Οι αποδέκτες της επιστολής χαρακτηρίζονται ως λογικοί άνθρωποι που κατανοούν δια της λογικότητάς τους τις γραφές257 «39… σε λογικούς ανθρώπους, που μπορούν να γνωρίζουν [δηλ. κατανοούν] τη Γραφή, 40 διότι γνωρίζω ότι αυτός ο οποίος γνωρίζει τη Γραφή, γνωρίζει τον Θεό, και αυτός ο οποίος γνωρίζει το Θεό, γνωρίζει την οικονομία Του [δηλαδή το σχέδιό Του], που πραγματοποιείται μέσα στα δημιουργήματά Του.» Στις άλλες μεταφράσεις η λογικότητα αποτελεί εργαλείο αυτογνωσίας και γνώσης του μυστηρίου της Θείας Οικονομίας. «39...σε λογικούς ανθρώπους, που μπορούν να γνωρίζουν τους εαυτούς τους 40 διότι γνωρίζω ότι αυτός ο οποίος γνωρίζει τον εαυτό του, γνωρίζει τον Θεό ….».
8- Παράκληση για το Άγιο Πύρ (41-46).
Επαναλαμβάνει ξανά ο Άγιος Αντώνιος το θέμα της αγάπης του προς τα τέκνα του, η οποία είναι «πνευματική» και όχι «σωματική» Γι’ αυτό το αραβικό κείμενο προσθέτει: «όπως είπα προηγουμένως». Στη συνέχεια αναφέρει: «43 Να γνωρίζετε με όλη την καρδιά σας ότι αυτός που παρακαλεί τον Θεό για χάρη σας να ρίξει [ο Θεός] μέσα στις καρδιές σας αυτό το πυρ, που έριξε ο Κύριός μας, ο Ιησούς στη γη 258». Το κείμενο εδώ δεν εύληπτο. Δεν είναι ξεκάθαρο ποιο είναι το υποκείμενο του ρήματος «παρακαλεί» Ποιόν αυτόν, που θέλει ο Άγιος από τα τέκνα του να τον γνωρίζουν, ο οποίος παρακαλεί τον Θεό να ρίξει το πυρ μέσα τους; Μήπως ο Άγιος Αντώνιος μιλάει για τον εαυτό του; Στις άλλες μεταφράσεις η έκφραση είναι πιο σαφής και αναφέρεται στους αγίους«43 Ας ετοιμαστείτε, διότι έχετε πρεσβυτέρους, που παρακαλούν τον Θεό για χάρη της σωτηρίας σας ώστε να ρίξει [ο Θεός] μέσα στις καρδιές σας το πυρ .…» 259. Το νόημα εδώ είναι φανερό, ο Άγιος μιλάει για την πρεσβεία των Αγίων για χάρη μας. Η αποδοχή του πυρός αυτού θα τους οδηγεί στη διάκριση μεταξύ του κακού και του καλού κτλ.
9- Η παραβολή των ναυτικών και ο χρόνος (47-48).
Αυτή είναι η μοναδική φορά, που παρουσιάζει ο Μ. Αντώνιος την διδασκαλία του με την μορφή της παραβολής, για να δώσει παραστατικά την σημασία της γνώσης του χρόνου: «στο καιρό της ισορροπίας του ανέμου, όλοι οι ναυτικοί καυχώνται με υπερηφάνεια [δηλ. δείχνουν τα ταλέντα τους], αλλά αν συμβαίνει και γίνει αλλαγή στην πορεία του άνεμου, τότε θα φανερωθεί η γνώση των καλών ναυτικών, 48 έτσι να συλλογιστείτε σ’ αυτό το χρόνο που βρισκόμαστε, πώς είναι;» Σκοπός του είναι από την παραβολή αυτή να δείξει ότι κατά την δοκιμασία αποκαλύπτεται ο αληθινός μοναχός. Διερωτάται δε ο Άγιος για το χρόνο που βρισκόμαστε «πώς είναι;» δηλ. ποιόν χρόνο ζούμε; Ο χρόνος της χαράς, της λύπης, της αμαρτίας ή της παρουσίας του Ιησού μέσα μας;
10- Η ασάφεια των λόγων και χαιρετισμός (49-51). Στην κατακλείδα της επιστολής ο Αντώνιος επαναλαμβάνει τον επίλογο της προηγούμενης Επιστολής με θέμα την ασάφεια των λόγων και τον ίδιο χαιρετισμό.
δ) Η Σύγκριση μεταξύ της Αραβικής μετάφρασης και της ελληνικής παράδοσης της Επιστολής
Φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο Άραβας μεταφραστής αποφεύγει τις φιλοσοφικές και γνωστικές αντιλήψεις σχετικά με την αυτογνωσία, οι οποίες είχαν μια βαθιά Αλεξανδρινή Παράδοση. Στην προσπάθειά του να προσφέρει εύληπτο κείμενο αφαιρεί τις εκφράσεις εκείνες, που αναφέρονται στην αυτογνωσία ενώ σε άλλες κάνει μικρές αλλαγές. Σε μία περίπτωση προσθέτει μία πρόταση για να δείξει την ασάφεια των λόγων. Το κοπτικό διασωζόμενο κείμενο Από την τελευταία παράγραφο της τρίτης Επιστολής μέχρι την πρώτη παράγραφο της πέμπτης Επιστολής θα προσπαθήσουμε να εκθέσουμε το περιεχόμενο του κοπτικού κειμένου σε σύγκριση με την Αραβική μετάφραση .
-102-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου