ΟΙ ΤΟΠΙΚΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ 17ο

 2.8 Αγία Μαρία Μαγδαληνή 

 Στον ελληνικό χώρο εντοπίζουμε πολλές και διάσπαρτες πληροφορίες για τη Μαρία Μαγδαληνή. Έχουν πραγματοποιηθεί αρκετές μελέτες και συζητήσεις προκειμένου να αποκατασταθεί το πρόσωπο της αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής. Ήταν αδιάσπαστα ενωμένη με τον αληθινό Θεό και αξιώθηκε να δει πρώτη την Ανάσταση του Κυρίου. Η ίδια, μάλιστα, θα μεταφέρει το φως της Ανάστασης και την λαμπρότητα της Θείας Χάρης σε όλη την οικουμένη. Υπήρξε πιστή και αφοσιωμένη μαθήτρια, διακόνισσα του Κυρίου και των Αποστόλων, ευαγγελίστρια της Ανάστασης και ισαπόστολος και κήρυκας της πίστεως. Επιπλέον, εάν εξετάσουμε τη βιβλική παράδοση θα διαπιστώσουμε ότι θα έπρεπε να ήταν στον κύκλο των μαθητριών ήδη από πολύ νωρίς. Εκδήλωσε έντονα την επιθυμία της να πλησιάσει την ομήγυρη των μαθητών του Ιησού, τον οποίο και ακολούθησε σαν μαθήτρια μέχρι την Σταύρωση Του. Οι Ευαγγελιστές για να τη διαχωρίσουν από τις υπόλοιπες μαθήτριες, που είχαν το ίδιο όνομα, της είχαν προσδώσει το προσωνύμιο της γενέτειράς της. Η Αγία Μαγδαληνή γεννήθηκε στα Μάγδαλα της Γαλιλαίας και από εκεί πήρε  και το όνομα της. Προερχόταν από ένδοξη και ευγενική οικογένεια. Σύμφωνα με το βιογράφο της Νικηφόρο Κάλλιστο Ξανθόπουλο δεν ήθελε να επιδοθεί στις συνήθεις ασχολίες των γυναικών της εποχής, αλλά διάλεξε να μάθει γράμματα και να σπουδάσει Περιφρόνησε όλα τα φθαρτά χωρίς να σκεφτεί ούτε τα πλούτη αλλά ούτε και την δόξα85. Η αληθινή της αφοσίωση και ο υπερβολικός ζήλος την έκαναν ιδιαίτερα ξεχωριστή. Ο διάβολος όμως τη φοβήθηκε λόγω της αγιότητας της και τη μίσησε λόγω της ενάρετης ζωής της. Την πολιόρκησε επίμονα και της έστειλε επτά πονηρά πνεύματα που την κυρίευσαν. Ο Θεοφάνης ο Κεραμεύς αναφέρει και επεξηγεί τη σημασία των επτά πονηρών πνευμάτων «αλλά να μην νομίση κανείς ότι η Μαρία είχε επτά δαίμονες. Αλλά όπως ακριβώς τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος ονομάζονται συνωνύμως επτά πνεύματα, καθώς ο μέγας Ησαΐας τα αρίθμησε: «Πνεύμα σοφίας και συνέσεως, πνεύμα βουλής, πνεύμα ισχύος και γνώσεως και ευσέβειας και φόβου Θεού». Έτσι αντιθέτως και οι ενέργειες των δαιμόνων λέγονται δαίμονες. η ακηδία, η φειδωλία, η απείθεια, ο φθόνος, το ψευδός, η απληστία και κάθε πάθος είναι συνώνυμον του δαίμονος που το εγέννησε. Όποιος, λοιπόν, είναι κυριευμένος από αυτά τα πάθη, κατέχεται από δαίμονες. Δεν ήταν λοιπόν καθόλου απίθανο και αδύνατο και η Μαρία η Μαγδαληνή να υποδουλώθηκε σε κάποια επτά πάθη, από τα οποία λυτρώθηκε και ύστερα έγινε μαθήτρια του Σωτήρος». Ο Κύριος, όμως, τη θεράπευσε και τη λύτρωσε από τα δεσμά του διαβόλου. 86 Η Μαρία Μαγδαληνή παρουσιάζεται ως μια δυνατή γυναίκα, χωρίς το αίσθημα του φόβου μιας πιθανής δίωξης, λόγω του ότι υπήρξε πιστή ακόλουθος του Χριστού. Η βιβλική παράδοση την παρουσιάζει ως έναν άνθρωπο που αφέθηκε ολοκληρωτικά στα χέρια του Σωτήρα Χριστού και της Βασιλείας Του. Οι Ευαγγελιστές την αναφέρουν πρώτη απ’ όλες τις μαθήτριες και οι εκκλησιαστικοί υμνογράφοι την εξυμνούν. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι Ευαγγελιστές (Ιωάννης, Μάρκος, Ματθαίος) αναφέρουν ότι η Μαρία  Μαγδαληνή είναι η βασική μάρτυρας του κενού τάφου του Ιησού. Οι τέσσερις Ευαγγελιστές την παρουσιάζουν ως την πρώτη από όλες τις Μυροφόρες. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης αναφέρει γι’ αυτήν ότι ξεκίνησε μόνη της μέσα στη νύχτα, για να φτάσει πρώτη στον τάφο (Ιω 20, 1). Από τα Ευαγγέλια γίνεται φανερό ότι πήγε πολλές φορές εκείνο το βράδυ του Σαββάτου στον Τάφο. Αρχικά πήγε με την Θεοτόκο (Μτ 28, 1-10), αργότερα με τις υπόλοιπες γυναίκες (Λκ 24, 1-10˙ Μκ 16, 1-8) και πήγε ακόμα μια φορά με τους Αποστόλους Πέτρο και Ιωάννη (Ιω. 20, 1-10). Μετά την Ανάσταση παρέμεινε στα Ιεροσόλυμα, όπου επιδόθηκε σε σπουδαίο φιλανθρωπικό έργο μαζί με την Θεοτόκο, μοιράζοντας τα πλούτη στους φτωχούς. Ξεκινάει μια μακρινή οδοιπορία, νικάει κάθε εμπόδιο και δυσκολία και όλα αυτά μέσα από ένα τεράστιο έργο. Συνέχισε την κατήχησή της στην Ιταλία και τη Γαλλία, χωρίς ωστόσο να περιοριστεί η δράση της σε αυτές τις χώρες. Το αποστολικό της έργο συνεχίστηκε στην Αίγυπτο, τη Φοινίκη, τη Συρία και την Παμφυλία. Φυσικά σε αυτές τις χώρες δίδασκε και κήρυττε το Ευαγγέλιο και το μήνυμα της Ανάστασης. Στα Ιεροσόλυμα, ωστόσο, έμεινε για μικρό σχετικά διάστημα μέχρι την κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Σύμφωνα με την παράδοση επανήλθε στην Παλαιστίνη και μετέβη στην Έφεσο όπου συναντήθηκε με τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο. Εκεί συνέδραμε στην διάδοση του κηρύγματος του Ιωάννη, στις θλίψεις του, στη φυλάκισή του και σε όλα τα δεινά του87.

-58-