Αν καὶ ἡ γυναίκα αὐτὴ ζοῦσε ἔκλυτη ζωή, ὁ Θεάνθρωπος δὲν θεώρησε προσβλητικὸ νὰ συζητήσει μαζί της.
1. Διψᾶ γιὰ τὴ σωτηρία ὅλων
Κεντρικὴ θέση στὸ αυριανὸ
ἱερὸ Εὐαγγέλιο κατέχει ἡ συν-
άντηση καὶ ὁ διάλογος μεταξὺ
τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ καὶ μιᾶς γυναί-
κας ποὺ καταγόταν ἀπὸ τὴ Σαμά-
ρεια. Συνάντηση ποὺ ἄλλαξε ρι-
ζικὰ ὄχι μόνο τὴ ζωὴ τῆς Σαμαρεί-
τιδας ἀλλὰ καὶ τῶν συγγενῶν καὶ
συμπατριωτῶν της καὶ πολλῶν
ἄλλων ἀκόμη.
Γιὰ τὰ δεδομένα τῆς ἐποχῆς ἡ
πρωτοβουλία τοῦ Κυρίου ν’ ἀνοί-
ξει θεολογικὸ διάλογο μὲ τὴ γυ-
ναίκα ἐκείνη ἦταν κάτι τὸ πρω-
τοφανές. Οἱ ἴδιοι οἱ μαθητές Του
«ἐθαύμασαν ὅτι μετὰ γυναικὸς
ἐλάλει»· ἀπόρησαν ἐπειδὴ ὁ Δι-
δάσκαλος μιλοῦσε δημοσίως γιὰ
θεολογικὰ ζητήματα μὲ γυναίκα,
κάτι ποὺ ἀπαγορευόταν ἀπὸ τὶς
παραδόσεις τῶν ραββίνων. Κι ἡ
ἴδια ἡ Σαμαρείτιδα ἀπὸ τὴν πρώ-
τη στιγμὴ ξαφνιάστηκε ποὺ τῆς
μίλησε ὁ Κύριος καὶ τῆς ζήτη-
σε νερό, διότι τότε οἱ Ἰουδαῖοι μι-
σοῦσαν τοὺς Σαμαρεῖτες καὶ δὲν
ἤθελαν νὰ ἔχουν καμία σχέση
μαζί τους. Ἀξιοσημείωτο ἐπίσης
εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι, ἂν καὶ ἡ
γυναίκα αὐτὴ ζοῦσε ἔκλυτη
ζωή, ὁ Θεάνθρωπος δὲν θε-
ώρησε προσβλητικὸ νὰ συ-
ζητήσει μαζί της.
Μὲ τὴ στάση Του αὐτὴ ὁ
Κύριος μᾶς διδάσκει ὅτι τὸ
μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου εἶναι
πανανθρώπινο. Ἀπευθύνε-
ται σὲ ἄνδρες καὶ γυναῖκες,
πλούσιους καὶ φτωχούς, δί-
καιους καὶ ἁμαρτωλούς, ἀν-
θρώπους κάθε ἐθνικότητας,
φυλετικῆς καταγωγῆς ἢ κοι-
νωνικῆς τάξεως. Διότι ὁ φι-
λάνθρωπος Θεὸς «πάντας
ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι
καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας
ἐλθεῖν» (Α΄ Τιμ. β΄ 4). Διψᾶ
γιὰ τὴ σωτηρία ὅλων τῶν ἀν -
θρώπων!
2. Απαραίτητη προϋπόθεση
ἡ μετάνοια
Καθὼς ἡ Σαμαρείτιδα πή-
γαινε ν’ ἀντλήσει νερὸ ἀπὸ
τὸ πηγάδι τοῦ Ἰακώβ, ὁ πάν-
σοφος Διδάσκαλος βρῆκε
ἀφορμὴ νὰ τῆς μιλήσει γιὰ
κάποιο ἄλλο νερό, «τὸ ὕδωρ
τὸ ζῶν». Ὅποιος πιεῖ ἀπὸ
τὸ νερὸ ποὺ δίνω ἐγώ, τῆς
εἶπε, δὲν θὰ διψάσει ποτέ!
Ἀμέσως τότε ἡ γυναίκα ζή-
τησε νὰ πιεῖ ἀπὸ τὸ νερὸ μὲ
τὶς ἐκπληκτικὲς αὐτὲς ἰδιότη-
τες. Ὁ Κύριος τότε βρῆκε τὴν
εὐκαιρία νὰ τὴν ὁδηγήσει σὲ
μετάνοια γιὰ τὴν ἁμαρτωλὴ
ζωή της.
Βασικὴ προϋπόθεση λοι-
πὸν γιὰ νὰ λάβουμε χάρη καὶ
εὐλογία ἀπὸ τὸν Θεὸ εἶναι
ἡ βαθιὰ καὶ εἰλικρινὴς μετά-
νοια. Γι’ αὐτὸ πρῶτα ἀπ’ ὅλα εἶναι ἀνάγ-
κη νὰ μετανοοῦμε καὶ νὰ ἐξομολογούμα-
στε μὲ εἰλικρίνεια. Ἔτσι προετοιμάζουμε
τὴν ψυχή μας νὰ δέχεται τὶς δωρεὲς τῆς
θείας χάριτος. Ὅπως σημειώνει κι ὁ καθη-
γητὴς Παν. Τρεμπέλας, «ὅσοι ζητοῦν τὰ
ὕδατα τῆς χάριτος καὶ τῆς χαρᾶς, πρέπει
νὰ ἔχουν ὑπ’ ὄψει ὅτι αἱ πρῶται σταγόνες
τῶν ὑδάτων τούτων εἶναι τὰ δάκρυα τῆς
μετανοίας» (Ὑπόμνημα εἰς τὸ κατὰ Ἰωάν-
νην Εὐαγγέλιον, σελ. 145).
3. Πρώτη προτεραιότητα
Εἶναι ἐντυπωσιακὸς ὁ τρόπος μὲ τὸν
ὁποῖο ἀντέδρασε ἡ Σαμαρείτιδα ὅταν ὁ
Κύριος τῆς ἀποκάλυψε ὅτι αὐτὸς εἶναι ὁ
Μεσσίας. Ἄφησε τὴ στάμνα της στὸ πηγά-
δι καὶ πῆγε τρέχοντας στὴν πόλη γιὰ νὰ
καλέσει τοὺς συγγενεῖς καὶ συμπατριῶτες
της νὰ ἔρθουν νὰ γνωρίσουν τὸν Χριστό.
«Ἀφῆκε τὴν ὑδρίαν αὐτῆς», σημειώνει χα-
ρακτηριστικὰ ὁ ἱερὸς Εὐαγγελιστής. Ξέχα-
σε τὸ νερό, ξέχασε τὶς δουλειές, ξέχασε τὸ
σπίτι της κι ἔτρεξε στὴν πόλη γιὰ νὰ με-
ταδώσει στοὺς συνανθρώπους της ὅσα
συγκλονιστικὰ εἶδε κι ἄκουσε.
Καὶ μᾶς διδάσκει ἔτσι, ὅπως λέει ὁ ἅγιος
Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, «προτιμοτέραν ἡ-
γεῖσθαι καὶ τῶν ἀναγκαίων χρειῶν τὴν ἐκ
τῆς διδασκαλίας ὠφέλειαν», δηλαδὴ νὰ
θεωροῦμε ὡς πρώτη προτεραιότητα στὴ
ζωή μας τὴν ὠφέλεια ἀπὸ τὴν πνευματικὴ
διδασκαλία, κι ἔπειτα νὰ ἀκολουθοῦν οἱ
ἄλλες βιοτικές μας ἀνάγκες (ΕΠΕ 9, 568).
Ἂς μὴ δικαιολογοῦμε λοιπὸν τὸν ἑαυτό
μας ὅτι δῆθεν δὲν προλαβαίνουμε νὰ με-
λετοῦμε τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ ἢ νὰ ἀκοῦμε
πνευματικὲς ὁμιλίες. Ἂν γνωρίσουμε προ-
σωπικὰ τὸν Σωτήρα Χριστό, ὅπως Τὸν
γνώρισε ἐκείνη ἡ γυναίκα ποὺ ἔγινε ἁγία,
ἡ γνωστὴ σὲ ὅλους μας ἁγία Φωτεινή, ἂν
γευθοῦμε τὴ γλυκύτητα τῆς παρουσίας
Του, εἶναι ἀπολύτως βέβαιο ὅτι τίποτε δὲν
θὰ συγκινεῖ περισσότερο τὴν καρδιά μας
ἀπὸ τὴν ἐπικοινωνία μαζί Του.
ΟΣΩΤΗΡ2067
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου