Ἡ Αφυπνιστικὴ Κραυγὴ Μιᾶς Μητέρας

 

Τὰ τελευταῖα χρόνια μὲ τὴν ἐλεύθερη διακίνηση τῶν πολιτῶν τῶν Κρατῶν τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως καὶ τὴν ἀθρόα εἰσβολὴ πολλῶν ξένων στὴ χώρα μας, ποὺ ἄλλοι χαρακτηρίζονται ὡς μετανάστες, ἄλλοι ὡς πρόσφυγες, ἀπὸ διάφορες χῶρες, κυρίως μουσουλμανικές, ἀρχίζει νὰ ἀπειλεῖ καὶ νὰ λυμαίνεται τὴν ἑλληνικὴ νεότητα ὁ κίνδυνος τῶν μικτῶν γάμων. Γάμων δηλαδὴ μεταξὺ Ὀρθοδόξων νέων καὶ ἀλλοδόξων, αἱρετικῶν, ἀκόμη καὶ ἀλλοθρήσκων. Στὸ ἐξωτερικὸ μάλιστα τὸ φαινόμενο αὐτὸ παίρνει μεγάλες διαστάσεις. Τὸ ποσοστὸ τῶν μικτῶν γάμων σὲ μερικὲς περιοχὲς τῶν ξένων χωρῶν εἶναι ἀνησυχητικό. Μὲ τὰ σύγχρονα δεδομένα ποὺ διαμορφώνονται στὴ χώρα μας ἐξαιτίας τοῦ πλήθους τῶν Μουσουλμάνων ποὺ ὁλονὲν καὶ περισσότεροι συνεχῶς ἐγκαθίστανται ἀνάμεσά μας, ἀπὸ ἐπιπολαιότητα ἢ καὶ τυχὸν συναισθηματικὴ φόρτιση, ὑπάρχει ὁ κίνδυνος νὰ γίνουν μικτοὶ γάμοι μεταξὺ Ὀρθοδόξων καὶ Μουσουλμάνων, παρὰ τὶς ἀγεφύρωτες θρησκευτικὲς διαφορές. Μὲ ἀποτέλεσμα νὰ δημιουργοῦνται πάρα πολλὰ προβλήματα μεταξὺ τῶν συζύγων ἀλλὰ καὶ στὰ παιδιά. Πρὸ ἐτῶν δημοσιεύθηκε σὲ Περιοδικὸ μία ἐπιστολὴ εἰλικρινής, αὐθόρμητη καὶ γεμάτη δραματικότητα. Εἶναι ἀφυπνιστικὴ κραυγὴ γιὰ τοὺς γονεῖς, ἀλλὰ καὶ προειδοποίηση γιὰ ὅλες τὶς οἰκογένειες τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων. Πρόκειται γιὰ ἐπιστολὴ μιᾶς μητέρας ποὺ ἔκανε γάμο μὲ Μουσουλμάνο: «Λείπω ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα 20 χρόνια. Εἶμαι πολὺ ὑπερήφανη γιὰ τὴν καταγωγή μου, ἀγωνίζομαι νὰ κρατήσω τὸ εἶναι μου, σὰν μιὰ συνειδητὴ Χριστιανή. Ὅταν πρὶν 15 χρόνια ἀνεύθυνα καὶ ἀπερίσκεπτα παντρεύθηκα ἕναν ἀλλόθρησκο, δὲν ἔβλεπα ἢ δὲν ἤθελα νὰ δῶ τὸ πνευματικὸ σκοτάδι τοῦ καινούργιου περιβάλλοντος. Ὅμως σήμερα, μητέρα 4 παιδιῶν, ἡλικίας 6, 9, 12 καὶ 13 ἐτῶν, ὑπεύθυνη γι᾿ αὐτὲς τὶς ψυχές, βλέπω καθαρὰ μέσα στὸ σκοτάδι τὰ λάθη μου ποὺ δὲν διορθώνονται. Ὁ ἄνδρας μου εἶναι ἐκ πεποιθήσεως Μουσουλμάνος, δὲν δέχεται καμία θρησκευτικὴ συζήτηση. Τὰ παιδιά, λέει, εἶναι αὐτομάτως Μουσουλμάνοι, καὶ τὸ μουσουλμανικὸ περιβάλλον ὅπου ζοῦμε, τὸν βοηθάει στὴν περίπτωση. Ἐγὼ εἶμαι ὁλομόναχη. Προσεύχομαι καθημερινῶς στὸν Κύριό μας νὰ μὲ βοηθήσει, ἀγωνίζομαι πνευματικῶς κρυφὰ καὶ πιστεύω ὅτι ὁ “Χριστὸς νικᾶ”. Ὁ ἀγώνας μου εἶναι μεγάλος, χρειάζομαι συνεργάτες. Ὁ Θεὸς ὅμως ποὺ τὰ βλέπει καὶ τὰ ἀκούει ὅλα καὶ ἀνάλογα ἐπεμβαίνει, δὲν μὲ ἄφησε μόνη μέσα στὸ χάος τῶν προβλημάτων. Γνώρισα ἕναν πολὺ καλὸ Πνευματικό, ἀλλὰ δυστυχῶς δὲν μπορῶ νὰ τὸν βλέπω τακτικά». Στὴ συνέχεια γράφει ὅτι συνομιλεῖ πάντα στὰ Ἑλληνικὰ μὲ τὰ παιδιά της, ποὺ τὰ ἔμαθε νὰ διαβάζουν καὶ νὰ γράφουν Ἑλληνικά. Κατόρθωσε καὶ βάπτισε κρυφὰ τὰ κορίτσια της, τὰ ὁποῖα ἀγωνίζονται πνευματικὰ μαζί της. Τὰ ἀγόρια της ἤδη εἶναι Μουσουλμάνοι. Καὶ ἡ Ἑλληνίδα αὐτὴ κατακλείει τὴν ἐπιστολή της μὲ μιὰ ἀφυπνιστικὴ κραυγή ­ σάλπισμα, γιὰ νὰ ξυπνήσουμε ὅλοι μας: «Γράψτε σχετικὰ μὲ τοὺς μικτοὺς γάμους καὶ τὰ προβλήματά τους. Ἴσως νὰ διδαχθοῦν ἄλλες ἀπὸ τὰ λάθη μου». Ἡ ἐπιστολὴ καθαρή, πειστικὴ καὶ ἀρκετὰ ἐνημερωτικὴ γιὰ ὅλους τοὺς γονεῖς καὶ γιὰ ὅσους νέους καὶ νέες τὴ διαβάσουν. Οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας μὲ σοφία καὶ καθοδηγούμενοι ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἔχουν ἀποφανθεῖ στὴν ΣΤ´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο: «Μὴ ἐξέστω ὀρθόδοξον ἄνδρα αἱρετικῇ συνάπτεσθαι γυναικί, μήτε αἱρετικῷ ἀνδρὶ γυναῖκα ὀρθόδοξον συζεύγνυσθαι...». Δηλαδή, Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς ἄνδρας δὲν πρέπει νὰ παντρεύεται γυναίκα ποὺ εἶναι αἱρετική. Οὔτε γυναίκα Ὀρθόδοξη νὰ παντρεύεται ἄνδρα αἱρετικό». Πολὺ περισσότερο ἐὰν εἶναι ἀλλόθρησκος. Ἡ οἰκογένεια μέσα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μὲ τὴν τέλεση τοῦ Μυστηρίου τοῦ Γάμου ἀνυψώνεται. Τὰ δύο μέλη, ὁ ἄνδρας καὶ ἡ γυναίκα, ποὺ ἀποτελοῦν τὴ νέα οἰκογένεια, ἀποτελοῦν μέλη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶναι ἡ Ἐκκλησία. Μετέχουν στὴ θεία Λατρεία, κοινωνοῦν. Γεύονται τὴ Χάρι τῶν ἱερῶν Μυστηρίων. «Καὶ ἡ οἰκία γὰρ ἐκκλησία ἐστὶ μικρά» (Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ὁμιλία Κ´ εἰς τὴν πρὸς Ἐφεσ., § 6, PG 62, 143). Γι᾿ αὐτὸ ὅλοι μας, οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες Χριστιανοί, ὅπου κι ἂν βρισκόμαστε, ἰδιαίτερα ὅσοι ζοῦμε σ᾿ αὐτὴ τὴν εὐλογημένη καὶ ἁγιασμένη χώρα ποὺ λέγεται Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα, νὰ περισώσουμε τὸ τελευταῖο ὀχυρό, τὴν Ὀρθόδοξη χριστιανικὴ οἰκογένεια. Εἶναι τὸ ἀρραγὲς θεμέλιο τοῦ Ἔθνους μας. Ὁ Ἕλληνας εἶναι ζυμωμένος μὲ τὶς ἐθνικὲς καὶ θρησκευτικὲς παραδόσεις του. Νὰ τὶς κρατήσουμε γιὰ νὰ ζήσουμε καὶ ὡς Ἔθνος. Νὰ φθάσει ἡ ἀφυπνιστικὴ αὐτὴ κραυγὴ τῆς μητέρας σὲ ὅλες τίς Ὀρθόδοξες ἑλληνικὲς οἰκογένειες καὶ στὰ παιδιά τους.ΟΣΩΤΗΡ2020