Για τον νόμο της σαρκός, ο Παύλος αναφέρει επίσης ότι αυτός είναι «ο νόμος της αμαρτίας» (Ρωμ. 7, 23), ο οποίος αντιστρατεύεται την αληθινή μας ελευθερία. Αυτή η αντίσταση εμποδίζει την εμφάνιση του αγαθού και μας υπαγορεύει την εργασία του κακού. Ο Άγιος Νεκτάριος υπογραμμίζει ότι η σάρκα, με τις επιθυμίες της, δημιουργεί εμπόδια στην πνευματική πρόοδο του ανθρώπου, καθιστώντας δύσκολη την επίτευξη της σωτηρίας201 . Συνεχίζει, παραθέτοντας την παρακάτω περικοπή του Παύλου: «εἰ δὲ ὃ οὐ θέλω ἐγὼ τοῦτο ποιῶ, οὐκ έτι ἐγὼ κατεργάζομαι αὐτό, ἀλλ᾿ ἡ οἰκοῦσα ἐν ἐμοὶ ἁμαρτία» (Ρωμ. 7, 16-17). Εδώ, ο Παύλος επισημαίνει την ένταση της εσωτερικής πάλης, που προκύπτει από την αδυναμία του ανθρώπου να πράξει το αγαθό, παραδεχόμενος ότι η αμαρτία κατοικεί μέσα του. Μετά από όλα αυτά, ο Άγιος Νεκτάριος καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ελεύθερος είναι αυτός που πράττει το αγαθό, ενώ δούλος είναι αυτός που πράττει το κακό. Αληθινή ελευθερία είναι η κυριαρχία του φρονήματος του πνεύματος, που εργάζεται το αγαθό, ενώ ψεύτικη ελευθερία είναι η επικράτηση του φρονήματος της σάρκας, που οδηγεί στην πράξη των πονηρών. Αυτή η διάκριση είναι καθοριστική για την κατανόηση της ηθικής ελευθερίας και της αληθινής φύσης του ανθρώπου, ο οποίος καλείται να αγωνιστεί ενάντια στην αμαρτία και να επιλέξει το καλό, αναγνωρίζοντας την ύπαρξη και τη δύναμη του θελήματος του πνεύματος. Ο Άγιος Νεκτάριος προτρέπει τους πιστούς να επιδιώκουν την αληθινή ελευθερία, απορρίπτοντας τη δουλεία της αμαρτίας και επιλέγοντας την υπακοή στο θέλημα του Θεού, το οποίο οδηγεί σε πνευματική και ηθική ανάταση202 . Στη συνέχεια, ο Άγιος παραπέμπει στον Ιωάννη «φως και ζωή και αλήθεια είναι ο Θεός», από τον Ιω.8, 12. 4, 16, οπότε μας λέει, αυτοί που είναι μακριά από τον Θεό βρίσκονται στο σκοτάδι, το θάνατο και το ψέμα, δηλαδή στο κράτος του διαβόλου, ενώ οι αληθινά ελεύθεροι, βρίσκονται στη βασιλεία του Θεού. Αναγκαία είναι η διάκριση των δύο ελευθεριών, αφού η σύγχυση των δύο τόσων διαφορετικών θελήσεων είναι πολύ επικίνδυνη, λόγω του ότι η ψεύτικη ελευθερία μπορεί να εξαπατήσει και να φέρει σε απώλεια ανθρώπους που πείθονται από αυτήν να δέχονται επιθυμίες και πάθη ως υπαγορεύσεις της αληθινά ελεύθερης θελησής τους και ως εκφράσεις της πνευματικής φύσεως .
Το φιλόυλο των ανθρώπων και η εξασθένηση των ψυχικών τους δυνάμεων από την αμαρτία καθιστά τους ανθρώπους ευπειθέστερους στα κελεύσματα της ψεύτικης ελευθερίας και ανίκανους να γνωρίσουν τον αληθινό χαρακτήρα των πραγμάτων. Έτσι, δεν είναι σε θέση να αγαπήσουν το αγαθό με συνείδηση και να θυσιάσουν τα πάντα για να ακολουθήσουν τη φωνή της αληθινής θέλησης, αντιστεκόμενοι σε οτιδήποτε δεν υπαγορεύεται από αυτή, ώστε να ζήσουν ως όντα αληθινά, ελεύθερα και αυτεξούσια204 .
-73-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου