Παρακατω μεταφερουμε μια παλαια ειδηση για μια ηρωικη μορφη του Μακεδονικου Αγωνα. Ο εθνομαρτυρας Ιωαννης Πιτσιουλας ηταν απο την Ναυπακτο και θυσιασθηκε στην Γουμενισσα -Παιονιας-Κιλκις την περιοδο του Μακεδονικου Αγωνα.
''Την Κυριακή 14 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση για τον εθνομάρτυρα Ναυπάκτιο δάσκαλο Ιωάννη Πίτσιουλα, ο οποίος θυσιάστηκε στην Γουμένισσα το 1904, στα πλαίσια του μακεδονικού αγώνα.
Την εκδήλωση διοργάνωσαν οι Σύλλογοι Γουμενισσιωτών Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με τον Δήμο Ναυπάκτου και τους Συλλόγους Παιόνων Γουμενίσσης και Αθηνών.
Η εκδήλωση άρχισε με αρχιερατικό μνημόσυνο στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Δημητρίου Ναυπάκτου. Στην συνέχεια οι τιμώντες την μνήμη του εθνομάρτυρος κατευθύνθηκαν στην Παπαχαραλάμπειο Αίθουσα, όπου, μετά τους χαιρετισμούς των Δημάρχων Γουμενίσσης και Ναυπάκτου, εκφώνησε εισαγωγική ομιλία ο Δημοτικός Σύμβουλος και Δάσκαλος κ. Θωμάς Παναγιωτόπουλος, και την κεντρική ομιλία ο κ. Ίντος, Σχολικός Σύμβουλος της Επαρχίας Παιονίας. Το πρόγραμμα περιελάμβανε ακόμη αφήγηση λογοτεχνικού έργου που αναφερόταν στο μαρτύριο του Ιωάννη Πίτσιουλα, ανταλλαγή δώρων και παραδοσιακούς χορούς της Γουμένισσας. Την εκδήλωση χαιρέτισε ο Σεβασμιώτατος, ο οποίος μίλησε για τις αναμνήσεις του από την γη της Μακεδονίας, όπου είχε έλθει σε επαφή με τις ιστορικές ηρωϊκες αναμνήσεις του Μακεδονικού Αγώνα, και ζήτησε από τους Γουμενισσιώτες να μεταβιβάσουν τους αδελφικούς ασπασμούς του στον Μητροπολίτη τους Σεβ. Δημήτριο.
Η όλη εκδήλωση ήταν μια πολύ ωφέλιμη και αναγκαία υπενθύμιση της νεανικής, αγνής και ηρωϊκής, προσωπικότητας του Ναυπάκτιου δάσκαλου, που θυσιάστηκε για την Μακεδονία, στην αρχή του ένοπλου Μακεδονικού Αγώνος. Ο Ιωάννης Πίτσιουλας, στην ηλικία των 23 ετών, αποφάσισε να εργαστή ως δάσκαλος σε ελληνικό σχολείο της Μακεδονίας, η οποία ήταν υπό τουρκική κατοχή, και την εποφθαλμιούσαν οι Σλαύοι και κυρίως οι Βούλγαροι. Οι ωμότητες των Βούλγαρων Εξαρχικών εναντίον των Πατριαρχικών (Ορθοδόξων - Ελλήνων) είχαν πάρει μεγάλες διαστάσεις, σε συνδυασμό με την ύπουλη προπαγάνδα τους. Ο νέος δάσκαλος, αφού πήρε τον διορισμό του και οδηγίες από τον Έλληνα Πρόξενο στην Θεσσαλονίκη, Λάμπρο Κορομηλά, ξεκίνησε για την Γουμένισσα, όπου θα δίδασκε, και στην οποία, όμως, δεν έφτασε ποτέ, αφού έπεσε σε ενέδρα των Βουλγάρων Κομιτατζήδων, και έπειτα από τριήμερα μαρτύρια, οδηγήθηκε στην αγχόνη. “Και ο Ιωάννης φωνάζοντας “Ζήτω η Ελλάς” και τραγουδώντας τον εθνικό μας ύμνο, άφησε την τελευταία του πνοή, εκεί στο μεγάλο πλατάνι, πάνω στην γέφυρα, που σώζεται ακόμα, για να θυμίζη, μαζί με το μνημείο που φτιάχθηκε αργότερα, την μαρτυρική θυσία ενός νεαρού εθνομάρτυρα”.
.
“Ο δάσκαλος Ιωάννης Πίτσουλας από την Ναύπακτο μπορεί να μην πρόλαβε να προσφέρη στα Ελληνόπουλα της Γουμένισσας και στον Μακεδονικό Αγώνα αυτά που γεμάτος ενθουσιασμό και φλόγα ήθελε να προσφέρη. Μπορεί να μην πρόλαβε να δη την γη των Μακεδόνων λεύτερη και ενωμένη με την υπόλοιπη Ελλάδα, όπως ήταν το όνειρό του. Με την μαρτυρική όμως θυσία του προσέφερε πολλά περισσότερα. Δυνάμωσε τις ψυχές των Ελλήνων Μακεδόνων, έκανε τις καρδιές των μικρών μαθητών να φουντώσουν από την φλόγα της λευτεριάς, όπλισε τα όπλα ηρωϊκών Μακεδονομάχων, που συνέχισαν με μεγαλύτερη πίστη τον Αγώνα για την λευτεριά της Μακεδονίας” (από το διήγημα “Η θυσία του δασκάλου” του συγγραφέα Νικηφόρου - Βύρωνος Καμπά, ο οποίος ήταν παρών στην εκδήλωση).
Αξίζουν συγχαρητήρια και ένα μεγάλο ευχαριστώ στους παράγοντες της σεμνής συγκινητικής εκδήλωσης για τα όσα μας θύμισαν και μας δίδαξαν, αλλά και για το γεγονός ότι συντελούν στην σύσφιξη των δεσμών και των σχέσεων της Ναυπάκτου με την ακριτική Γουμένισσα.''
http://www.parembasis.gr/index.php/el/menu-teyxos-46/3592-1999-46-16
''Την Κυριακή 14 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση για τον εθνομάρτυρα Ναυπάκτιο δάσκαλο Ιωάννη Πίτσιουλα, ο οποίος θυσιάστηκε στην Γουμένισσα το 1904, στα πλαίσια του μακεδονικού αγώνα.
Την εκδήλωση διοργάνωσαν οι Σύλλογοι Γουμενισσιωτών Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με τον Δήμο Ναυπάκτου και τους Συλλόγους Παιόνων Γουμενίσσης και Αθηνών.
Η εκδήλωση άρχισε με αρχιερατικό μνημόσυνο στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Δημητρίου Ναυπάκτου. Στην συνέχεια οι τιμώντες την μνήμη του εθνομάρτυρος κατευθύνθηκαν στην Παπαχαραλάμπειο Αίθουσα, όπου, μετά τους χαιρετισμούς των Δημάρχων Γουμενίσσης και Ναυπάκτου, εκφώνησε εισαγωγική ομιλία ο Δημοτικός Σύμβουλος και Δάσκαλος κ. Θωμάς Παναγιωτόπουλος, και την κεντρική ομιλία ο κ. Ίντος, Σχολικός Σύμβουλος της Επαρχίας Παιονίας. Το πρόγραμμα περιελάμβανε ακόμη αφήγηση λογοτεχνικού έργου που αναφερόταν στο μαρτύριο του Ιωάννη Πίτσιουλα, ανταλλαγή δώρων και παραδοσιακούς χορούς της Γουμένισσας. Την εκδήλωση χαιρέτισε ο Σεβασμιώτατος, ο οποίος μίλησε για τις αναμνήσεις του από την γη της Μακεδονίας, όπου είχε έλθει σε επαφή με τις ιστορικές ηρωϊκες αναμνήσεις του Μακεδονικού Αγώνα, και ζήτησε από τους Γουμενισσιώτες να μεταβιβάσουν τους αδελφικούς ασπασμούς του στον Μητροπολίτη τους Σεβ. Δημήτριο.
Η όλη εκδήλωση ήταν μια πολύ ωφέλιμη και αναγκαία υπενθύμιση της νεανικής, αγνής και ηρωϊκής, προσωπικότητας του Ναυπάκτιου δάσκαλου, που θυσιάστηκε για την Μακεδονία, στην αρχή του ένοπλου Μακεδονικού Αγώνος. Ο Ιωάννης Πίτσιουλας, στην ηλικία των 23 ετών, αποφάσισε να εργαστή ως δάσκαλος σε ελληνικό σχολείο της Μακεδονίας, η οποία ήταν υπό τουρκική κατοχή, και την εποφθαλμιούσαν οι Σλαύοι και κυρίως οι Βούλγαροι. Οι ωμότητες των Βούλγαρων Εξαρχικών εναντίον των Πατριαρχικών (Ορθοδόξων - Ελλήνων) είχαν πάρει μεγάλες διαστάσεις, σε συνδυασμό με την ύπουλη προπαγάνδα τους. Ο νέος δάσκαλος, αφού πήρε τον διορισμό του και οδηγίες από τον Έλληνα Πρόξενο στην Θεσσαλονίκη, Λάμπρο Κορομηλά, ξεκίνησε για την Γουμένισσα, όπου θα δίδασκε, και στην οποία, όμως, δεν έφτασε ποτέ, αφού έπεσε σε ενέδρα των Βουλγάρων Κομιτατζήδων, και έπειτα από τριήμερα μαρτύρια, οδηγήθηκε στην αγχόνη. “Και ο Ιωάννης φωνάζοντας “Ζήτω η Ελλάς” και τραγουδώντας τον εθνικό μας ύμνο, άφησε την τελευταία του πνοή, εκεί στο μεγάλο πλατάνι, πάνω στην γέφυρα, που σώζεται ακόμα, για να θυμίζη, μαζί με το μνημείο που φτιάχθηκε αργότερα, την μαρτυρική θυσία ενός νεαρού εθνομάρτυρα”.
.
“Ο δάσκαλος Ιωάννης Πίτσουλας από την Ναύπακτο μπορεί να μην πρόλαβε να προσφέρη στα Ελληνόπουλα της Γουμένισσας και στον Μακεδονικό Αγώνα αυτά που γεμάτος ενθουσιασμό και φλόγα ήθελε να προσφέρη. Μπορεί να μην πρόλαβε να δη την γη των Μακεδόνων λεύτερη και ενωμένη με την υπόλοιπη Ελλάδα, όπως ήταν το όνειρό του. Με την μαρτυρική όμως θυσία του προσέφερε πολλά περισσότερα. Δυνάμωσε τις ψυχές των Ελλήνων Μακεδόνων, έκανε τις καρδιές των μικρών μαθητών να φουντώσουν από την φλόγα της λευτεριάς, όπλισε τα όπλα ηρωϊκών Μακεδονομάχων, που συνέχισαν με μεγαλύτερη πίστη τον Αγώνα για την λευτεριά της Μακεδονίας” (από το διήγημα “Η θυσία του δασκάλου” του συγγραφέα Νικηφόρου - Βύρωνος Καμπά, ο οποίος ήταν παρών στην εκδήλωση).
Αξίζουν συγχαρητήρια και ένα μεγάλο ευχαριστώ στους παράγοντες της σεμνής συγκινητικής εκδήλωσης για τα όσα μας θύμισαν και μας δίδαξαν, αλλά και για το γεγονός ότι συντελούν στην σύσφιξη των δεσμών και των σχέσεων της Ναυπάκτου με την ακριτική Γουμένισσα.''
http://www.parembasis.gr/index.php/el/menu-teyxos-46/3592-1999-46-16
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου