⁂ ΑΠΟ ΤΗ ΣΟΦΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ⁂ Διατήρηση τῆς εἰρήνης τῆς ψυχῆς

 Πέτρου Μπότση«Φιλοκαλία τῶν Ρώσων νηπτικῶν», Α΄ τεῦχος: Διδαχές ὁσίου Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ. Δ΄ Ἔκδοση, Ἀθήνα 1992 (σελ. 65-66). 

 Θά πρέπει ν' ἀγωνίζεσαι μέ κάθε τρόπο νά διατηρεῖς τήν εἰρήνη τῆς ψυχῆς καί νά μήν ἐνοχλεῖσαι ἀπό τίς προσβολές τῶν ἄλλων. 

Γιά νά τό πετύχεις αὐτό, θά πρέπει ν' ἀγωνίζεσαι μέ ὅλες τίς δυνάμεις νά συγκρατήσεις τό θυμό καί νά φυλάξεις μέ προσοχή τό νοῦ καί τήν καρδιά σου ἀπό ἀπρεπεῖς σκέψεις καί αἰσθήματα. 

 Ὁ Θεός ἔχει βάλει μέσα μας μόνο ἕνα θυμό καί ἕνα φθόνο: ἐναντίον τοῦ πονηροῦ, ἐναντίον ἐκείνου πού στήν ἀρχή ἐξαπάτησε τόν ἄνθρωπο καί τόν ἔβγαλε ἀπό τόν Παράδεισο, ἐναντίον τοῦ φθοροποιοῦ διαβόλου. 

Μᾶς δόθηκε ἡ ἐντολή νά πολεμήσουμε ἐναντίον τῶν πονηρῶν πνευμάτων τῆς ἀκαθαρσίας καί τῆς ἐπιθυμίας, πού σπείρουν στήν καρδιά ἀκάθαρτες καί πονηρές σκέψεις. 

 Ἑπομένως, θά πρέπει νά ἀνεχόμαστε μέ ἀταραξία τίς προσβολές πού μᾶς κάνουν οἱ ἄλλοι καί νά συνηθίσουμε τόν ἑαυτό μας νά ἔχει τέτοια πνευματική διάθεση, ὥστε οἱ προσβολές αὐτές νά φαίνονται ὅτι δέν ἀπευθύνονται σέ μᾶς ἀλλά σέ ἄλλους. 

 Μιά τέτοια πρακτική μπορεῖ νά προσελκύσει γαλήνη στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου καί νά τήν κάνει ἐνδιαίτημα τοῦ Θεοῦ. 

 Τέτοιο παράδειγμα ἀταραξίας βλέπουμε στόν ἅγιο Γρηγόριο τόν θαυματουργό, ἀπό τόν ὁποῖο κάποια πόρνη σέ ἕνα δημόσιο χῶρο ζήτησε ἀποζημίωση, σάν νά εἶχε διαπράξει μαζί της τήν ἁμαρτία. Κι ἐκεῖνος, χωρίς νά θυμώσει οὔτε στό παραμικρό μαζί της, εἶπε ταπεινά σέ κάποιο φίλο του: δῶσε της γρήγορα τό ποσό πού ἀπαιτεῖ. Ἡ γυναίκα δέν εἶχε ἀκόμα εἰσπράξει τήν ἄδικη ἀποζημίωση, ὅταν ξαφνικά δαιμονίστηκε. Τότε ὁ ἅγιος τή λυπήθηκε καί τῆς ἔβγαλε τό δαιμόνιο μέ τήν προσευχή του (βλ. Συναξαριστή, 17 Νοεμβρίου). 

 Ἄν ὅμως εἶναι ἀδύνατο γιά μᾶς νά μήν ταραχθοῦμε, τότε τουλάχιστο ἄς ἀγωνιστοῦμε νά συγκρατήσουμε τή γλώσσα, σύμφωνα μ' αὐτό πού λέει ὁ Ψαλμωδός: «ἐταράχθην καί οὐκ ἐλάλησα» (Ψαλμός 76,5).Η ΟΔΟΣ