ΟΙ ΤΟΠΙΚΟΙ AΓΙΟΙ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ

ΟΙ ΤΟΠΙΚΟΙ AΓΙΟΙ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ, Ο ΒΙΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ, ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ 

 Μουτουλίδου Ευδοκία 

Η Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη εκτός του μεγαλείου του τριαδικού Θεού, προσκυνά και αγκαλιάζει όλες τις ανδρικές και γυναικείες μορφές που μετάλαβαν το θείο δώρο, έζησαν με αυτό και μαρτύρησαν εις το όνομα του Κυρίου. Στην Ελλάδα, οι Άγιοι και Αγίες της πίστης μας ουκ ολίγοι, καθώς και οι ναοί που τιμούν την μνήμη τους. Η Λέσβος αποτελεί έναν πνευματικό πνεύμονα όπου ο καθένας από εμάς του κοινούς θνητούς αντλεί την θεϊκή δύναμη για την αγαλλίαση της ψυχής και λαμβάνει και το θαύμα της χάρης του Θεού μέσω των αγίων του. Ο σκοπός της μεταπτυχιακής αυτής εργασίας είναι να προσφέρει μια ανθρωπινή καταγραφή στο θεάνθρωπο έργο των σημαντικότερων Αγίων της Λέσβου και ταυτόχρονα μία θεολογική ανασκόπηση του Βίου τους και της επιρροής που έχουν ακόμα και σήμερα στην πνευματική, πολιτιστική, εκπαιδευτική και κοινωνική πλευρά του νησιού.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ Η επιλογή του συγκεκριμένου θέματος αποτελεί προσωπική κατάθεση ψυχής και απύθμενης αγάπης προς τους θαυματουργούς Αγίους του ευλογημένου αυτού τόπου της Λέσβου. Θα ήθελα να αναφέρω συνοπτικά μέσα από την εργασία μου ότι η οικογένεια μου έχει ευεργετηθεί πολλάκις από τον θαυματουργό Άγιο Ραφαήλ μετά της συνοδείας Του. Η αφορμή για να γνωρίσω και να εξερευνήσω τις Μονές και την μεγάλη θεολογική ιστορία του νησιού ήταν μια καλοκαιρινή περίοδος (1995), όπου τυχαία αποφασίσαμε να επισκεφτούμε την Λέσβο χωρίς ουδέποτε να έχω ακούσει κάτι για το θρησκευτικό φρόνημα του νησιού. Καθ ’όλη τη διάρκεια των διακοπών βίωσα καταστάσεις και γεγονότα τα οποία προμήνυαν ότι αυτό το ταξίδι στάθηκε μόνο η αφετηρία για ένα μελλοντικό διακαή πόθο να βρίσκομαι κάθε καλοκαίρι σε αυτό τον τόπο. Θα εστιάσω μόνο στο πιο δυνατό σημείο το οποίο το έχω γράψει και στο τόμο των θαυμάτων της Μακαριστής Ηγούμενης Ευγενίας “Πνευματική Μητέρα όλου του κόσμου και δική μου, Ασπάζομαι την δεξιά σας και ζητώ ταπεινά την ευλογιά σας. Εύχομαι το γράμμα μου να σας βρει γερή και δυνατή να συνεχίζετε το θεάρεστο έργο σας. Θα ήθελα να σας αναφέρω ένα θαύμα που βίωσα από τους θαυματουργούς Αγίους Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη. Για αρκετά χρονιά υπέφερα από σπαστική εντερική κολίτιδα. Είχα πάει σε αρκετούς γιατρούς αλλά δυστυχώς ίαση καμία. Είχα υποστεί μια σειρά επίπονων εξετάσεων, οι οποίες έβγαιναν καθαρές, ωστόσο ο πόνος συνεχιζόταν ολοένα και πιο έντονα. Τότε ήταν που απελπισμένη ζήτησα την αέναη προσευχή σας. Μου βεβαιώσατε ότι θα προσευχηθείτε και το θαύμα των Αγίων δεν άργησε να γίνει. Ένα μεσημέρι καθώς κοιμόμουν ένιωσα έντονη την παρουσία των Αγίων μέσα στο δωμάτιο. Ήθελα να ανοίξω τα μάτια μου αλλά δεν μπορούσα. Ήταν λες και κάποιος τα είχε κολλήσει και δεν άνοιγαν αλλά άκουγα ομιλίες και σε μια στιγμή αισθάνθηκα την ευωδία θυμιατού. Δεν μπορούσα να καταλάβω, αν ήταν όνειρο ή πραγματικότητα. Αν  βρισκόμουν σε κατάσταση ύπνου ή ξύπνιου. Το μόνο που θυμάμαι, όταν τελικά κατάφερα να ανοίξω τα μάτια μου, ήταν ότι ένιωσα στο σημείο του πόνου λες και με διαπέρασε ρεύμα. Μόλις, συνειδητοποίησα τι είχε συμβεί έκανα τον σταυρό μου και αναφώνησα “θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις αυτού”. Έκτοτε δεν ξαναπόνεσα ποτέ και πέταξα ότι χάπια και θεραπείες μου είχαν δώσει οι γιατροί. Σας ευχαριστώ για την ολόθερμη προσευχή σας ,πνευματική μας Μητέρα. Εύχομαι να συνεχίσετε να προσεύχεστε για την ανθρωπότητα. Είστε μια άξια Ηγουμένη που τιμάτε με ταπεινότητα το μοναχικό σας Σχήμα και στέκεστε κοντά στον κάθε πονεμένο της γης.” Αυτό είναι ένα από τα πολλά που βίωσα το οποίο το έγραψα στη σειρά των βιβλίων των θαυμάτων(τόμος 57 σ. 25.) 2000. Πολλές φορές επισκέφτηκα τη Λέσβο και μίλησα με πολλούς σεβαστούς Πατέρες. Σε μια συνάντηση με την Μακαριστή Ηγουμένη Ευγενία που είχα μου χάρισε ένα βιβλίο το οποίο έχω ως αρωγό σε κάθε δύσβατη και άλυτη στιγμή της ζωής μου. Εκείνο το σημείο θα ήθελα να το αναφέρω στη παρούσα εργασία μου 

 “Αν σε χτυπά των θλίψεων το σφυρί και σε λαξεύει

 Και σε χτυπούν αλύπητα οι συμφορές κι οι πόνοι

Το άμορφο το μάρμαρο τον τεχνίτη του γυρεύει

 Που η κάθε του σφυριά τις ασχήμιες αλλοιώνει 

 Μη σε φοβίζει ,όσο κι αν πέφτουν οι σφυριές, 

 Ας σου λαξεύει το σφυρί προεξοχές και ασχήμιες,

 Του τεχνίτη το σκάλισμα δίνει πάντα ομορφιές

 Ποτέ οι θλίψεις στην ψυχή δε φέρνουν ζημιές”.

(Μη σε φοβίζει, ποίημα Ηγουμένη Ευγενία Κλειδαρά 

 Μετάφραση του Αλέξη Ηλιάδη, καθηγητής ιταλικής φιλολογίας) 

 Είναι αναρίθμητα όσα θα ήθελα να γράψω αλλά δεν θα ήθελα να περιαυτολογώ. Κλείνοντας τη συγκεκριμένη προσωπική αναφορά προς τους Αγίους και την Μακαριστή Ηγουμένη θα ήθελα να αναφέρω ακόμα μια φράση  της ,την οποία έχω συνοδοιπόρο στη ζωή μου «υπάρχουν πτώσεις που γίνονται αφετηρία για τις μεγαλύτερες ανατάσεις, πίστευε ολόψυχα και προχώρα με θάρρος».

ΜΕ

-10-