ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α΄
H συνθήκη αποτελείτο από 16 άρθρα και συνοδευόταν από τρία Πρωτόκολλα και μία Δήλωση
Με τη Συνθήκη των Αθηνών αποκαταστάθηκαν επίσημα, σε διμερές επίπεδο, οι σχέσεις της Ελλάδας με την Οθωμανική Αυτοκρατορία (AP Photo)
Με τους Βαλκανικούς Πολέμους των ετών 1912-1913 ολοκληρώθηκε η κατάρρευση της οθωμανικής κυριαρχίας στη Βαλκανική Χερσόνησο. Επρόκειτο για την τελική φάση μιας μακράς διαδικασίας, στην οποία οι βαλκανικοί λαοί αφενός εκδήλωσαν την επιθυμία τους να χειραφετηθούν εθνικά και πολιτικά από την Υψηλή Πύλη και αφετέρου διεκδίκησαν την επέκταση των συνόρων τους στα οθωμανικά εδάφη, όπου θεωρούσαν ότι πλειοψηφούσαν οι αλύτρωτοι αδελφοί τους. Ως αφετηρία της είναι ασφαλές να ορίσουμε την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και την αναγνώριση της Ελλάδας ως ανεξάρτητου κράτους στις 22 Ιανουαρίου/3 Φεβρουαρίου 1830. Ακολούθησαν η αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Σερβίας, του Μαυροβουνίου και της Ρουμανίας το 1878, η ίδρυση της Βουλγαρικής Ηγεμονίας το ίδιο έτος και η κήρυξη της βουλγαρικής ανεξαρτησίας το 1908.
Κατά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο, ο οθωμανικός στρατός κατέρρευσε μέσα σε διάστημα μερικών εβδομάδων, ευρισκόμενος αντιμέτωπος με τις συνασπισμένες δυνάμεις των κυρίαρχων βαλκανικών κρατών. Ενώ διεξάγονταν οι συγκρούσεις στα πεδία των μαχών, οι Μεγάλες Δυνάμεις προσπαθούσαν να επιτύχουν κάποιον συμβιβασμό μεταξύ των εμπολέμων για τον τερματισμό των εχθροπραξιών. Τον Δεκέμβριο του 1912 εγκαινιάστηκε ένα κύκλος διαπραγματεύσεων στο Λονδίνο για την επίτευξη ανακωχής. Η ευόδωση των διαβουλεύσεων, όμως, προσέκρουσε σε σοβαρές δυσχέρειες εξαιτίας της διαφωνίας των τεσσάρων βαλκανικών κρατών και της Πύλης, σχετικά με τα όρια της εδαφικής υποχώρησης της οθωμανικής κυριαρχίας στα Βαλκάνια και το Αιγαίο. Η κάμψη της οθωμανικής αντίστασης στα Ιωάννινα, τη Σκόδρα και την Αδριανούπολη επίσπευσε τις διαδικασίες για την υπογραφή μιας συνθήκης ειρήνης.
Στις 17/30 Μαΐου 1913 υπογράφτηκε στο Λονδίνο η ομώνυμη συνθήκη, σύμφωνα με την οποία η Οθωμανική Αυτοκρατορία εκχωρούσε στα συμμαχικά βαλκανικά κράτη τα εδάφη δυτικά της νοητής γραμμής Αίνου-Μήδειας. Η υπογραφή της συνθήκης, ωστόσο, δεν προδίκασε και την ειρήνευση στα Βαλκάνια, καθότι δεν έκανε κάποια αναφορά στον διαμοιρασμό αυτών των εδαφών. Σύντομα ξέσπασε ο Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος, ο οποίος και έκρινε το εδαφικό καθεστώς στη Χερσόνησο του Αίμου.
Η ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου, πλην Ιμβρου και Τενέδου, επιβεβαιώθηκε από τις Μεγάλες Δυνάμεις τον Φεβρουάριο του 1914.
Ευρισκόμενη στην πλευρά των νικητών των Βαλκανικών Πολέμων, η Ελλάδα επισημοποίησε την κυριαρχία της στη Μακεδονία, την Ηπειρο και την Κρήτη υπογράφοντας διά χειρός του πρωθυπουργού του Βασιλεως Γεωργιου Α΄του Ελευθέριου Βενιζέλου την Συνθήκη του Βουκουρεστίου στις 28 Ιουλίου/10 Αυγούστου 1913. Η ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου, πλην της Ιμβρου και της Τενέδου, επιβεβαιώθηκε από τις Μεγάλες Δυνάμεις τον Φεβρουάριο του 1914 και συνδέθηκε με την τύχη της Βορείου Ηπείρου.
Σε διμερές επίπεδο οι σχέσεις της Ελλάδας με την Οθωμανική Αυτοκρατορία αποκαταστάθηκαν επίσημα με τη Συνθήκη των Αθηνών, η οποία υπογράφτηκε στην ελληνική πρωτεύουσα στις 1/14 Νοεμβρίου 1913. Πρόκειται για μια συνθήκη η οποία αποτελείτο από 16 άρθρα και συνοδεύεται από τρία Πρωτόκολλα και μία Δήλωση. Σύμφωνα με τους όρους της, αποκαταστάθηκαν οι διπλωματικές σχέσεις των δύο χωρών, χορηγήθηκε αμνηστία σε όσους συμμετείχαν στα πολιτικά γεγονότα των πολέμων, αναγνωρίστηκαν τα δικαιώματα των μουσουλμάνων που κατοικούσαν στις Νέες Χώρες καθώς και οι τίτλοι ιδιοκτησίας των κατόχων ακίνητης περιουσίας και αποφασίστηκε ανταλλαγή των αιχμαλώτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου