Ομιλιες του Μητροπολίτου Πολυανής και Κιλκισίου Αποστόλου Μερος 44ο
6. ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
α.Ο Τίμιος Σταυρός σύμβολο νίκης
Με μία πυκνη αναφορά στο μυστήριο της θείας οικονομίας σε λίγες γραμμές, με ζεύγη αντιθέσεων, ο ομιλητής επισκοπος αναφέρεται στο μέγα μυστήριο της ενανθρωπήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού και της εκούσιας θυσίας του: «ταπεινώθηκε ο ίδιος και προσέλαβε στο δικό του πρόσωπο την ανθρώπινη ύπαρξη. Θεός ο ίδιος γίνεται άνθρωπος, αθάνατος γίνεται θνητός, πλούσιος γίνεται φτωχός, κριτής ζώντων και τεθνεώτων κρίνεται και καταδικάζεται από τους παρανόμους». 602 Στις ομιλίες που μελετήσαμε ο Σταυρός του Κυρίου αναφέρεται ως η δόξα του και η πηγή σωτηρίας για τους ανθρώπους:603 «το μεγαλείο και η δόξα του Υιού και Λόγου του Θεού που υψώθηκε πάνω στον Σταυρό για να δοξάσει την ανθρώπινη φύση», 604 εφόσον «από τον Σταυρό του Κυρίου απορρέει η προσδοκία της αναστάσεως των νεκρών». 605 Ο Επίσκοπος εξηγεί ότι «η δόξα του Κυρίου ισοδυναμεί με τη σταυρική του θυσία». 606 «Ο ίδιος ο Κύριος δόξα του και θρίαμβο θεωρεί τον Τίμιο Σταυρό. Εκεί πάνω αποδεικνύεται νικητής όλων των δεινών τούτου του κόσμου, αλλά και όλων των δυνάμεων που αντιστρατεύονται στην υπερβατική πορεία του ανθρώπου». 607 Η παραπάνω θέση επιβεβαιώνει την εξιλαστήρια θυσία του Κυρίου, με την οποία «ο Ιησούς είναι το εξιλαστήριο θύμα για τη δική μας σωτηρία…έπαθε επάνω στον σταυρό για τις αμαρτίες μας. Θριάμβευσε καρφωμένος στον Σταυρό στις αρχές και στις εξουσίες του σκότους και στον άδη. Ετάφη ως νεκρός και ανέστη από τους νεκρούς…». 608 Σε μία άλλη συνάφεια, ο ομιλητής προεκτείνοντας τη σημασία που έχει η δόξα του Σταυρού για τη ζωή των ανθρώπων, εξηγεί τον συμβολισμό του σημείου του σταυρού: «Για τους χριστιανούς το σύμβολο της φρικτής καταδίκης μετατράπηκε σε σημείο δόξας. Γι αυτόν τον λόγο κρεμούμε σταυρό στο στήθος μας και για αυτό σε κάθε μας προσευχή αλλά και σε κάθε στιγμή της ζωής μας κάνουμε το σημείο του σταυρού». 609 Ο Επίσκοπος, στην προσπάθειά του να ερμηνεύσει στο εκκλησίασμα τον συμβολισμό του Σταυρού και τη σωτηριώδη σημασία, ανοίγει διάλογο μαζί τους. Τους λέγει: «Φανταστήτε την κάθετη γραμμή του Σταυρού σαν μια σκάλα, που φθάνει μέχρι τον ουρανό. Εμείς την ανεβαίνουμε και ο Θεός την κατεβαίνει. Η οριζόντια γραμμή αγκαλιάζει όλον τον κόσμο και τη γη με όλους τους ανθρώπους της. Εκεί που τέμνονται οι δύο γραμμές του σταυρού συναντιέται ο Θεός που κατέρχεται στους ανθρώπους και οι άνθρωποι που ανέρχονται στον Θεό, αλλά και οι άνθρωποι μεταξύ τους, εφόσον όλοι αναφέρονται στον σταυρωμένο Κύριο». 6 Η μεταφορική αυτή εικόνα της σωτηρίας του ανθρώπου από τον Σταυρωμένο Ιησού σε άλλη συνάφεια γίνεται πιο παραστατική, με συμφυρμό της εικόνας της αναστάσεως του Χριστού που ανασύρει με το χέρι του τον Αδάμ και την Εύα από τον ανοικτό τάφο: «ο Θεάνθρωπος πάνω από τον σταυρό απλώνει τις παλάμες του σε μας τους αμαρτωλούς και αναζητεί το δικό μας χέρι, για να μας ανασύρει από την κόλαση της πτώσεως στην ανάσταση της σταυρωμένης αγάπης». 611 Σε μία άλλη ομιλία, ο Επίσκοπος, ερμηνεύοντας και πάλι τη σωστική σημασία του Σταυρού του Κυρίου για τους ανθρώπους, επικεντρώνεται στην έννοια της θυσίας, όπου ο θύων και ο θυόμενος είναι ο ίδιος ο Χριστός. Λέγει, λοιπόν, στο εκκλησίασμα: «Θρόνος της χάριτος είναι ο σταυρός του Κυρίου μας. Πάνω στον Σταυρό ο Χριστός μας αναδείχθηκε μέγας αρχιερευς και από τη θυσία που επιτέλεσε ανέβλυσε η λύτρωση για το ανθρώπινο γένος. Η λύτρωση από τη δουλεία, την εξάρτηση και την υποταγή στην ηθική διαφθορά, τη φυσική φθορά και τον αναπόφευκτο θάνατο». 612
-132-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου