5. ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ
α.Η πίστη
Η πίστη είναι το πνευματικό θεμέλιο πάνω στο οποίο οικοδομείται η ζωή των πιστών.532 Είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος533 και προϋποθέτει την αγάπη. 534 Συνδἐεται με την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου και τη διαρκή προσευχή για να προσθέτει ο Κύριος πίστη 535 και να βοηθά τους ολιγόπιστους, όταν δειλιάζουν στις δυσκολίες της ζωής. 536 Η πίστη στον Θεό δεν στηρίζεται σε ανθρώπινα επιχειρήματα ή στην αποδοχή θεωρητικών αρχών. Είναι αποτέλεσμα της εμπιστοσύνης στον Θεό που είναι παρών στη ζωή των πιστών.537 Ο Επίσκοπος απηχώντας τον ευαγγελιστή Ιωάννη538 διδάσκει ότι πίστη είναι «η εμπιστοσύνη στην απεριόριστη αγάπη του Θεού. Πίστη είναι και η δική μας άνευ όρων ανταπόκριση στην αγάπη του Θεού». 539 «Εμπιστευόμαστε χωρίς δισταγμούς και αμφιβολίες ότι σε οποιοδήποτε πρόβλημα μας Εκείνος είναι που προνοεί την τελική έκβαση». 540 Στα ομιλιάρια διαβάζουμε πως η πίστη βιώνεται ως εμπιστοσύνη στον Θεό, που είναι ο δημιουργός και προνοητής του κόσμου και έκανε τα πάντα για να λυτρώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία και τον θάνατο με με το κοσμοσωτήριο έργο του Ιησού Χριστού : «ο Υιός του Θεού έγινε Υιός του ανθρώπου και πήρε επάνω του τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων σε όλους τους αιώνες, δίχως ο ίδιος προσωπικά να αμαρτήσει σε τίποτε». 541 Και εμείς «παραδινόμαστε στον Θεάνθρωπο, που μας χαρίζει την υπέρβαση της φθοράς και τη λύτρωση από τον θάνατο. Μας ανασύρει από τον τάφο και εκ του θανάτου μας οδηγεί στην ατελεύτητη αναστημένη παρουσία του». 542 Η πίστη, δεν είναι κάποια θεωρητική σύλληψη: «αυτή η πίστη είναι η εμπιστοσύνη στη αγάπη και τη φιλανθρωπία του Θεού, στο έλεος και στη χάρη του. Είναι η βεβαιότητα ότι ο Θεός είναι μαζί μας σε όλες τις ημέρες της ζωής μας μέχρι τη συντέλεια των αιώνων». 543Εξάλλου «η πίστη αναζωπυρώνει την ψυχή του Χριστιανού, σε βαθμό που να κυριαρχεί μέσα στο νού και την καρδιά του η αλήθεια του Ευαγγελίου και να ψύχεται το ψεύδος και η απάτη του διάστροφου πνεύματος». 544 Όπως ήδη τονίστηκε η πίστη είναι εμπιστοσύνη στο κοσμοσωτήριο έργο του Θεού και πνευματική εμπειρία εκείνων που το αποδέχονται. Ο Απ. Παύλος εξηγεί στους Κορινθίους ότι ο Θεός εφανέρωσε σε εκείνους που τον αγαπούν όσα ποτέ δεν άκουσε αυτί και ούτε που τα έβαλε λογισμός ανθρώπου.545 Στις ομιλίες διαβάζουμε: «πίστη σημαίνει αποκάλυψη, σημαίνει μύηση σε αλήθειες που δεν χωρά ο νους και δε συλλαμβάνει η λογική», 546 γι’αυτόν τον λόγο οι πιστοί πετυχαίνουμε «να ξεπεράσουμε όσα συλλαμβάνουν τα φυσικά μας μάτια». 547 Και αλλού ο ομιλητής συμπληρώνει: Η πιστη «ξεπερνάει τη λογική μας. Δεν είναι παράλογη, αλλά δεν είναι και λογική σύμφωνα με τα συνηθισμένα μας μέτρα. Όποιος πιστεύει ενεργεί ελεύθερα και ο τρόπος που συμπεριφέρεται και αντιμετωπίζει τις διάφορες καταστάσεις δεν μπαίνει μέσα σε λογικά σχήματα και κατηγορίες». 548
-122-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου