28 Σεπτεμβρίου, 2018

Ἀφετηρία γιὰ νέο, δημιουργικὸ ξεκίνημα



   Ἀπελπισία, ἀπόγνωση, ἀποθάρρυνση.
Λέξεις ποὺ ὅλο καὶ πιὸ πολὺ
 ἀκούγονται τὰ τελευταῖα χρόνια.
Ἀφορμὲς πολλὲς ἀπὸ τὴν καθημερινὴ
σκληρὴ πραγματικότητα ὁδηγοῦν στὴν
ἀπογοήτευση, ἀνάλογα καὶ μὲ τὴν ἡλικία
καὶ τὸν χαρακτήρα τοῦ ἀνθρώπου. Διότι
ἀπὸ τὴ νεανικὴ ἡλικία καὶ μέχρι τὰ βαθιὰ
γεράματα ἔρχονται στιγμὲς ποὺ πιέζεται
κανεὶς ἀσφυκτικὰ κάτω ἀπὸ τὸ βάρος
τῶν πολλῶν προβλημάτων. Συνήθως
μὲ κάποια ἀποτυχία στὶς ἐξετάσεις ὁ νέ-
ος, μὲ ἀπόλυση ἀπὸ τὴν ἐργασία ὁ ὥρι-
μος στὴν ἡλικία, μὲ μείωση τοῦ μισθοῦ
ὁ ἐργαζόμενος οἰκογενειάρχης, τῆς συν-
τάξεως ὁ ἡλικιωμένος, μὲ τὸ ναυάγιο τῆς
οἰκογένειας τὰ παιδιά, μὲ τὴ μοναξιὰ οἱ
γέροντες κ.τ.λ.
Τὰ προβλήματα πολλὰ καὶ ἀνθρωπί-
νως τὶς περισσότερες φορὲς δυσεπίλυτα
ὑψώνονται μπροστά μας σὰν ἀξεπέρα-
στα φράγματα. Διαψεύδουν τὶς ἐλπίδες
μας, κονιορτοποιοῦν τὰ σχέδια ποὺ κά-
ναμε γιὰ τὴ ζωή μας. Σκοτώνουν καὶ κα-
ταβαραθρώνουν μέσα μας τὰ ὄνειρά μας.
Σ᾿ αὐτὲς τὶς δύσκολες ὧρες δριμὺς πό-
νος κατασφάζει τὰ σωθικά μας, ἀποδιορ-
γανώνει καὶ ἀποδυναμώνει τὴν ψυχική
μας ἀντίσταση καὶ μᾶς ἀφήνει σὲ ἔσχατη
ἀπελπισία. Ἡ ψυχὴ ἀπομένει χωρὶς φῶς
καὶ φωτεινὴ ἐλπίδα.
Ὅμως ὑπάρχει διέξοδος γιὰ τὸν πιστὸ
Χριστιανὸ στὶς βαριὰ ἀνταριασμένες αὐ-
τὲς ὧρες ποὺ καλύπτουν τὸν ὁρίζοντα
τῆς ζωῆς μας. Οἱ δυσκολίες καὶ οἱ ἀποτυ-
χίες μας μποροῦν νὰ γίνουν ἀφετηρία γιὰ
ἕνα νέο, δημιουργικὸ ξεκίνημα. Γιὰ ἕνα
πέρασμα ἀπ᾿ τὴν ἀπελπισία στὴ φωτεινὴ
ἐλπίδα, στὴ σθεναρὴ ἀπόφαση γιὰ ἐπι-
τυχημένη καὶ δημιουργικὴ ἀντιμετώπιση
αὐτῶν τῶν καθημερινῶν δυσκολιῶν.
Μέσα στὴν Ἁγία Γραφὴ μελετοῦμε ἀρ-
κετὲς τέτοιες περιπτώσεις ἀποτυχιῶν
ποὺ κατέληξαν σὲ μέγιστη ἐπιτυχία. Νά,
γιὰ παράδειγμα ὁ ἀπόστολος Πέτρος.
Ὅλη τὴ νύχτα πνιγμένος στὸν ἱδρώτα καὶ
μουσκεμένος ἀπὸ τὸ κύμα τῆς θάλασσας
προσπαθεῖ κάτι νὰ ψαρέψει, ἐπιστρέφει
ὅμως τὸ πρωὶ ἄπρακτος. Ὁ κόπος του
φάνηκε πὼς πῆγε χαμένος. Τὰ δίχτυα
ἄδεια. Δικαιολογημένη ἡ ἀπελπισία του
καὶ τὸ σφίξιμο τῆς καρδιᾶς.
Καὶ τότε, σὲ προχωρημένη ὥρα τῆς
ἡμέρας πλέον, ποὺ εἶναι ἀκατάλληλη
γιὰ ψάρεμα, παίρνει ἐντολὴ ἀπὸ τὸν Κύ-
ριο νὰ ρίξει καὶ πάλι τὰ δίχτυα γιὰ ψάρε-
μα (βλ. Λουκ. ε΄ 5). Ἡ πολύχρονη ἐμπει-
ρία του τοῦ λέει ὅτι, ἐφόσον δὲν ἔπιασε
ψάρια τὴ νύχτα, δὲν πρόκειται νὰ κάνει
τίποτε στὸ φῶς τῆς ἡμέρας. Ἐφ᾿ ὅσον
ὅμως τὸ λὲς Ἐσύ, θὰ τὸ κάνω, λέει στὸν
Κύριο. «Ἐπὶ τῷ ρήματί σου χαλάσω τὸ
δίκτυον». Ποιὸ ἦταν τὸ ἀποτέλεσμα; Τὰ
δίχτυα γέμισαν ἀπὸ ψάρια, κινδύνευαν
νὰ σπάσουν. «Διερρήγνυτο τὸ δίκτυον
αὐτῶν». Καὶ τὸ μέγιστο ἀποτέλεσμα: Ὁ
Πέτρος συγκλονίζεται, γεμίζει θαυμασμὸ
καὶ φόβο. Τότε ὁ Κύριος τὸν καλεῖ κοντά
Του. Τὸν καλεῖ νὰ γίνει ψαρὰς ἀνθρώπων·
«μὴ φοβοῦ· ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ
ζωγρῶν» (Λουκ. ε΄ 10)· ἀπὸ ἐδῶ καὶ στὸ
ἑξῆς θὰ ψαρεύεις ἀνθρώπους, τοῦ λέει.
Καὶ ὁ Πέτρος ἐγκαταλείπει τὸ ψάρεμα· γί-
νεται Μαθητὴς τοῦ Κυρίου καὶ Ἀπόστο-
λος. Ἡ ζωή του ἄλλαξε ριζικά.
Ἑπομένως στὶς δύσκολες ὧρες τῆς
στενοχώριας καὶ τῆς θλίψεως μὲ θερμὴ
προσευχὴ νὰ καταφεύγουμε πρὸς τὸν
Ἐσταυρωμένο Σωτήρα καὶ Λυτρωτή
μας, τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. Εἶναι Πάν-
σοφος, Παντοδύναμος καὶ Πανάγαθος.
Γνωρίζει Ἐκεῖνος με τὴν πανσοφία Του νὰ βρίσκει λύσεις ἐκεῖ ποὺ ἐμεῖς δυσκολευόμαστε. Θὰ μᾶς φωτίζει, θὰ μᾶς ζωογονεῖ, θὰ μᾶς ἐνδυναμώνει μὲ τὸν θεῖο Του
λόγο. Θὰ διαλύει τὶς μελαγχολίες μας καὶ τὶς ἀπογοητευτικὲς σκέψεις. Θὰ διανοίγει φωτεινοὺς ὁρίζοντες  στὸ νοῦ μας. Θὰ καταυγάζει τὴ διάνοιά μας καὶ θὰ ἐνισχύει τὴ θέλησή μας μὲ τὰ ἱερὰ τῆς Ἐκκλησίας Μυστήρια. Πρακτικότερα νὰ γνωρίζουμε ὅτι στὶς ὧρες τοῦ ψυχικοῦ πνιγμοῦ ἰδιαίτερα ἡ χρήση τοῦ Ψαλτηρίου, ἀλλὰ καὶ τῶν Παρακλήσεων πρὸς τὴν Ὑπεραγία
Θεοτόκο καὶ τοὺς Ἁγίους μας ἐλαφρύνουν τὸν ψυχικό μας πόνο. Πρέπει νὰ καταλάβουμε ὅτι ὁ ἀποκλειστικὸς στηριγμὸς μόνο στὸν ἑαυτό μας, στὶς δυνάμεις  μας τὶς σωματικὲς καὶ διανοητικές, ἡ αὐτοπεποίθηση, εἶναι καύσιμο ποὺ δὲν ἐπαρκεῖ γιὰ τὸ ἐπίπονο ταξίδι  τῆς ζωῆς.
Οἱ πιστοὶ ὀφείλουμε νὰ διώχνουμε μακριὰ τὴν ἀπελπισία καὶ τὴν ἀπόγνωση, ὁτιδήποτε κι ἂν μᾶς συμβαίνει. Μὲ τὴν πίστη πρὸς τὸν παντοδύναμο Κύριό μας  καὶ τὴν ὑπακοή μας στὸ ἅγιο θέλημά Του νὰ προχωροῦμε μὲ φωτεινὴ ἐλπίδα ὅτι κάτι καλύτερο θὰ φέρει  ὁ Θεὸς στὴ ζωή μας μέσα ἀπὸ τὶς δυσκολίες καὶ τὰ προβλήματα. Γι᾿ αὐτὸ ἀπὸ τὴ λέξη «ἀδύνατο» νὰ ἀφαιρέσουμε τὸ «ἀ». Νὰ παραμείνει ἡ λέξη «δυνατόν».
Ὅπως τὸ εἶπε ὁ μέγας ἀπόστολος Παῦλος: «Πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντί με Χριστῷ»· ὅλα τὰ κατορθώνω μὲ τὴ δύναμη ποὺ μοῦ δίνει ἡ κοινωνία καὶ  ἡ σχέση μου μὲ τὸν Χριστό (Φιλιπ. δ΄ 13). Ἑπομένως  πρέπει νὰ ἔχουμε πλήρη πεποίθηση ὅτι οἱ δύσκολες ὧρες θὰ γίνονται μὲ τὴ Χάρη τοῦ Χριστοῦ ἀφετηρία γιὰ ἕνα νέο, δημιουργικὸ ξεκίνημα στὴ ζωή μας.
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ''Ο ΣΩΤΗΡ''2162

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου