15 Νοεμβρίου, 2020

ΑΓΙΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ Η΄ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΙΕΡΟ ;

                                       


Εἶναι πολὺ εὐχάριστο τὸ ὅτι παρὰ τὴ ραγδαία ἀποξένωσή μας τὶς τελευταῖες δεκαετίες ἀπὸ τὶς ἱερὲς παραδόσεις τῆς φυλῆς μας, τὸ σύνολο σχεδὸν τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Ἑλλήνων στὴν πατρίδα μας, ἔστω κι ἂν οἱ περισσότεροι ἀπὸ αὐτοὺς δὲν εἶναι συνειδητοὶ πιστοί, φροντίζουν νὰ βαπτίζουν τὰ παιδιά τους. Ἡ βάπτιση τοῦ παιδιοῦ ἐξακολουθεῖ νὰ ἀποτελεῖ χαρμόσυνο οἰκογενειακὸ γεγονός, γιὰ τὸ ὁποῖο συνήθως οἱ γονεῖς του δείχνουν ἰδιαίτερη φροντίδα νὰ γίνουν ὅλα μὲ τὸν καλύτερο δυνατὸ τρόπο, ἐνῶ λαμπρύνεται καὶ ἀπὸ τὴν παρουσία καὶ τὶς εὐχὲς τῶν συγγενῶν καὶ τῶν φίλων. 
 Ὡστόσο, ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας ἐπισημαίνουν, καὶ ἐμεῖς οἱ ἁπλοὶ πιστοὶ μὲ πόνο διαπιστώνουμε – κάποτε καὶ μὲ αἰσθήματα συνενοχῆς – ἐκτροπὴ στὸν τρόπο συμμετοχῆς στὸ ἱερὸ Μυστήριο τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος. 
Ἀρκετοὶ ἀπὸ τοὺς παρισταμένους ὄχι σπάνια συζητοῦν μεταξύ τους μέσα στὸ Ναό, ἢ καὶ ἔξω, ἀδιάφοροι γιὰ τὰ τελούμενα. Ἡ ἐνδυμασία τῶν παρευρισκομένων συχνὰ δὲν εἶναι σεμνή, προδίδει ἀσέβεια στὴν ἱερότητα τοῦ χώρου καὶ τοῦ Μυστηρίου. Ὁ ἱερὸς Ναὸς ἐξάλλου ἀλλοιώνεται κάποτε μὲ ἀνοίκεια, ἀταίριαστα στολίδια, ξένα πρὸς τὸ πνεῦμα τοῦ Μυστηρίου (μπαλόνια κ.ἄ.), καὶ συχνότερα μὲ τὴν τοποθέτηση τριπόδων, προβολέων κ.λπ., γιὰ νὰ διευκολυνθεῖ ἡ πληθωρικὴ καὶ ἀδιάκριτη βιντεοσκόπηση καὶ φωτογραφικὴ κάλυψη τῆς τελετῆς. 
Δίνεται μᾶλλον προσοχὴ στὸ ἂν ἔκλαψε ἢ ὄχι τὸ νεοφώτιστο ὅταν βυθίστηκε στὸ νερὸ τῆς κολυμβήθρας, τί ὡραῖα σύνολα φοροῦσαν οἱ γονεῖς, ὁ νονὸς καὶ ἡ νονά… Μαζὶ μὲ ὅλα αὐτὰ ἔχουν κάνει τὴν ἐμφάνισή τους καὶ προσκλητήρια στὰ ὁποῖα τὸ Μυστήριο ἀντιμετωπίζεται ἐπιπόλαια καὶ κοσμικά, κάποτε δὲ καὶ μὲ ἀσέβεια. Σὰν νὰ πρόκειται γιὰ κοινωνικὴ ἐκδήλωση, γιὰ ἐθιμοτυπικὸ γεγονός, ποὺ δυστυχῶς ἔχει καταντήσει νὰ δίνει ὕλη στὴν ἀνθρώπινη ματαιοδοξία καὶ ἔχει γίνει ἀντικείμενο ἐμπορευματοποιήσεως. 
Εἴμαστε δηλαδὴ μάρτυρες τῆς βεβηλώσεως τοῦ Μυστηρίου, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἀπὸ ἄγνοια καὶ ἐλλιπὴ κατήχηση τῆς πλειοψηφίας τῶν πιστῶν. Ἀλλὰ τὸ ἅγιο Βάπτισμα εἶναι Μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας. Δὲν περιέχει νεκρές, τυπικὲς κινήσεις καὶ Εὐχές, ἀλλὰ μέσα ἀπὸ τὰ τελούμενα, ἀπὸ ὅσα βλέπουμε καὶ ἀκοῦμε νὰ γίνονται, ἐνεργεῖ ἡ παντοδύναμη Χάρη τοῦ Θεοῦ, ποὺ μεταμορφώνει τὸν ἄνθρωπο. 
Κατὰ τὸ ἅγιο Βάπτισμα λαμβάνει χώρα ἕνα συγκλονιστικὸ θαῦμα: ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἁρπάζει ἀπὸ τὰ νύχια τοῦ σατανᾶ ἕναν ἄνθρωπο, τὸν βαπτιζόμενο, καὶ τὸν ἐνσωματώνει στὴν Ἐκκλησία, στὸ χῶρο τῆς Χάριτος καὶ τῆς ἐλευθερίας. 
Ἄν καταλαβαίναμε τί συντελεῖται στὸ ἅγιο Βάπτισμα, ὄχι ἁπλῶς δὲν θὰ μιλούσαμε ἢ γελούσαμε, ἀλλὰ θὰ συμμετείχαμε προσευχητικὰ μὲ μεγάλη συνοχὴ καρδίας, θὰ κλαίγαμε ἀπὸ τὴ χαρά μας. Θὰ πηγαίναμε ὅλοι στὸ Νάρθηκα ν᾿ ἀκούσουμε μὲ συγκλονισμὸ τοὺς φοβεροὺς Ἀφορκισμούς, μὲ τοὺς ὁποίους ὁ ἱερέας διατάζει τὸν σατανὰ νὰ ἐξέλθει ἀπὸ τὴν καρδιὰ τοῦ νηπίου – διότι τὸ νήπιο εἶναι μὲν ἀθῶο, ἀλλὰ φέρει τὴ βαριὰ κληρονομιὰ τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος, τὴν ἔντονη ροπὴ πρὸς τὴν ἁμαρτία, τὴν ὁποία δὲν ἔχει ἐκδηλώσει ἀκόμη λόγῳ τῆς νηπιότητός του, ἀλλά, ἂν δὲν βαπτισθεῖ, θὰ τὴν ἐκδηλώσει πολὺ ἔντονη ἀργότερα, ὅπως ἐπίσης θὰ εἶναι ἐκτεθειμένο καὶ εὐάλωτο σὲ ὁποιαδήποτε δαιμονικὴ προσβολή. Κατόπιν ν᾿ ἀκούσουμε μὲ προσοχὴ τὶς φρικτὲς ὑποσχέσεις τῆς ἀποτάξεως καὶ συντάξεως ποὺ δίνει μὲ τὸ στόμα τοῦ ἀναδόχου τὸ νήπιο ποὺ πρόκειται νὰ βαπτισθεῖ: 
«–Ἀποτάσσῃ τῷ σατανᾷ…; 
–Ἀποτάσσομαι… 
–Συντάσσῃ τῷ Χριστῷ; 
–Συντάσσομαι…». 
Καμιὰ σχέση μὲ τὸν σατανὰ καὶ τὶς δυνάμεις του, καμιὰ σχέση μὲ τὴν ἁμαρτία! Τέλεια ὑπακοὴ στὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό! Ἐκείνη τὴν ὥρα θὰ πρέπει νὰ προσευχηθοῦμε μυστικὰ ὁ νεοσύλλεκτος στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ νὰ φυλάξει τὶς ὑποσχέσεις του. Νὰ ἀναλογισθοῦμε ἂν κι ἐμεῖς φυλάττουμε αὐτὲς τὶς ὑποσχέσεις, γιὰ τὶς ὁποῖες θὰ δώσουμε λόγο κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς Κρίσεως. Κι ἀκόμη νὰ παρακολουθήσουμε μὲ ἰδιαίτερη συγκίνηση τὸ κεντρικὸ σημεῖο τοῦ Μυστηρίου, τὴν τριπλὴ βύθιση τοῦ νηπίου στὸ ἁγιασμένο νερὸ τῆς κολυμβήθρας: –«Βαπτίζεται ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ…». Σὲ ποιὸ ὄνομα; «εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος». 
Μὲ τὴν τριπλὴ κατάδυση καὶ ἀνάδυση ὁ βαπτιζόμενος συμμετέχει στὸ θάνατο, στὴν τριήμερη Ταφὴ καὶ στὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου! 
Ἂν εἴχαμε καθαρὰ πνευματικὰ μάτια, θὰ βλέπαμε ἕναν καταρράκτη θείας Χάριτος νὰ περιλούζει τὸν βαπτιζόμενο καὶ νὰ δημιουργεῖ ριζικὴ μεταβολή, τέλεια πνευματικὴ κάθαρση. 
Θὰ βλέπαμε νὰ συντελεῖται μιὰ πνευματικὴ γέννηση· νὰ ἐξέρχεται ἀπὸ τὴν κολυμβήθρα ἕνας νέος ἄνθρωπος, ὁ ἴδιος ἀλλὰ ὄχι ὁ ἴδιος, μέλος πλέον τῆς Ἐκκλησίας, δεκτικὸς τῆς Χάριτος τῶν ἱερῶν Μυστηρίων της, ἔχοντας τώρα τὴ δύναμη νὰ ζήσει τὴ ζωὴ τῆς ἁγιότητος, ἀδελφὸς τοῦ Χριστοῦ, παιδὶ τοῦ Θεοῦ Πατρός. 
Ὁ πρώην ἐξόριστος τῆς ἐπίγειας Ἐδὲμ καὶ ὑποψήφιος κατάδικος τοῦ Ἅδη γίνεται κληρονόμος τοῦ οὐράνιου Παραδείσου, μὲ δικαιώματα στὴν αἰώνια Βασιλεία τοῦ Θεοῦ! Δικαιώματα ἀναφαίρετα, ἐκτὸς ἐὰν τὰ ἀπαρνηθεῖ ὁ ἴδιος ὁ βαπτιζόμενος. 
Ἂν εἴχαμε καθαρὰ πνευματικὰ μάτια, δὲν θὰ μπορούσαμε νὰ κοιτάξουμε στὴν κολυμβήθρα, ἀπὸ τὴ δόξα καὶ λαμπρότητα ποὺ ἀκτινοβολεῖ τὸ παιδί. «Ὅσοι γὰρ εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύσασθε» (Γαλ. γ´ 27). Σήμερα αὐτὸ τὸ παιδὶ ντύνεται τὸν Χριστό, τὸ φῶς τοῦ κόσμου, γίνεται ἕνα μὲ τὸν Κύριο τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, γιὰ νὰ πορευθεῖ μαζί Του, ἂν θέλει, σ᾿ αὐτὴ τὴ ζωὴ καὶ νὰ ζήσει μαζί Του στὴν αἰωνιότητα. Ἐμεῖς, πῶς τὸ ζοῦμε αὐτὸ τὸ θαῦμα; ΟΣΩΤΗΡ2098

ΣΗΜΕΙΩΣΗ.

ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΟΥ  ΝΗΠΙΟΒΑΠΤΙΣΜΟΥ

1. ΔΕΝ ΕΚΔΗΛΩΝΕΤΑΙ  ΚΑΤΑ ΤΟΣΟ  ΕΝΤΟΝΟ ΤΡΟΠΟ Η ΡΟΠΗ ΠΟΣ  ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ ΣΤΟΝ ΒΑΠΤΙΣΘΕΝΤΑ ΟΣΟ ΣΤΟΝ ΑΒΑΠΤΙΣΤΟ.

2. ΔΕΝ  ΕΙΝΑΙ  ΤΟΣΟ  ΠΟΛΥ  ΕΥΑΛΩΤΟΣ  ΣΕ  ΔΑΙΜΟΝΙΚΕΣ  ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ Ο ΒΑΠΤΙΣΘΕΙΣ ΟΣΟ  ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΑΠΤΙΣΘΗΚΕ.

3. ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΒΑΠΤΙΖΕΤΑΙ  ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ  ΝΑ  ΔΕΧΕΤΑΙ  ΤΗΝ ΘΕΙΑ  ΧΑΡΗ ΕΝΩ Ο ΜΗ ΒΑΠΤΙΣΜΕΝΟΣ  ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ  ΔΕΧΘΕΙ  ΤΗΝ ΘΕΙΑ  ΧΑΡΗ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου