ΕΝΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΗΝ ΔΑΜΑΣΚΟ.

Ὁ Σαῦλος «ἐμπνέων ἀπειλῆς καὶ φόνου» ζήτησε ἀπὸ τὸν ἀρχιερέα συστατικὲς καὶ ἐξουσιοδοτικὲς ἐπιστολὲς γιὰ τὶς συναγωγὲς τῆς Δαμασκοῦ μὲ τὸν σκοπὸ νὰ καταδιώξει τοὺς Χριστιανούς (Πράξ. θ΄ 1-2). Μὲ τὴν καρδιὰ γεμάτη πάθος ἐναντίον τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ, μὲ τὴ διάθεση νὰ μὴν ἀφήσει οὔτε ἕνα ζωντανό, κυριευμένος ἀπὸ μίσος καὶ μανία ξεκινᾶ ἔφιππος νὰ ἐκτελέσει τὸ συγκεκριμένο σχέδιό του· νὰ ἐξοντώσει τοὺς λιγοστοὺς Χριστιανούς. Κρατεῖ στὰ χέρια του τὶς συστατικὲς ἐπιστολές, γιὰ νὰ τεθοῦν ὅλοι ὑπὸ τὶς διαταγές του. Στόχος του ἕνας: Ἂν βρεῖ μερικοὺς ἄνδρες καὶ γυναῖκες ν᾿ ἀκολουθοῦν τὸν δρόμο τοῦ Ἰησοῦ, δεμένους νὰ τοὺς ὁδηγήσει στὴν Ἱερουσαλήμ. Ἀλλὰ καθὼς πλησιάζει μὲ τὴ συνοδία του στὴ Δαμασκό, ξαφνικὰ ἄστραψε ὁλόγυρά του ἀπὸ τὸν οὐρανὸ λαμπρὸ φῶς. Μέσα στὸ καταμεσήμερο ἕνα φῶς πιὸ λαμπρὸ ἀπὸ αὐτὸ ποὺ φώτιζε τὴν ἡμέρα. Ἦταν φῶς ἀπὸ τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ. Ἐκπλήσσονται ὅλοι, πέφτουν καταγῆς μὴν μπορώντας ν᾿ ἀτενίσουν τὸ ὑπέρλαμπρο φῶς. Τὸ διατυπώνει ὁ ἴδιος ὁ Παῦλος πρὸς τὸν βασιλιὰ Ἀγρίππα στὴν ἀπολογία του: «Εἶδα φῶς ἀπὸ τὸν οὐρανὸ λαμπρότερο ἀπὸ τὸν ἥλιο, νὰ λάμπει γύρω μου καὶ γύρω ἀπὸ ἐκείνους ποὺ βάδιζαν μαζί μου. Πέσαμε ὅλοι κάτω στὴ γῆ» (βλ. Πράξ. κς΄ 12-20). Στὴν πρώτη ἔκπληξη τοῦ φωτὸς ἀκολουθεῖ μιὰ ἄλλη ἔκπληξη, μιὰ φωνὴ στὴν ἑβραϊκὴ γλώσσα: «Σαοὺλ Σαούλ, τί με διώκεις;» Τολμᾶ γεμάτος ἀπορία ὁ Σαῦλος νὰ ρωτήσει: Ποιὸς εἶσαι, Κύριε, τὸν Ὁποῖον ἐγὼ διώκω; Γιὰ νὰ λάβει τὴν ἀπάντηση: «Ἐγώ εἰμι Ἰησοῦς ὃν σὺ διώκεις». Ἀλλὰ σήκω ἐπάνω καὶ πήγαινε στὴν πόλη καὶ ἐκεῖ θὰ σοῦ ἀνακοινωθεῖ τί πρέπει νὰ κάνεις. Οἱ ἄνδρες ποὺ τὸν συνόδευαν, ἔμειναν ἄφωνοι, διότι ἄκουγαν μὲν τὴ φωνή, ἀλλὰ δὲν ἔβλεπαν κανένα. Σηκώθηκε ὁ Σαῦλος, ἀλλὰ παρ’ ὅτι εἶχε τὰ μάτια του ἀνοιχτά, δὲν ἔβλεπε πιὰ τίποτε. Εἶχε τυφλωθεῖ ἐντελῶς. Τὸν πῆραν καὶ κρατώντας τον ἀπὸ τὸ χέρι τὸν ὁδήγησαν στὴ Δαμασκό. Ἔμεινε ἐκεῖ τρεῖς ἡμέρες, χωρὶς νὰ βλέπει τίποτε. Τυφλὸς καὶ χειραγωγούμενος μπαίνει τώρα στὴ μεγάλη πόλη.

Ἕνα μεσημέρι στὴ Δαμασκό. Μέσα σὲ λίγη ὥρα ὅλα ἄλλαξαν! «Ἐξαίφνης»! Ξαφνικά! Ἄλλαξαν στὴ ζωὴ τοῦ Σαύλου τὰ πάντα ριζικά. Ἄλλαξαν οἱ ἀπόψεις του γιὰ τὴν πίστη. Τώρα ἔγινε ἕνας ὁλόθερμος κήρυκας τῆς χριστιανικῆς πίστεως, ποὺ μέχρι τότε ἤθελε νὰ τὴν ξεριζώσει ἐντελῶς. Ἄλλαξαν οἱ ἀπόψεις του γιὰ τοὺς ἀνθρώπους. Χωρὶς νὰ παύσει ν᾿ ἀγαπᾶ τοὺς ὁμοεθνεῖς του ὅσο καὶ πρῶτα, τώρα ἔγινε ὁ κατ’ ἐξοχὴν «Ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν». Κυκλοφόρησε σὰν ἀστραπὴ ἀνάμεσα στοὺς πιστοὺς ἡ πληροφορία γιὰ τὴν «ἐκστρατεία» τοῦ Σαύλου ἐναντίον τῶν πιστῶν τῆς Δαμασκοῦ. Ὅπως ἦταν φυσικό, τοὺς κατέλαβε φόβος, τρόμος καὶ ἀγωνία. Καὶ ἐνῶ περίμεναν διωγμούς, καταπίεση, θανατώσεις, φθάνει δεύτερη εἴδηση: Ὁ Σαῦλος βαπτίσθηκε, ἔγινε Χριστιανός! Τώρα εἶναι ὁ Παῦλος. Τὸ ὅραμα στὸν δρόμο γιὰ τὴ Δαμασκὸ ὄχι μόνο ἔκανε τὸν Παῦλο νὰ γίνει ἀπὸ Φαρισαῖος Χριστιανός, ἀλλὰ ὑπῆρξε ἡ κύρια αἰτία ὅλης τῆς δράσεως καὶ ὅλης τῆς σκέψεώς του. Ἡ πνευματικὴ ἐμπειρία τῆς ὀπτασίας ἐκείνης θὰ πλουτίζει τὸ κήρυγμα καὶ τὴ δράση τοῦ Ἀποστόλου σὲ ὅλη τὴ ζωή του. Ἕνα μεγάλο θαῦμα στὴν Ἐκκλησία εἶναι ἡ μεταστροφὴ τοῦ Παύλου· ἡ ὥρα τῆς κλήσεώς του ἔξω ἀπὸ τὰ τείχη τῆς Δαμασκοῦ. Θαυμαστὸς ὁ Θεός! Χάρισε στὴν Ἐκκλησία Του τὸν φλογερὸ κήρυκα, τὸν ἀνεπανάληπτο Παῦλο. Ἕνας διώκτης ἀποφασισμένος νὰ ἐκτελέσει κατὰ γράμμα τὸ ἐξοντωτικὸ σχέδιο. Ἕνα ὅραμα, ἕνα ὑπερκόσμιο φῶς, μιὰ ἐλεγκτικὴ φωνή, ἡ παρουσία τοῦ Ἰησοῦ τ᾿ ἀλλάζει ὅλα! Λίγα λεπτὰ πρὶν εἰσέλθει δραστικὰ καὶ ἀποφασιστικὰ στὴν πόλη... Ἕνα μεσημέρι στὴ Δαμασκό! Ὅταν τὸ θέλει ὁ Θεός, ὅλα ἀλλάζουν!ΟΣΩΤΗΡ2223