«Δίψα γιὰ ζωὴ»

 
Ἡ δίψα εἶναι ἄμεση ἀνάγκη τοῦ ἀνθρώπου, ἰδιαίτερα τοὺς θερινοὺς μῆνες, ὅταν τὸ θερμόμετρο πολλὲς φορὲς ξεπερνᾶ τοὺς 35 καὶ 40 βαθμοὺς Κελσίου. Ἀπὸ τίποτε ἄλλο δὲν ἔχει ἀνάγκη περισσότερο ὁ ὀργανισμὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐκεῖνες τὶς θερμὲς ἡμέρες καὶ ὧρες παρὰ ἀπὸ καθαρὸ δροσερὸ νερό. Οἱ διάφορες ἑταιρεῖες παραγωγῆς ἀναψυκτικῶν διαφημίζουν τὰ προϊόντα τους χρησιμοποιώντας τὸ σύνθημα «δίψα γιὰ ζωὴ» καὶ παρακινοῦν τοὺς ἀνθρώπους νὰ σβήνουν τὴ φλόγα τῆς σωματικῆς δίψας μὲ αὐτὰ καὶ νὰ δίνουν ζωὴ στὸν ταλαιπωρημένο ἀπὸ τὸν καύσωνα τοῦ καλοκαιριοῦ ὀργανισμό τους. Ἐὰν ὅμως ὑπάρχει ἔντονη σωματικὴ δίψα, ὑπάρχει καὶ ἄλλη δίψα. Δίψα γιὰ ζωὴ αἰώνια. Καὶ αὐτὴ ἡ δίψα γιὰ αἰώνια ζωὴ εἶναι ἔμφυτη στὸν ἄνθρωπο. Πλάσθηκε ὁ ἄνθρωπος γιὰ νὰ ζεῖ. Διψᾶ γιὰ ζωή. Γι᾿ αὐτὸ προσπαθεῖ νὰ παρατείνει τὴ ζωή του σ᾿ αὐτὸ τὸν κόσμο. Ἐξευρίσκει τρόπους καὶ μέσα ποὺ τοῦ δίνουν ζωντάνια, τὸν ἀναζωογονοῦν, τὸν ζωηρεύουν, ἔστω καὶ ἂν τὸ σῶμα του γηράσκει καὶ οἱ δυνάμεις του τὸν ἐγκαταλείπουν. Δὲν μπορεῖ νὰ συμβιβασθεῖ μὲ τὴ γήρανση καὶ τὸν θάνατο. Καὶ ἔχει ἄσβεστη τὴν ἐπιθυμία, σφοδρὸ τὸν πόθο γιὰ συνέχιση τῆς ζωῆς του καὶ μετὰ τὴν ἔξοδό του ἀπὸ τὸν παρόντα κόσμο. Τὴν ἱκανοποίηση αὐτῆς τῆς ἄσβεστης δίψας γιὰ αἰώνια ζωὴ τὴν προσφέρει μόνο ὁ Θεάνθρωπος Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστός. «Ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω», φωνάζει πρὸς ὅλους. Ἐὰν κανεὶς αἰσθάνεται πόθο καὶ δίψα ὄχι γιὰ ἀγαθὰ ὑλικὰ καὶ φθαρτὰ ἀλλὰ γιὰ τὴν ἐσωτερικὴ γαλήνη καὶ τὴ μακαριότητα τῆς θείας ζωῆς, ἂς ἔρχεται σ᾿ Ἐμένα μὲ πίστη καὶ ἂς πίνει ἐλεύθερα. Κοντά μου θὰ ξεδιψάσει, θὰ ἱκανοποιηθοῦν ὅλοι οἱ εὐγενεῖς πόθοι του καὶ θὰ βρεῖ ἀνάπαυση ἡ ψυχή του (Ἰω. ζ´ 37). Κοντά μου ὅποιος μὲ ἀκολουθεῖ, δὲν θὰ διψάσει πνευματικῶς ποτέ. Τὸ νερὸ ποὺ θὰ τοῦ δώσω, θὰ μεταβληθεῖ μέσα του σὲ πηγὴ ποὺ δὲν θὰ στερεύει, ἀλλὰ θὰ ἀναβλύζει καὶ θὰ πηδᾶ καὶ θὰ τρέχει πάντοτε, γιὰ νὰ τοῦ μεταγγίζει ζωὴ αἰώνια (Ἰω. δ´ 14). Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ποὺ προσέλαβε τὴν ἀνθρώπινη φύση. Ἔγινε ἄνθρωπος ὅμοιος μὲ ἐμᾶς. Στὸ πρόσωπο τοῦ σαρκωθέντος Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ ἔχουμε τὴν φανέρωση τοῦ Θεοῦ, ποὺ εἶναι ζωοποιὸς καὶ πηγὴ τῆς ζωῆς. Ἦρθε στὸν κόσμο γιὰ νὰ μεταδώσει ζωὴ στὸ ποίμνιό Του, στὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας Του. «Ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσι» (Ἰω. ι´ [10] 10). Ἦρθε γιὰ νὰ δώσει ζωὴ στοὺς πιστούς. Νὰ δικαιωθοῦν, νὰ ἁγιασθοῦν καὶ νὰ δοξασθοῦν. Νὰ ἔχουν ἄφθονη τὴ Χάρι Του. Τώρα πλέον γνωρίζουμε τὴ σωστὴ ἀπάντηση στὶς πολλὲς καὶ κάποτε ἀνεύθυνες προτάσεις γιὰ σβήσιμο τῆς μεγάλης πνευματικῆς δίψας ποὺ ἔχουμε γιὰ ζωή. Ἡ σωματικὴ δίψα γιὰ νὰ κατασιγάσει ἔχει ἀνάγκη ὄχι ἀπὸ μολυσμένα λασπόνερα, ἀλλὰ ἀπὸ δροσερὸ καὶ γάργαρο καθαρὸ νερὸ ἢ ἄλλα ὑγιεινὰ ἀναψυκτικά, ποὺ προσφέρονται γι᾿ αὐτὲς τὶς θερμὲς ὧρες τῆς ζέστης καὶ τοῦ καύσωνα. Καὶ ἡ δίψα γιὰ αἰώνια ζωὴ ἱκανοποιεῖται μόνο ἀπὸ τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό. Δὲν μπορεῖ νὰ ξεδιψάσει ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ «λασπόνερα», ἀπὸ τὶς διάφορες δηλαδὴ ἰδεολογίες καὶ φιλοσοφίες, ἔστω καὶ ἐὰν κάποιες ἀπὸ αὐτὲς ὑπόσχονται ὅτι θὰ λύσουν ὅλα τὰ κοινωνικὰ προβλήματα καὶ θὰ ἱκανοποιήσουν τὶς ἀναζητήσεις τοῦ ἀνθρώπου. Τὴν ἀληθινή, πραγματικὴ ζωὴ μεταδίδει ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς στοὺς πιστούς Του μέσα στὴν Ἐκκλησία Του μὲ τὰ ἱερὰ Μυστήρια, μὲ τὴ Διδασκαλία Του, μὲ ὅλη τὴ ζωή της. Γιὰ τὴ σωματικὴ δίψα ὁ καθένας μας ἐφευρίσκει τρόπους καὶ μέσα γιὰ νὰ τὴν σβήσει. Εἶναι ἀνάγκη καὶ τὴν πνευματική μας δίψα νὰ ἱκανοποιοῦμε. Καὶ μαζὶ μὲ τὸν Ψαλμωδὸ νὰ ἐπαναλαμβάνουμε: «Ἐδίψησεν ἡ ψυχή μου πρὸς τὸν Θεὸν τὸν ἰσχυρὸν τὸν ζῶντα. πότε ἥξω καὶ ὀφθήσομαι τῷ προσώπῳ τοῦ Θεοῦ;» (Ψαλ. μα´ [41] 3-4). Μὲ δίψα καὶ ἐπιθυμία ἰσχυρὴ πόθησε ἡ ψυχή μου τὸν Θεό, ποὺ δὲν εἶναι νεκρός, ὅπως τὰ εἴδωλα, ἀλλὰ εἶναι ἰσχυρὸς καὶ δυνατὸς καὶ πηγὴ ποὺ ξεδιψᾶ καὶ χορταίνει καὶ μεταδίδει ζωὴ στὴν ψυχή μου. Πότε θὰ ἀξιωθῶ νὰ βρεθῶ στὸ Ναὸ καὶ νὰ παρουσιασθῶ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ λάβω μέρος στὴ λατρεία Του; Νὰ διψοῦμε τὸν θεῖο Του λόγο, νὰ διψοῦμε τὴ θεία Λατρεία, τὴ συμμετοχή μας στὸ ζωοπάροχο Μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας. Νὰ διψοῦμε τὴν ἐπικοινωνία μας μὲ τὸν ἅγιο Θεὸ στὴν καθημερινή μας προσευχή. Αὐτὰ εἶναι τὸ καθαρό, γάργαρο νερὸ γιὰ νὰ ἱκανοποιήσουμε τὴν πνευματική μας δίψα. Γιὰ νὰ χαιρόμαστε τὴ ζωή μας καὶ νὰ πορευόμαστε πρὸς τὴν ἄπειρη χαρὰ τῆς ζωῆς ποὺ δὲν ἔχει τέλος, τὴν ἄπειρη Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.ΟΣΩΤΗΡ2157