Το σοβαρό πρόβλημα των ναρκωτικών έχει πολλές παραμέτρους. Ο Επίσκοπος το εντάσσει στο κοινωνικό του πλαίσιο και στο εκκλησίασμα το εξηγεί από την υπαρξιακή και θεολογική του σκοπιά. Κηρύττει, λοιπόν, ότι η εξάρτηση από τα ναρκωτικά έχει βαθύτερο υπαρξιακό αίτιο, που έχει τη ρίζα του σε μία λάθος σχέση του ανθρώπου με τον Θεού και των ανθρώπων μεταξύ τους: «Παραδομένος στην ικανοποίηση των εγωπαθών του ενστίκτων ο σύγχρονος άνθρωπος δεν έχει μάτια, για να αντικρύσει τον διπλανό του. Ούτε και που τον θυμάται. Μόνο τον χρησιμοποιεί κάθε φορά που τον χρειάζεται, για να ικανοποιήσει το ιδιοτελές συμφέρον του».748 Στις ομιλίες τα ναρκωτικά παρουσιάζονται ως ατομικό πρόβλημα των ναρκομανών, αλλά συγχρόνως και ως κοινωνικό, που έχει την βάση του στην αλλοτρίωση από τον Θεό και τον άνθρωπο: «Σύγχρονο δαιμόνιο τα ναρκωτικά και φοβερή μάστιγα της ανθρωπότητας, που πηγάζει από την ίδια την κοινωνία. Αυτή η ροπή προς τον θάνατο και τη λησμονιά δεν έρχεται από μονάχη της. Πηγάζει από την ίδια την κοινωνία, που πάσχει από αμνησία. Έχει ξεχάσει και τον άνθρωπο και τον Θεό».749 Η πρόταση για την αντιμετώπιση των εξαρτημένων χρηστών είναι η αγάπη, όχι ως ένα ανθρώπινο συναίσθημα αλλά ως την παρουσία του Χριστού, της σαρκωμένης αγάπης στη ζωή του ανθρώπου «Το αντίδοτο είναι η αγάπη, η φιλανθρωπία, το έλεος, που μόνον ο Χριστός αληθινά προσφέρει…».750 Η λύση στο μαρτύριο των ναρκομανών βρίσκεται στη μνήμη του προσώπου του Ιησού, που μπορεί να τους οδηγήσει να συνειδητοποιήσουν την κατάστασή τους: «Σε μας τους ανθρώπους, που απέμεινε λίγη μνήμη του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, τί άραγε μένει; Να προσπαθήσουμε να αφυπνίσουμε τη συνείδηση των ναρκομανών με τη μνήμη του Ιησού και να συγκινήσουμε την καρδιά τους με τη φιλάνθρωπη παρουσία του».751 Παράλληλα προτείνει την πνευματική καλλιέργεια των νέων και τον εμπλουτισμό τους με πνευματικές εμπειρίες, που μπορούν να βοηθήσουν ένα νέο να ξεπεράσει την εξάρτηση στις θανατηφόρες ουσίες: «Και μήποτε φοβηθήτε τον νέο, που έχει τέτοιες πλούσιες πνευματικές εμπειρίες. Κι αν ακόμη φύγει μακριά κι αν ακόμη για κάποιο χρονικό διάστημα ξεχαστεί στις ασωτείες του σύγχρονου ευδαιμονιστικού περίγυρου, θα έρθει και για εκείνον η ώρα του πόνου…».752 Γι’ αυτόν τον λόγο, όπως τονίζεται στις ομιλίες ο νέος θα πρέπει να μάθει να συνδέει τη ζωή του με την πηγή της ζωής που είναι ο Χριστός ώστε από Εκείνον να αντλεί τη δύναμη για να αντιμετωπίζει τα ποικίλα προβλήματα: «Ο Θεός είναι η ζωή, η πηγή της ζωής και ο δωρητής της ζωής».753 Οι νέοι, όπως σημειώνει ο Επίσκοπος, χάνονται στον κόσμο των ναρκωτικών, γιατί «δεν έχουν πείρα και κάνουν, ευκολότερα, λάθη. Παρασύρονται, μεθούν και κάνουν την επανάστασή τους με θολούς και ανόητους πολλές φορές στόχους».754 Όμως, «όποιος αποδέχεται τις δωρεές του Θεού και καταφάσκει στο θέλημά του, είναι σώος, ακέραιος, ολοκληρωμένος. Διότι ο νους του φωτίζεται, αποκτά νόημα η ζωή του και οι δυνάμεις του όλες συσπειρώνονται για τον αγώνα και τη δημιουργικότητα μέσα στην ζωή».755 Γι αυτόν τον λόγο χρειάζεται πίστη στον Χριστό, ο οποίος «…έχει τη δύναμη να θεραπεύει τα τραύματα της ψυχής των νεαρών συμπαθών θυμάτων και να τα λυτρώνει από τη φοβερή εξάρτηση των ναρκωτικών. Ο Κύριος, αδελφοί μου, έχει τη δύναμη να μας λυτρώνει και από τους αδίστακτους δαιμονισμένους έμπορους του λευκού θανάτου».756
-162-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου