3. ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
Ο Απ. Παύλος διδάσκει ότι η αδιάλειπτη προσευχή και η ευχαριστία στον Θεό για το καθετί είναι είναι το θέλημα του για τους πιστούς. 463 Κάθε στιγμή που προσεύχονται οι Χριστιανοί απευθύνουν τα αιτήματά τους σε κάθε περίσταση στον Θεό καθοδηγούμενοι από το Άγιο Πνεύμα.464 Με αυτόν τον τρόπο η προσευχή διατηρεί την επαφή και την αναφορά του ανθρώπου στον Θεό465 και αποτελεί ένα καθαρά οντολογικό αίτημα της ανθρώπινης ύπαρξης. 466 Ο Επίσκοπος λέγει στο ποίμνιό του: «είναι η αναφορά μας στον Θεό. Αναζητούμε τον Θεό, είμαστε βέβαιοι για την παρουσία του κι εξαρτόμαστε από το λυτρωτικό του πρόσωπο». 467 Για τη ζωή της Εκκλησίας τονίζεται πάντοτε η υπεροχική αξία της κοινής προσευχής από την κατ ιδίαν468. Μάλιστα η κοινή προσευχή στηρίζεται στην ομόνοια των μελών της Εκκλησίας με άξονα την κοινή πίστη. Ο επίσκοπος στα κείμενά του διασώζει την άσκηση της προσευχής ως επιβεβαίωση της επαφής μας με την εκκλησιαστική κοινότητα γιατί «οι χριστιανοί προσευχόμαστε στο Θεό μας ως μέλη πλέον μιας κοινότητας»469 . Η προσευχή συντελεί στην πνευματική τελείωση του Χριστιανού, η οποία δεν είναι γεγονός ατομικό, αλλά ομαδικό άθλημα μέσα στο Σώμα της Εκκλησίας. 470 Ο Επίσκοπος, χωρίς να αποκλείει την έν κρυπτῷ ατομική προσευχή, 471 τονίζει το επόμενο βήμα στο οποίο αυτή οδηγεί, δηλαδή στην ομαδική, 472 η οποία ερμηνεύεται και με τριαδολογική και ευχαριστιακή σημασία: «Ποτέ δεν προσευχόμαστε στον τριαδικό μας Θεό σαν άτομα ξεκομμένα από την ευχαριστιακή κοινότητα, αλλά πάντοτε σαν ζωντανά μέλη αυτής της ευχαριστιακής κοινότητας, δηλαδή της Εκκλησίας». 473 Σε άλλα σημεία προσθέτει και τον μεσιτικό ρόλο της Υπεραγίας Θεοτόκου και των αγίων για τα αιτήματα μας: « η προσευχή μας απευθύνεται στον τρισυπόστατο Θεό και επικαλείται τις πρεσβείες της Παναγίας και των αγίων». 474
-109-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου