Στὶς 14 Ὀκτωβρίου ἡ ἁγία μας Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία συνεορτάζει τέσσερις συναθλητές -μάρτυρες τῶν πρωτοχριστιανικῶν χρόνων, ποὺ
μαρτύρησαν στὸ Μιλάνο
τὴν ἐποχὴ τοῦ σκληροῦ διώκτη Νέρωνα.
Ὁ Ναζάριος γεννήθηκε στὴ Ρώμη τὸ 60 μ.Χ. περίπου ἀπὸ γονεῖς λιβυκῆς
καταγωγῆς, τὸν Ἀφρικανὸ καὶ τὴν Περπέτουα, πολὺ πλούσιους ἀλλὰ καὶ πολὺ ἐνάρετους πιστοὺς ποὺ
εἶχαν κατηχηθεῖ καὶ βαπτισθεῖ ἀπὸ τὸν ἀπόστολο Πέτρο. Τὸν Ναζάριο εἶχε
βαπτίσει ὁ πρῶτος Ἐπίσκοπος Ρώμης,
ὁ Λίνος.
Καθὼς προχωροῦσε στὴν ἡλικία ὁ
μικρὸς Ναζάριος, ὅλο καὶ περισσότερο
ἀγαποῦσε τὸν Κύριο. Εἶχε ζῆλο γιὰ τὴν
ἐφαρμογὴ τοῦ Εὐαγγελίου καὶ δίψα γιὰ
νὰ γνωρίσουν καὶ ἄλλοι τὸν Χριστό!
Σύντομα ἔμεινε ὀρφανὸς ἀπὸ γονεῖς.
Ὁ πλοῦτος ὁ τεράστιος ποὺ κληρονόμη-
σε δὲν τὸν θάμπωσε. Σὲ ἡλικία 20 ἐτῶν
πούλησε τὴν πατρική του περιουσία
(κτήματα κλπ.) καὶ ἄρχισε περιοδεία ἱε-
ραποστολῆς στὴν εὐρύτερη περιοχὴ τῆς Ἰταλίας.
Ὅπου συναντοῦσε πτωχοὺς καὶ στερημένους, ἐκεῖ σκόρπιζε γενναιόδωρα τὶς ἐλεημοσύνες του. Σὲ ὅλους εὐαγγελιζόταν τὰ νάματα
τῆς σωτηρίας. Ὁ Ἰησοῦς
Χριστὸς μὲ τὸ φλογερὸ κήρυγμα τοῦ Ναζαρίου κατακτοῦσε ψυχές. Ἔκανε
ἀλλοιώσεις ἅγιες καὶ ἱερές.
Πολλοὶ ἦταν οἱ εἰδωλολάτρες ποὺ ἄφηναν τὰ ψεύτικα εἴδωλα καὶ βαπτίζονταν.
Μετὰ ἀπὸ 10 χρόνια περιοδείας ὁ Ναζάριος ἔφθασε στὴν Πλακεντία (σημ.
Πιατσέντζα) τῆς Ἰταλίας. Ἐκεῖ πληροφορήθηκε ὅτι στὴ φυλακὴ βρί-
σκονταν δύο θεοφιλεῖς καὶ γενναῖες ψυ-
χές, ὁ Γερβάσιος καὶ ὁ Προτάσιος. Εἶχαν
ἐγκλεισθεῖ μὲ διαταγὴ τοῦ Ἀνουλλίου
ἐξαιτίας τῆς πλούσιας ἱεραποστολικῆς
καὶ θαυματουργικῆς δράσεώς τους.
Ὁ Ναζάριος γνωρίσθηκε μὲ τοὺς δύο
αὐτοὺς ἁγνοὺς μαθητὲς τοῦ Κυρίου.
Συνδέθηκε μαζί τους μὲ δυνατὴ φιλία καὶ συμφώνησαν ὅλοι νὰ μείνουν «πιστοὶ ἄχρι θανάτου» στὸ δρόμο τῆς μαρτυρίας τῆς πίστεως.
Ἡ ἄφιξη τοῦ Ναζαρίου ἔγινε αἰσθητὴ
στοὺς κρατικοὺς φορεῖς. Ὁ ἔπαρχος
Ἀνούλλιος τὸν κάλεσε καὶ τὸν φοβέρισε
μὲ ἀπειλές. Καὶ ἐπειδὴ τὶς περιφρόνησε,
διέταξε νὰ τὸν χτυπήσουν καὶ νὰ τὸν μαστιγώσουν, καὶ μετὰ νὰ τὸν ἀπελάσουν ὡς ἀνεπιθύμητο. Ὁ Ναζάριος τὰ δέχθηκε ὅλα μὲ ἀταραξία καὶ εἰρήνη ψυχῆς.
«Ὅ,τι ἐπιτρέπει ὁ Θεός, εἶναι τὸ ὡραιό-
τερο γιὰ τὴ ζωή μας», εἶπε.
Ἔτσι ἔφθασε στὴ Γαλλία στὸ Κίμελιν
(Σιμιέζ). Καὶ ἐδῶ ὁ Ναζάριος μὲ τὸ κή-
ρυγμά του προκάλεσε νέο ἱερὸ συναγερμὸ καὶ συγκίνηση γιὰ τὸν Χριστὸ στὶς ψυχὲς τῶν Γάλλων. Πλῆθος κόσμου μὲ ἐνθουσιασμὸ ἀποδεχόταν σὲ λίγο ἐλεύθερα τὴ χριστιανικὴ πίστη!
Μιὰ μάννα μάλιστα μὲ τὸ μικρὸ παι-
δί της ἔτρεξε καὶ ἦρθε συγκινημένη
μπροστὰ στὸν Ναζάριο καὶ τοῦ εἶπε:
«Σοῦ παραδίδω τὸ παιδί μου! Ἂς εἶναι
κοντά σου γιὰ πάντα. Ὅπου κι ἂν εἶσαι,
κι αὐτὸ μαζί σου νά ’ναι. Καὶ ν’ ἀξιωθεῖ
μαζί σου ν’ ἀπολαύσει τὴν οὐράνια χαρὰ
καὶ ἀγαλλίαση».
Ὁ Ναζάριος δέχθηκε καὶ κράτησε τὸ
παιδί. Καὶ τὸ βάπτισε. Καὶ τοῦ ἔδωσε τὸ
ὄνομα Κέλσιος. Ἀπὸ τότε τὸν ἀκολου-
θοῦσε ὁ μικρὸς κοντά του, πιστὸς ἱερα-
πόστολος.
Ο μικρὸς Κέλσιος ἀπολάμβανε μαζὶ μὲ τὸν Ναζάριο τὶς χαρὲς ἀλλὰ καὶ τοὺς κόπους καὶ τὶς θυσίες γιὰ τὴ
διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου στὶς περιοχὲς
τῆς Γαλατίας.
Τί εὐλογία ἀλλὰ καὶ τί ἐμπειρία ἦταν
αὐτὴ γιὰ τὸ μικρὸ παιδί!
Σὲ λίγο ὅμως θὰ γευόταν καὶ μιὰ ἄλλη
δυνατὴ ἐμπειρία, τὴν ἐμπειρία τῆς ὁμο-
λογίας μπροστὰ στὸ Κριτήριο. Καὶ τοῦ
μαρτυρίου.
Ὁ ἡγεμόνας τῆς περιοχῆς Δεινόβα-
ος ἄκουσε γιὰ τὶς κατακτήσεις τῆς νέας
θρησκείας καὶ κάλεσε τὸν Ναζάριο καὶ
τὸν ρώτησε ἤρεμα:
–Ποιὸς εἶσαι; Καὶ τί πρεσβεύεις;
Καὶ ὁ πιστὸς τοῦ Κυρίου δοῦλος ὁμο-
λόγησε ἤρεμα:
–Στὸ γένος εἶμαι Ρωμαῖος! Ὅμως ζῶ
καὶ πολιτεύομαι ὡς χριστιανὸς καὶ λα-
τρεύω τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ τὸν Ἐσταυρω-
μένο.
Κατόπιν ὁ κριτὴς στρέφεται στὸ μικρὸ
παιδί, τὸ τραντάζει, τὸ δέρνει ἄσπλα-
χνα καὶ τὸ προκαλεῖ νὰ μιλήσει. Καὶ ἐκεῖνο ἤρεμο καὶ σταθερὰ ἀποκρίνεται:
–Ὁ Θεὸς τῶν Χριστιανῶν ποὺ λα-
τρεύω καὶ προσκυνῶ εἶναι Δικαιοκρί-
της καὶ θὰ σὲ κρίνει, ἄδικε δικαστή.
Ὁ Δεινόβαος διέταξε ἀμέσως τὴ φυ-
λάκιση καὶ τῶν δύο. Πρὶν προλάβει ὅμως νὰ ὁλοκληρώσει τὸ σχέδιο τῆς
ἐξοντώσεώς τους, μὲ τὴ μεσολάβηση
μιᾶς ἐπιφανοῦς κυρίας τῆς πόλεως
ποὺ εἶδε ἐφιαλτικὰ ὄνειρα ἀπ’ αὐτούς,
τοὺς ἐλευθέρωσε.
Ἔτσι ὁ Ναζάριος μὲ τὸν πιστό του μικρὸ μαθητὴ Κέλσιο ἔφυγαν μὲ χαρὰ χωρὶς νὰ κατακρίνουν τοὺς ἐχθρούς τους,
γιὰ νὰ συνεχίσουν ἀπερίσπαστα τὸ ἔργο τους. Ἀπ’ ἐκεῖ ἔφτασαν στὰ Τρέβηρα
(Τριέρ). Καὶ ἐδῶ ὑπῆρξε νέος συναγερμὸς σωτηρίας. Οἱ ἄνθρωποι ἐγκατέλειψαν τὶς εἰδωλολατρικές τους συνήθειες καὶ πίστεψαν καὶ βαπτίσθηκαν στὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἀλλὰ καὶ ἐδῶ ὁ φθονερὸς διάβολος
πολέμησε τοὺς δύο ἄφοβους ἱεραπο-
στόλους. Γιατὶ μὲ ἐντολὴ τοῦ Νέρωνος
συνελήφθησαν καὶ ὁδηγήθηκαν στὴ
Ρώμη γιὰ ἀνάκριση. Στὴ συνέχεια τοὺς
ἔριξαν σὲ μιὰ λίμνη. Ἀλλὰ ὁ πανάγαθος
Κύριος θαυματουργικὰ ἔσωσε καὶ πάλι
τοὺς ἀγαπητούς του δούλους...
Σὲ λίγες ἡμέρες ὁ Ναζάριος μὲ τὸν
Κέλσιο ἔφθασαν στὸ Μιλάνο. Ἐδῶ ὁ
Κύριος θὰ τοὺς καλοῦσε νὰ μαρτυρή-
σουν γιὰ τὴν ἀγάπη του. Ἐδῶ βρισκό-
ταν καὶ ὁ Προτάσιος καὶ ὁ Γερβάσιος, ποὺ συνέπεσε τότε νὰ ἑτοιμάζονται καὶ
αὐτοὶ γιὰ τὸ μαρτύριο.
Ἦταν ἀπερίγραπτη ἡ χαρὰ τῆς συναντήσεως ὅλων μετὰ ἀπὸ χρόνια. Τρεῖς ὥριμοι ἄνδρες καὶ ἕνα δεκάχρονο παιδί, ὁ Κέλσιος, δήλωσαν γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ ὅτι θὰ παραμείνουν «πιστοὶ ἄχρι θανάτου» στὸν Κύριο Ἰησοῦ. Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἐνίσχυσε καὶ τοὺς τέσσερις. Στὸν τόπο τοῦ μαρτυρίου ἔφθασαν μὲ εὐφροσύνη μεγάλη καὶ μὲ δοξολογία θερμὴ στὸν Κύριο. Δὲν ὑστέρησε σὲ ἐνθουσιασμὸ καὶ ὁ μικρὸς Κέλσιος, ὁ ὁποῖος μάλιστα καὶ εὐχαρίστησε τὸν ἔπαρχο γιατὶ μὲ τὸ μαρτύριο θὰ τοῦ χάριζε τὴ μεγαλύτερη εὐεργεσία! Νὰ λάβει «τὸν ἀθάνατον στέφανον
ἀπὸ τὸν Βασιλέα Χριστόν!».
Καὶ ὁ Ναζάριος, ὁ πνευματικὸς ὁδηγὸς καὶ προστάτης τοῦ Κελσίου, εὐχαρι-
στοῦσε τὸν Θεὸ γιατὶ ὁ Κύριος ἐνέπνεε τέτοιο μεγάλο ἡρωισμὸ στὴν ψυχὴ ἑνὸς
τόσο μικροῦ παιδιοῦ.
Σὲ λίγο τέσσερις ψυχὲς καθαρὲς καὶ ἀρεστὲς στὸ Θεὸ φτερούγιζαν γιὰ τὸν
Οὐρανό, ἐνῶ ἄφηναν κάτω στὴν πρόσκαιρη γῆ μας τὰ τέσσερα ἅγια μαρτυρικὰ σφαγιασμένα σώματά τους, ποτίζοντας μὲ τὸ αἷμα τους τὸ δένδρο τῆς Ἐκκλησίας.
Ὁ ἅγιος Ἀμβρόσιος ἐπίσκοπος τῶν Μεδιολάνων (Μιλάνου) ἀξιώθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ μὲ θαυματουργικὸ τρόπο νὰ ἀνακαλύψει τὰ ἱερὰ Λείψανα αὐτῶν τῶν μαρτύρων καὶ νὰ προβεῖ σὲ πανηγυρικὴ
ἀνακομιδή. Ἡ Δύση συνεχίζει καὶ σήμερα πολὺ νὰ εὐλαβεῖται καὶ νὰ τιμᾶ τοὺς μεγάλους αὐτοὺς μάρτυρές της.
❁ ❁ ❁
Ναζάριος, Προτάσιος, Γερβάσιος καὶ ὁ νεαρὸς Κέλσιος!
Ἕνας ἅγιος τετράριθμος σύλλογος γενναίων πρωταθλητῶν τῆς πίστεως, ἱεραποστόλων καὶ μαρτύρων τοῦ Χριστοῦ!
Πόση εὐγνωμοσύνη ὀφείλει ἡ χριστιανικὴ
Δύση στὶς ἡρωικὲς αὐτὲς μορφές!
Πιστοὶ καὶ οἱ τέσσερις στὴν ἐντολὴ τοῦ Ἀρχηγοῦ καὶ Ἱδρυτοῦ τῆς Ἐκκλησίας μας «κηρύξατε τὸ εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ κτίσει» (Μάρκ. ις΄15) ἄνοιγαν τοὺς δρόμους τοῦ Κυρίου στὴν Εὐρώπη, σπέρνοντας τὸ λόγο τῆς ἀληθείας
μὲ ἀπαράμιλλο ἐνθουσιασμό.
Ἀκολουθοῦντες κι ἐμεῖς τὰ ἴχνη τῶν ἁγίων μαρτύρων Ναζαρίου, Προτασίου, Γερβασίου καὶ τοῦ νεαροῦ Κελσίου ἂς σπείρουμε καὶ φέτος πλούσια τὴν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου
γύρω μας μὲ τὸ φωτισμένο λόγο μας καὶ τὸ ἅγιο παράδειγμά μας. Μᾶς τὸ ζητεῖ ὁ Χριστός.
Τὸ ἀπαιτοῦν οἱ καιροὶ καὶ ὁ βασανισμένος κόσμος γύρω μας! ΟΣΩΤΗΡ2053
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου