Με το ρητό από τον Παύλο: «οὐ γὰρ ὃ θέλω ποιῶ ἀγαθόν, ἀλλ᾿ ὃ οὐ θέλω κακὸν τοῦτο πράσσω» (Ρωμ. 7, 19), ξεκινάει την ομιλία του ο Άγιος Νεκτάριος. Ο άνθρωπος, όπως μας λέει, είναι ένα υλικοπνευματικό ον και γι' αυτό διαθέτει δύο θελήσεις. Αυτές οι δύο θέλησεις διαφέρουν, καθώς «το μεν πνεύμα επιθυμεί τα του πνεύματος, η δε σαρξ τα της σαρκός». Ο Άγιος παραπέμπει στον Απόστολο Παύλο, αναφέροντας τις προς Ρωμαίους 8, 5 και Γαλάτες 5, 17. Για την πάλη ανάμεσα στο φρόνημα της σάρκας και στο φρόνημα του πνεύματος, ο Άγιος αναφέρει αρκετές παραπομπές από τον Παύλο. Συγκεκριμένα, λέει ότι «ο μεν έσω άνθρωπος επιθυμεί την νίκη του πνεύματος» (Ρωμ. 7, 22, Β΄ Κορ. 4, 16, Εφ. 3, 16), ενώ «ο δε έξω άνθρωπος επιθυμεί την νίκην του φρονήματος της σαρκός» (Β΄ Κορ. 4, 16). Συνεχίζει με τον Παύλο, λέγοντας: «τὸ γὰρ φρόνημα τῆς σαρκὸς θάνατος, τὸ δὲ φρόνημα τοῦ πνεύματος ζωὴ καὶ εἰρήνη» (Ρωμ. 8, 6) και «ἡ γὰρ σὰρξ ἐπιθυμεῖ κατὰ τοῦ πνεύματος, τὸ δὲ πνεῦμα κατὰ τῆς σαρκός» (Γαλ. 5, 17). Επιπλέον, αναφέρει ότι «τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς ἔχθρα προς τὸν Θεόν· τῷ γὰρ νόμῳ τοῦ Θεοῦ οὐχ ὑποτάσσεται· οὐδὲ γὰρ δύναται» (Ρωμ. 8, 7) και «τὸ δὲ φρόνημα τοῦ Πνεύματος, κατὰ Θεὸν ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἁγίων».
Από τη φύση του, ο άνθρωπος δέχεται τον νόμο του Θεού, αφού χαίρεται με τον νόμο του πνεύματος, τον οποίο θεωρεί ως δικό του νόμο, νόμο του μυαλού του (της συνείδησης). Η θέληση του πνεύματος είναι η αληθινή θέληση του ανθρώπου, που είναι σύμφωνη με τον νόμο του Θεού. Ο Άγιος Νεκτάριος παραπέμπει και πάλι στον Παύλο, λέγοντας: «συνήδομαι γὰρ τῷ νόμῳ τοῦ Θεοῦ κατὰ τὸν ἔσω ἄνθρωπον, βλέπω δὲ ἕτερον νόμον ἐν τοῖς μέλεσί μου ἀντιστρατευόμενον τῷ νόμῳ τοῦ νοός μου καὶ αἰχμαλωτίζοντά με ἐν τῷ νόμῳ τῆς ἁμαρτίας τῷ ὄντι ἐν τοῖς μέλεσί μου» (Ρωμ. 7, 22-23)200 . Συνεχίζει, λέγοντας ότι, παρότι η αληθινή θέληση είναι η θέληση του πνεύματος, δηλαδή η επιθυμία του αγαθού, πολλές φορές αδυνατεί να υπερισχύσει της θέλησης της σαρκός. Ο Άγιος Νεκτάριος αναφέρεται σε τέσσερις παραπομπές του Αποστόλου Παύλου για να στηρίξει αυτήν την ιδέα. Πρώτα, μιλάει για τον νόμο της σαρκός: «τὸν ἐν τοῖς μέλεσίν ημῶν, τὸν αἰχμαλωτίζοντά τῷ νόμῳ τῆς ἁμαρτίας» (Ρωμ. 7, 23). Αυτή η παραπομπή δείχνει πως ο άνθρωπος βρίσκεται υπό την επιρροή ενός νόμου που τον αιχμαλωτίζει. Επίσης, τονίζει ότι «τὸ γὰρ θέλειν παράκειταί μοι, τὸ δὲ κατεργάζεσθαι τὸ καλὸν οὐχ εὑρίσκω· οὐ γὰρ ὃ θέλω ποιῶ ἀγαθόν, ἀλλ᾿ ὃ οὐ θέλω κακὸν τοῦτο πράσσω» (Ρωμ. 7, 18-19). Εδώ, ο Παύλος εκφράζει την εσωτερική σύγκρουση που βιώνει ο άνθρωπος όταν επιθυμεί το καλό, αλλά καταλήγει να πράττει το κακό.
-72-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου