4.2. Ο Καλλίνικος Σαρπάκης είχε καταγωγή από το Σέλινο. Διατέλεσε πρωτοσύγκελος Κυδωνίας και χειροτονήθηκε επίσκοπος στις 3 Απριλίου 1815. Ο επίσκοπος Καλλίνικος ήταν μορφωμένος, καταδεκτικός, αξιοπρεπείς και ενδιαφερόταν για το ποίμνιο του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η διενέργεια εράνου για να απελευθερωθούν χριστιανοί που είχαν συλληφθεί από τους γενίτσαρους. Το 1817 μέχρι το 1821 η Βουβωνική πανώλη ήταν σε έξαρση στα Χανιά με αποτέλεσμα μεγάλο μέρος του χριστιανικού πληθυσμού να πεθάνει. Η οικογένεια Σαρπάκη και οι συνεργάτες του επισκόπου προσβλήθηκαν από την ασθένεια και πέθαναν. Μόνο ο Καλλίνικος επέζησε διότι είχε μετακομίσει στο Σιναΐτικο μετόχι στα Περβόλια. Η τουρκική διοίκηση έδωσε διαταγή το Σεπτέμβριο του 1820 να διενεργηθεί απογραφή των κατοίκων της πόλης. Την απογραφή διενέργησαν ο επίσκοπος Καλλίνικος με τον γιατρό Ν. Ρενιέρη και οι χριστιανοί δεν ήταν πάνω από 3.500.
Ο επίσκοπος Καλλίνικος είχε μυηθεί στην Φιλική εταιρεία το 1820 από τον ιεροδιάκονο Καλλίνικο Βεροιαίο. Μετά από μία αποτυχημένη επίθεση των τουρκικών στρατευμάτων στο Λούλο, άρχισαν σφαγές για την εξολόθρευση του χριστιανικού πληθυσμού στα Χανιά. Στις 17 Ιουνίου 1821, οι Τούρκοι συνέλαβαν και έσερναν γυμνούς και ανυπόδητους τον επίσκοπο Καλλίνικο, τον διάκονο του Αρτέμιο μαζί με επιφανείς χριστιανούς των Χανίων στη φυλακή του Φιρκά. Τον Ιούνιο του 1822, ο Χασάν πασάς σταμάτησε τις εχθροπραξίες με τους επαναστάτες και διέταξε τον Λατίφ πασά να απελευθερώσει τους χριστιανούς κρατούμενους που ήταν στη ζωή. Ο επίσκοπος Καλλίνικος αποφυλακίστηκε αλλά είχε καταπονηθεί πολύ από τις κακουχίες. Λίγο καιρό αργότερα ο επίσκοπος Κυδωνίας αναγκάστηκε μετά από πιέσεις των τουρκικών αρχών να στείλει επιστολή στους επαναστάτες προτρέποντάς τους να σταματήσουν των αγώνα για την απελευθέρωση της Κρήτης. Παράλληλα ο Μητροπολίτης και οι επίσκοποι είχαν αναγκασθεί από τον Σερίφ πασά να εκδώσουν «εγκυκλίους προκηρύξεις με αφορισμούς για τον λαό της επισκοπής τους και συμβουλές να είναι πιστοί στην οθωμανική βασιλεία»370. Η επιστολή του επισκόπου Καλλίνικου έφτασε στους επαναστάτες με τον διάκονο Αρτέμιο στον Μπρόσνιερο που ήταν η έδρα της διοίκησης των επαναστατών. Η απάντηση των επαναστατών ήταν αρνητική προς τις προτάσεις του Χασάν πασά. Οι επαναστάτες έστειλαν, μία ακόμα επιστολή στον επίσκοπο Καλλίνικο, του ανέφεραν τον σεβασμό τους και την κατανόηση τους για τις πιέσεις που δέχτηκε για να στείλει την συγκεκριμένη επιστολή. Πιθανότατα στις 12 Ιουλίου 1822 ο επίσκοπος Κυδωνίας και Αποκορώνου Καλλίνικος Σαρπάκης πέθανε από τα «φρικτα δεινά των φυλακίσεων και τελευταίον από το πάθος της ψυχής το οποίον τον εκλόνιζεν ότε υποχρεούτο υπό του τυρράνου να γράφη ακουσίως προς τους χριστιανούς τα ειρημένα»371. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο κατάταξε στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας τον επίσκοπο Κυδωνίας Καλλίνικο στις 21 Σεπτεμβρίου του 2000, μαζί με τους αρχιερείς της Κρήτης οι οποίοι σφαγιάσθηκαν από τους Τούρκους το 1821-1822 και η μνήμη τους εορτάζεται στις 23 Ιουνίου372.
-100-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου