Για τον αρχιεπ. Στ. Αργυριάδη ο οποίος ήταν κάτοχος μετοχών, ο οποίος επέτρεψε στον Σταυρόπουλο να πάει τον Μπακατσούλα και να συνάψει δάνεια. Ότι πήγαν αυτά τα χρήματα για δωροδοκία δεν το ανέφεραν οι μάρτυρες αλλά η λογική. Η λογική λέει πως εάν ο αρχιεπ. Στ. Αργυριάδης δεν είχε σκοπό να δώσει χρήματα δεν θα εξαργύρωνε τις μετοχές που είχε στη διάθεση του. Αναφέρει καταθέσεις μαρτύρων όπως του Β. Γεωργιάδου, Π. Κωνσταντινίδου, ο οποίος προσπάθησε να κρύψει την αλήθεια αλλά επιβεβαίωσε την αρχική του κατάθεση. Ο Εισαγγελέας είπε πως και για την Αρχιεπισκοπή Μεσσηνίας έχουμε αποδείξεις πως υπήρξε δωροδοκία, αφού υπήρχαν αμοιβές τις οποίες πήρε ο Οικονομόπουλος. Τα χρήματα για αυτήν την Αρχιεπισκοπή έφταναν στα χέρια του Χαριτάκη "Το περιστατικόν του αντεγγράφου μόνον αρκεί να αποδείξη την ενοχήν τούτου". Η σχέση του με τον Βαλασσόπουλο και η ανάμειξη του με τον Χαριτάκη σε μία υπόθεση συνεπάγεται ότι αναμείχθηκε και στις υπόλοιπες. Το επιχείρημα της υπεράσπισης του αρχιεπισκόπου Μεσσηνίας είναι ασθενέστατο για τον Εισαγγελέα, αφού το πόσο των 10.000 δρχ τα ξόδεψε για αρχιερατικά ενώ τα πρώτα χρήματα τα έδωσε για την αγορά της Αρχιεπισκοπής261 . Μεταξύ άλλων πρόσθεσε για τον Νικολόπουλο πως αν δεν ήταν υπουργός κανένας δεν θα ήθελε να προσφέρει στον ίδιο και τη γυναίκα του ούτε οβολό, ο Εισαγγελέας τόνισε πως "Εκ τούτων δεικνύεται ότι ο Νικολόπουλος είναι ένοχος μάλλον του Βαλασσοπούλου, αυτός ήτο η αρχή της συστάσεως". Για τον Βαλασσόπουλο ανέφερε πως ο πολιτικός του βίος δεν παρουσίαζε κάποιο στίγμα αλλά δυστυχώς μιμούμενος του συναδέλφου του υπουργού "παρέβη τα καθήκοντά του" πρέπει να λογοδοτήσει, αφού αυτά τα επιβεβαίωσαν πολλοί μάρτυρες. Σύμφωνα με τις καταθέσεις πωλούσε τις επισκοπικές έδρες, έδωσε την Επισκοπή Αργολίδας στον Καλλίνικο επειδή έδωσε περισσότερα χρήματα από τον Γιακουμή, έδωσε την Αρχιεπισκοπή Μεσσηνίας στον Αργυριάδη διότι και αυτός πρόσφερε περισσότερα χρήματα, όπως και την Αρχιεπισκοπή Πατρών στο Αβέρκιο επειδή αυτός έδωσε μεγαλύτερο ποσό από τον Σταματιάδη. Το ίδιο και στην Αρχιεπισκοπή Κεφαλληνιάς "Το ελατήριο της εκλογής του Βαλασσόπουλου ήταν τα χρήματα". Ο Βαλασσόπουλος σύμφωνα με όσα είπε ο εισαγγελέας παίρνοντας χρήματα παρέβαινε και τους εκκλησιαστικούς κανόνες. Σύμφωνα με την εφ. ο εισαγγελέας για αυτό το θέμα είπε τα εξής: "Οι Κανόνες ούτοι τω έλεγον τω έλεγον ότι πρέπει πάντα κληρικόν, ζητούντα δια χρημάτων να γείνη επίσκοπος να καταγγείλει εις την Σύνοδον, όπως αυτή τον καθαιρέση· αλλά δεν έπραξεν ούτως. -Ιδού και οι κανόνες ούτοι.- (Αναγινώσκει αυτού). Ο Ιω. Βαλασσόπουλος παρέβη το καθήκον του, παραβάς όλους τους κανόνας της Εκκλησίας και όλας τας Νεαράς του Ιουστινιανού".
