τρέφει μας ενδυναμώνει και μας συνέχει όλους τους πιστούς ως  μέλη σε ένα σώμα στο δικό του θεανδρικό σώμα την εκκλησία». 178 Η έκφραση ευχαριστίας των χριστιανών για τις δωρεές του Θεού στον άνθρωπο είναι ο λόγος που «η εκκλησία χαρακτηρίζεται ως ευχαριστιακή σύναξη», 179 εφόσον «ο άνθρωπος ευχαριστεί και δοξολογεί το Θεό για την άπειρη αγάπη του». 180 Η ευχαριστία της κοινότητας προς τον Θεό γίνεται με την προσφορά υλικών, φθαρτών στοιχείων ως αντίδωρο των θείων δωρεών: «Κάθε φορά που τελείται η θεία Ευχαριστία στην Αγία Τράπεζα, ο ιερέας και ο αρχιερέας εκ μέρους όλων των Χριστιανών, που βρίσκονται μέσα στην Εκκλησία, προσφέρουν θυσία ευχαριστίας στον Θεό. Προσφέρουν ψωμί και το κρασί, τα γεννήματα τούτης της φθαρτής φύσης».

-55-

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου