γ. Για τον χαρακτήρα της μετάνοιας, μιλάει ο Άγιος Νεκτάριος στον επίλογο αυτόν της ομιλίας του.
Η μετάνοια, που είναι μεταγνώση των πεπραγμένων αμαρτιών του ανθρώπου, είναι πνευματική αναγέννηση και στάδιο νέου ενάρετου βίου.
Στη συνέχεια, χρησιμοποιεί τον προφήτη Ησαΐα για να μας δώσει έναν ακριβή τύπο της μετάνοιας. Αναφέρεται στους καρπούς της μετάνοιας, «ἐκ τοῦ καρποῦ δειχθήσεται ἢ του δένδρου υγεία», μας λέει και παραπέμπει στους Ματθαίο 12, 33 και Λουκά 6, 44. Ακόμα, «σαθρὸν δένδρον καρποὺς σαθρούς ποιεῖ», το υγιές , υγιείς καρπούς φέρνει και παραπέμπει στους Ματθαίο 7, 17-18 . 12, 33 και Λουκά 6, 43- 44. Αφού μας ξαναδίνει ως τύπο της μετάνοιας τους Νινευίτες από την Παλαιά Διαθήκη, αναφέρει παραδείγματα του χαρακτήρα της αληθινής μετάνοιας:Το μύρο με το οποίο η πόρνη άλειψε τα πόδια του Ιησού, (Λουκ.7, 36-50), τα δάκρυα του Πέτρου, (Ματθ.26, 75), (Μάρκ.14, 72) και (Λουκ.22, 61-62), η αυτοκατάκριση του ληστή, (Λουκ.23, 40-42) και η ταπείνωση του τελώνη, (Λουκ.18, 13-14). Δίνοντας ένα παράδειγμα μη αληθινής μετάνοιας, του Φαραώ από την Παλαιά Διαθήκη, ο Άγιος Νεκτάριος κλείνει την ομιλία του με προτροπή, να γνωρίσουμε την ανάγκη και την σπουδαιότητα της μετάνοιας και να παρακαλέσουμε τον Κύριο να συγχωρήσει τις πολλές αμαρτίες μας, να φωτίσει το σκοτισμένο μας μυαλό, να δώσει κατάνυξη και συντριβή στην καρδιά μας ώστε «με καθαρή τη μαρτυρία της συνείδησης μας» (και παραπέμπει στην Β΄Κορ.1, 12), να μετανοήσουμε και «τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηροῦμεν καὶ τὰ ἀρεστὰ ἐνώπιον αὐτοῦ ποιοῦμεν» (Α΄Ιω.3, 22), και αφού γίνουμε φίλοι του, να γίνουμε και κληρονόμοι της αιώνιας βασιλείας του158 .
-59-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου