Ομιλιες του Μητροπολίτου Πολυανής και Κιλκισίου Αποστόλου Μερος 39ο
Και σε μία επικαιροποίηση της συνάντησης του αναστημένου Χριστού με τον «άπιστο» Απ. Θωμά λέγει«οι γενεές των πιστών χριστιανών δεν αντικρίζουν με τα μάτια τους ούτε ακούν με τα αυτιά τους ούτε εγγίζουν με τα χέρια τους τις ουλές του Κυρίου από τα καρφιά του Σταυρού. Εμείς πλέον τον συνειδητοποιούμε με την πίστη», 549 εφόσον «οι αισθήσεις μας, η λογική μας, τα αισθήματα, κατανοούν όσα υπάγονται στο φυσικό κόσμο, στον κτιστό κόσμο». 550 Ο βασικός στόχος του επαναυαγγελισμού του λαού του Θεού, που διατρέχει όλες τις ομιλίες του Επισκόπου, εντοπίζεται για μία ακόμη φορά στις επιφυλάξεις που διατυπώνονται για την πίστη του εκκλησιάσματος: «φοβούμαι πως δεν έχουμε επίγνωση για το τι πιστεύουμε και το ποιος είναι ο Χριστός μας», 551 σε μία εποχή που οι άνθρωποι «πιστεύουν με τόση ευκολία χίλια δύο άλλα στη ζωή τους και χωρίς δυσκολία πολλές φορές είναι έτοιμοι να προσκυνήσουν τους πάντες και τα πάντα». 552 Καταλήγει με επώδυνες διαπιστώσεις για την απουσία μιας ζώσας πίστης στο πρόσωπο το Ιησού και το απολυτρωτικό του έργο, όπως σε πολλα΄σημεία έχει αναφερθεί, η οποία έχει συνδεθεί με συνήθειες του παρελθόντος και φόβους για το μέλλον: «η πίστη μας είναι επιπόλαια, κοκκαλωμένη, ρηχή, συγκεχυμένη…κρατούμε μια πίστη που συνδέεται με ορισμένες λαογραφικές συνήθειες από το παρελθόν και με φόβους και δεισιδαιμονίες για το μέλλον». 553
β. Η πίστη έκφραση ελευθερίας και αγαπης προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο
Το αίτημα των χριστιανών με το πρώτο φως της ημέρας είναι να λάμψει το φως του Κυρίου στους ίδιους , ώστε με αυτό να μπορέσουν να δουν το απρόσιτο φως του προσώπου Του. Στις ομιλίες το αίτημα συνδέεται με την πίστη στον Χριστό, η οποία είναι «η ελεύθερη εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του Χριστού. Ο πιστός παραδίδεται με κλειστά τα μάτια της ψυχής του για να αντικρύσουν αυτα το ζωντανό Φως. Αναλύοντας τον σύνδεσμο πίστης και αγάπης ο ομιλήτής λέγει: «πρόκειται για μια αγάπη αποκλειστική, απεριόριστη και αδαπάνητη, με την οποία προσκολλάται ο άνθρωπος στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού …αγάπη με την οποία ανταποκρίνεται ο άνθρωπος στην μέχρι σταυρού αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο». 556 Προκειμένου να γίνει κατανοητή η πίστη στον Χριστό και η ταύτισή της με την αγάπη προς το πρόσωπό του, χρησιμοποιείται, κατά τον Απ. Παύλο, η εικόνα της συζυγικής αγάπης, «τούτη η σχέση αμοιβαίας και αποκλειστικής αγάπης του κάθε ανθρώπου με τον Νυμφίο Χριστό, μόνο με τον δεσμό των δύο συζύγων μπορεί κάπως να γίνει κατανοητή». 557 Αυτή η πίστη στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού σε βαθμό λατρείας αντανακλά άμεσα στην αγάπη προς τον συνάνθρωπο. Ο Επίσκοπος έχοντας υπόψη του όσα λέγει ο ευαγγελιστής Ιωάνης κηρύττει:558 «τούτη η πρόσκαιρη βιοτή αποκτά νόημα από τη σχέση, που έχουμε με το αιώνιο πρόσωπο, του οποίου το άγιο όνομα είναι «Χριστός».
Αυτή η λατρευτική σχέση προς τον σταυρωμένο και αναστημένο Ιησού μας οδηγεί να αγαπούμε τον συνάνθρωπο, να είμαστε κοντά του στην ανάγκη, να χαιρόμαστε με τους επιτυχίες του, να τον συγχωρούμε, όταν μας αδικεί». 559
-124-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου