6.8 Περί Mετανοίας Δ '

 β. Ένας άλλος μεγάλος λόγος για τον οποίο πρέπει να μετανοούμε εγκαίρως και να επανερχόμαστε στο σημείο που ήμασταν, είναι και ο φόβος μήπως η σκληροκαρδία μας επισπεύσει την αποστροφή του Θεού154 . Όταν ο άνθρωπος καταχράται την μακροθυμία του Θεού, τότε αυτή μετατρέπεται σε αγανάκτηση, λέει ο Άγιος Νεκτάριος και παραθέτει από τον Παύλο: «ἢ τοῦ πλούτου τῆς χρηστότητος αὐτοῦ καὶ τῆς ἀνοχῆς καὶ τῆς μακροθυμίας καταφρονεῖς, ἀγνοῶν ὅτι τὸ χρηστὸν τοῦ Θεοῦ εἰς μετάνοιάν σε ἄγει;» (Ρωμ.2, 4) και «κατὰ δὲ τὴν σκληρότητά σου καὶ ἀμετανόητον καρδίαν θησαυρίζεις σεαυτῷ ὀργὴν ἐν ἡμέρᾳ ὀργῆς καὶ ἀποκαλύψεως καὶ δικαιοκρισίας τοῦ Θεοῦ, ὃς ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ ἔργα αὐτοῦ» (Ρωμ.2, 5-6). Συνεχίζει ο Άγιος Νεκτάριος με τον απόστολο Πέτρο, ο οποίος μας συμβουλεύει να μην νομίζουμε την ανοχή και την μακροθυμία του ως αργοπορία: «οὐ βραδύνει ὁ Κύριος τῆς ἐπαγγελίας, ὥς τινες βραδυτῆτα ἡγοῦνται, ἀλλὰ μακροθυμεῖ εἰς ἡμᾶς, μὴ βουλόμενός τινας ἀπολέσθαι, ἀλλὰ πάντας εἰς μετάνοιαν χωρῆσαι» (Β΄ Πέτρ.3, 9). Επίσης, πρέπει να σπεύδουμε σε μετάνοια, αφού ο θάνατος «ως κλέφτης τη νύχτα» και «δεν αργεί», παραπέμποντας στις Β΄ Πέτρ.3, 10 και Α΄Θεσ.5, 2. Επίσης, να φροντίζουμε όσο «καιρὸν ἔχομεν» (Γαλ.6, 10), γιατί μετά μπορεί ο Θεός που τόσες φορές ζήτησε  εμάς και δεν μας βρήκε, να ζητάμε εμείς αυτόν και να μην τον βρίσκουμε: «ζητήσετέ με καὶ οὐχ εὑρήσετε» (Ιω.7, 34) και επίσης από τον Ιωάννη: «καὶ ἐν τῇ ἁμαρτίᾳ ὑμῶν ἀποθανεῖσθε» (Ιω.8, 21). Ανακεφαλαιώνοντας ο Άγιος Νεκτάριος, συμβουλεύει τους χριστιανούς να προσέχουν για να μην αμαρτάνουν και αν αμαρτάνουν να σπεύδουν σε μετάνοια. Αν ενώ έχουμε την ευκαιρία δεν μετανοούμε, μπορεί να έρθει καιρός να θέλουμε και να μην μπορούμε, αφού η μετάνοια είναι έργο όχι μόνο της θέλησης του ανθρώπου αλλά και της θείας χάριτος155 . Και όταν αυτή χαθεί τότε «ουαί και αλίμονον», δεν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας, ο τέλειος χωρισμός από τον Θεό είναι μέρος της κληρονομιάς μας156. Στο τέλος της ενότητας β, παραπέμπει στην Α΄Πέτρ.5, 8, λέγοντας να μην σπαταλάμε τον χρόνο μας σε ανωφελείς ασχολίες και πόσο άμυαλος είναι αυτός που αφήνει την περιουσία του εκτεθειμένη σε χώρα ληστών που ζητούν να την αρπάξουν157 . Θέλει να μας πει, να μην παίζουμε με την σωτηρία μας, αφού τότε τους εαυτούς μας κοροϊδεύουμε και γινόμαστε παιχνίδι του διαβόλου.

-59-