Ο Εισαγγελέας αναφερόμενος στους αρχιεπισκόπους είπε για τον Αβέρκιο Λαμπίρη, πώς ήταν πολύ μορφωμένος και φτωχός αλλά παρασύρθηκε από το δαιμόνιο της φιλοδοξίας, για τον Αρχιεπίσκοπο Μεσσηνίας επανέλαβε αυτά που είπαν οι μάρτυρες όπως και για τον Αρχιεπίσκοπο Κεφαλληνίας, και κατέληξε "Η καταδίκη δε αυτή κ.κ. δικασταί θα ανυψώση τους θεσμούς της Ελλάδος προσέτι δε και την Εκκλησία"262 .
Η εφ. «Ελλάς» βλέποντας πως η δίκη στο ειδικό δικαστήριο πλησιάζει στο τέλος άρχισε να δημοσιεύει πολλά στιγμιότυπα από τη δίκη για να τεκμηριώσει την αθωότητα των κατηγορουμένων και ειδικά αυτή του Νικολόπουλου, βλέποντας τις αγορεύσεις με άλλη οπτική γωνία, όπως ακριβώς έκαναν και τα υπόλοιπα έντυπα κατηγορώντας συχνά το ένα το άλλο για μη αντικειμενική κάλυψη της δίκης, για δημοσίευση παραποιημένων καταθέσεων στο δικαστήριο και δημοσίευση ψευδών ειδήσεων. Η ίδια εφ. αναφέρει πως στην αγόρευσή του ο συνήγορος του Νικολόπουλου Α. Κακουλίδης με ακαταμάχητα επιχειρήματα κατάφερε να αποδείξει την αθωότητα του πελάτη του. Για το ίδιο θέμα, της αγορεύσεως των συνηγόρων υπεράσπισης, η εφ. χρησιμοποιεί το ίδιο μοτίβο, της αποδείξεως της αθωότητας όλων των εμπλεκομένων στην υπόθεση των σιμωνιακών. Το ίδιο έντυπο σχολιάζει όπως συνήθιζε να κάνει δημοσίευμα της η "Εφημερίς" η οποία "εχωλώθη λίαν" για την παρατήρηση που έκανε ο πρόεδρος του δικαστηρίου στο δικηγόρο του Βαλασσόπουλου τον Διαμαντόπουλο πως δεν πρέπει να δίνεται καμία σημασία στα δημοσιεύματα των εφ., σημειώνοντας ο συντάκτης πως μετά από τόσες διαμαρτυρίες των μαρτύρων "περί διαστροφής των καταθέσεων των" οι ημερήσιες εφ. διαστρέφουν τα γεγονότα και γράφουν ψέματα για να βλάψουν τους πρώην υπουργούς263 . Μία άλλη τοπική εφ. του Ναυπλίου, αναφερόμενη στο γενικό κλίμα, που απορρέει από τις αθηναϊκές ημερήσιες εφ. που ασχολούνται καθημερινά με το ζήτημα των επισκοπικών και την απογοήτευση του κοινού που είχε κουραστεί να παρακολουθεί 55 ημέρες τις συνεδριάσεις του ειδικού δικαστηρίου. Αφού σημειώνει ο συντάκτης της εφ. πως και ο ίδιος ήταν μάρτυρας στο ειδικό δικαστήριο, αποφεύγει να γράψει κρίσεις και εντυπώσεις από τη δίκη, αφού όλος ο Τύπος της Αθήνας έχει στραμμένη την προσοχή του σε αυτή. Εξαίρεση αποτελούν για την εφ. οι εφ. "Νεολόγος" και "Εφημερίς" και οι υπόλοιπες και περισσότερο η "Ώρα" πολλές φορές "ατελεστάτας και πολλάκις διεστραμμένας δημοσιεύσουσι τας περιλήψεις" των εργασιών του ειδικού δικαστηρίου. Η αλήθεια έρχεται στο φως μόνον όταν δημοσιευθούν τα πρακτικά που κρατούν οι στενογράφοι του ειδικού δικαστηρίου. Η εφ. δεν ξεχνά να καυτηριάσει την εμπλοκή του κλήρου σε όλη αυτή την υπόθεση. Ο ιησουϊτισμός, η μοχθηρία, ο φθόνος και η ποταπότητα χαρακτήρισαν "γραφικώτατα την απελπιστικήν έκλυσιν των κληρικών ηθών και συνειδήσεων.Ω, αυτοί οι καλόγηροι... Δια να τους εννοήσητε έπρεπε να τους ίδητε και να τους ακούσητε εις το δικαστήριον. Είνε όλοι κατά το μάλλον και ήττον Βερσήδες! Είνε ικανοί δια παν ότι αγενές και πονηρόν [...] Που να ευρεθή Ηρακλής τις δια την νέαν αυτήν κόπρον του Αυγείου;"264
-143-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου