3.5. Ο Ιωάννης είχε καταγωγή από τα Σφακιά της Κρήτης και ζούσε στην Έφεσο352. Το επάγγελμά του ήταν γεωργός και σε νεαρή ηλικία αρραβωνιάστηκε μία κοπέλα. Οι αρετές που τον διέκριναν ήταν η σύνεση και η σωφροσύνη Μία μέρα πήγε μαζί με δύο φίλους και συμπατριώτες του από τα Σφακιά για να διασκεδάσουν σε ένα τόπο κοντά στην Έφεσο. Ήταν 29 Αυγούστου και στο συγκεκριμένο τόπο γιόρταζαν την αποτομή της τιμίας κεφαλής του αγίου Ιωάννη του βαπτιστή353. Εκεί εκτός από τους χριστιανούς, οι οποίοι πήγαιναν με ευλάβεια για να προσευχηθούν στον Τίμιο Πρόδρομο συγκεντρώνονταν πολλοί για να διασκεδάσουν να φάνε και πιούνε. Στο συγκεκριμένο σημείο βρισκόταν ο Ιωάννης με τους συγχωριανούς του και κάποια στιγμή πέρασαν στρατιώτες του αγά της περιοχής. Όταν είδαν τους τρείς ξένους, τους πλησίασαν και τους ζήτησαν να πληρώσουν και τους ζήτησαν να πληρώσουν, τον «κεφαλικό» φόρο354 . Οι τρείς νέοι αρνήθηκαν να πληρώσουν και ένας Τούρκος στρατιώτης έβγαλε όπλο. Τότε οι δύο φίλοι του Ιωάννη, άρπαξαν το όπλο και πάνω στον καβγά σκότωσαν τον ένα στρατιώτη και τραυμάτισαν τους υπόλοιπους. Στη συνέχεια έφυγαν γρήγορα από το σημείο του καβγά για να μην συλληφθούν. Ο Ιωάννης δεν είχε ενεργή συμμετοχή στο περιστατικό και συνέχιζε να ζει ανυποψίαστος τη ζωή του στην Έφεσο. Μία ημέρα, οι Τούρκοι πήγαν στο χωράφι όπου εργαζόταν ο Ιωάννης και τον συνέλαβαν με την κατηγορία ότι σκότωσε τον τούρκο στρατιώτη, υποκινούμενοι από τον αδερφό του θύματος. Τον πήγαν στην πόλη και τον έκλεισαν στη φυλακή. Στην διαδρομή τον χτυπούσαν αλύπητα. Στην φυλακή δεν είχε καμία φροντίδα για δεκαέξι ημέρες , ήταν απομονωμένος χωρίς επισκέψεις από συγγενείς και φίλους και «μόνο οι φρουροί από φιλανθρωπία του έριχναν πότε πότε κανένα κομμάτι ψωμί»355. Ο Ιωάννης υπέμεινε αγόγγυστα την άδικη κατηγορία και τις κακουχίες. Ωστόσο, οι διώκτες του Ιωάννη δεν τον σκότωσαν αμέσως μετά την σύλληψή του, διότι ο αδερφός του θύματος πρότεινε να κάνουν τον Ιωάννη μουσουλμάνο και αν δεχόταν η συμμετοχή του στον φόνο θα μπορούσε να συγχωρεθεί. Στη συνέχεια ο δικαστής αρνήθηκε να καταδικάσει τον Ιωάννη για τον φόνο διότι κατάλαβε ότι ήταν αθώος και ο δράστης του φόνου είχε αποδράσει. Ωστόσο, οι μάρτυρες και οι παρευρισκόμενοι στο δικαστήριο ζητούσαν να τιμωρηθεί ο Ιωάννης ως συνεργός στο φόνο356. Τελικά, ο δικαστής συμφώνησε με την πρόταση του αδελφού του θύματος. Αν ο Ιωάννης δεχόταν να γίνει μουσουλμάνος, τότε θα παραγραφόταν η κατηγορία εναντίον του και θα απολάμβανε δόξα και τιμές. Σε αντίθεση περίπτωση, αν επιμείνει να είναι χριστιανός τότε να απαγχονιστεί. Άρχισαν να του προσφέρουν πολλά δώρα, απολαύσεις και αγαθά αν δεχτεί να αρνηθεί τον χριστιανισμό και να προσχωρήσει στο μουσουλμανισμό. Ταυτόχρονα τον απειλούσαν με φρικτά βασανιστήρια αν αρνηθεί να γίνει μουσουλμάνος. Για τον Ιωάννη όλα αυτά ήταν μάταια και με θάρρος τους απάντησε «Χριστιανός γεννήθηκα και χριστιανός θα πεθάνω λέγομαι Ιωάννης και δεν απαρνούμαι ούτε την πίστη μου ούτε το όνομά μου»357. Ο καλός και ταπεινός Ιωάννης δέχτηκε ένα ακόμα πειρασμό. Η κόρη του δικαστή έδειξε την συμπάθεια της στον Ιωάννη. Τον πλησίασε και με λόγια συμπάθειας και υποτιθέμενης αγάπης προσπάθησε να τον παροτρύνει να λυπηθεί τα νιάτα του. Ο Ιωάννης ήταν σταθερός στην απόφασή του να παραμείνει χριστιανός358. Οι Τούρκοι απογοητεύτηκαν από την σταθερή στάση του μάρτυρα και ο δικαστής ανακοίνωσε την απόφαση να εκτελεστεί ο Ιωάννης δι’ απαγχονισμού. Οι στρατιώτες του δικαστή τον άρπαξαν βίαια και τον οδήγησαν στον τόπο όπου θα γινόταν η εκτέλεση. Κατά την διαδρομή μέχρι τον τόπο της εκτέλεσης ο Ιωάννης ήταν ήρεμος και χαρούμενος. Από τους χριστιανούς που συναντούσε ζητούσε συγχώρεση και σε όλη την πορεία του μέχρι τον τόπο του μαρτυρίου του επικαλούνταν την βοήθεια της Παναγίας. Ο Ιωάννης απαγχονίστηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 1811 και το σώμα του παρέμεινε κρεμασμένο για τρεις μέρες359. Στη συνέχεια οι χριστιανοί της Νέας Εφέσου ενταφίασαν με ευλάβεια και σεβασμό το λείψανο του Νεομάρτυρα Ιωάννη στην αυλή του Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου. Η Εκκλησία τιμά την μνήμη του στις 15 Σεπτεμβρίου.
Το μαρτυρικό τέλος του Ιωάννη συνοδεύτηκε από θαυμαστά γεγονότα όπως αναφέρει το συναξάρι του νεομάρτυρα Ιωάννη360. Συγκεκριμένα το βράδυ του μαρτυρίου κάποιοι άντρες μετέφεραν σιτάρι με καμήλες και σταμάτησαν για να διανυκτερεύσουν έξω από την πόλη κοντά στο σημείο έγινε η εκτέλεση. Ολόκληρο το βράδυ έβλεπαν ένα λαμπρό φως να κατεβαίνει από τον ουρανό στο σημείο του απαγχονισμού, χωρίς να μπορούν να εξηγήσουν το φαινόμενο, τρόμαξαν. Την επόμενη μέρα μόλις ξημέρωσε πήγαν στον δικαστή και του διηγήθηκαν το παράξενο γεγονός και αυτός με θαυμασμό κατανόησε ότι ήταν αμαρτία η εκτέλεση ενός αθώου ανθρώπου.
Ένα άλλο θαυμαστό γεγονός συνέβη σε μία πλούσια χριστιανή η οποία άνηκε στην τάξη των ευγενών και είχε σοβαρό πρόβλημα με ημικρανίες . Για πολλά χρόνια είχε πάει στους καλύτερους γιατρούς της εποχής χωρίς να βρει λύση στο πρόβλημά της. Κάποια στιγμή άκουσε για τον νεομάρτυρα και παρακάλεσε με πίστη να της φέρουν ένα μικρό κομμάτι από το ένδυμα που φορούσε ο μάρτυρας και από το σχοινί της αγχόνης. Της πήγαν τα συγκεκριμένα κομμάτια που ζήτησε και μόλις τα έκαυσαν είχε το κεφάλι της πάνω από τον καπνό και έγινε αμέσως καλά361.
-97-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου